Integratie
Sein op oranje. Zo heet de studie over het integratiebeleid die op D.V. woensdagavond 19 mei in Dordrecht wordt gepresenteerd. Er is veel discussie over integratie in Nederland. algemeen luidt de opinie dat allochtonen zich moeten aanpassen. Maar waaraan en aan wie? En hoever moet de aanpassing gaan?
De Nederlandse samenleving is op meer manieren tegelijk in verandering. Zo seculariseert en individualiseert Nederland de laatste decennia steeds verder. Te midden van deze veranderingsprocessen hebben we te maken met groepen mensen die zich in Nederland hebben gevestigd of willen vestigen en afkomstig zijn uit landen met een andere cultuur dan waarmee we hier vertrouwd zijn. Vandaag de dag kent Nederland inwoners van bijna net zoveel nationaliteiten als er landen zijn, 190 van de 193 landen in totaal.
Rood
Hoe is het in Nederland gesteld met de integratie van mensen uit andere culturen? Is hun integratie nu mislukt of geslaagd? Het is alweer zes jaar geleden dat de toenmalige fractievoorzitter van het CDA, Maxime Verhagen, stof deed opwaaien door de boude stelling dat het integratiebeleid in Nederland totaal is mislukt. “We kunnen constateren dat allochtonen in Nederland de verkeerde lijstjes aanvoeren: WAO, bijstandsuitkering, WW, huiselijk geweld, criminaliteitscijfers, schoolachterstand en leerachterstand”, aldus Verhagen. Hij zette het sein op rood.
Groen
Een totaal andere mening hoor je van Frans Verhagen, auteur van Hoezo mislukt?. Hij stelt dat de integratie van allochtonen in Nederland “uitstekend gelukt” is. Hij heeft gekeken naar de “nuchtere feiten” en constateert dat er over het algemeen veel te negatief over integratie wordt gesproken. De tweede generatie scoort volgens hem erg goed, beter dan in andere landen. Zo doen ze het veel beter dan de eerste generatie in het onderwijs, de vertegenwoordiging in de politiek en op het gebied van het spreken van Nederlands. Wat deze Verhagen betreft, staat het licht op groen.
Oranje
Bij integratie wil de SGP niet eenzijdig kijken naar bepaalde thema’s of groepen. Het gaat voor een deel slecht en voor een deel goed met de integratie in Nederland. Dat is in een notendop de conclusie van het commentaar over integratie. ten aanzien van sommige integratiethema’s valt vooruitgang te constateren (bv. beheersing Nederlandse taal), maar er zijn tegelijk hardnekkige achterstanden en persistente problemen (bv. hoge criminaliteitscijfers). Deze variatie aan ‘integratie- resultaten’ toont dat het Nederlandse integratiebeleid te wensen overlaat. Er is alle aanleiding om het sein op oranje te zetten. Waarom oranje? Ten eerste is het zaak om de problematiek niet te onderschatten. Ten tweede wil de SGP niet al te optimistisch zijn over wat de overheid kan bereiken met haar integratiebeleid. Ten derde zullen we de mensen zelf, zowel allochtonen als autochtonen, nadrukkelijk moeten aanspreken op hun eigen verantwoordelijkheid. De tijd van vrijblijvendheid is passé. Allerlei bezweringsformules als “het zal allemaal heus wel meevallen”, zijn in tegenspraak met ontwikkelingen in de samenleving en de ervaringen van veel burgers. Kortom: het is tijd voor een effectief integratiebeleid.
Wat is integratie?
Integratie veronderstelt een welwillende houding van immigranten om ‘mee te doen’ in de maatschappij. Integratie vraagt ook om een samenleving die open staat voor nieuwkomers en hen, binnen de grenzen van de rechtsstaat, ruimte biedt voor het behouden van hun identiteit. Ten derde wordt een goede integratie bereikt door in de samenleving geen onderscheid te maken tussen autochtonen en nieuwkomers als het gaat om kansen binnen onderwijs, werk, politiek en dergelijke; verder een gelijke toegang tot basisvoorzieningen en een gelijkwaardige politieke, juridische, sociale en maatschappelijke positie. Van groot belang voor integratie is dat discriminatie wordt uitgesloten. Ten slotte werkt integratie twee kanten op: van zowel de ontvangende samenleving als van de nieuwkomers wordt verantwoordelijkheid en inzet verwacht voor het welslagen ervan.
Een realistische aanpak
Het ideaal van de multiculturele samenleving werkt in de praktijk niet. Het leidt ertoe dat mensen langs elkaar heen leven in plaats van respect en interesse voor elkaar te tonen. Aan de andere kant: wie in het politieke en publieke debat pleit voor het ‘terugdraaien van de integratie’, streeft net zo goed een wensbeeld na dat berust op de gedachte van de maakbare samenleving. We kunnen de werkelijkheid niet naar onze hand zetten. De SGP pleit daarom voor heldere grenzen over wat wel en niet mag, een compromisloze gezagshandhaving, ruimte en positieve waardering voor het christelijk geloof, ongelijke behandeling van ongelijke godsdiensten (zeker wanneer deze de rechtsstaat ondermijnen) en een wijze zelfbeperking en ontmoediging ten aanzien van vervreemdende culturele en godsdienstige uitingen van de nieuwkomers. Het uitgangspunt is dat voor God autochtone en allochtone mensen gelijkwaardig zijn. Wie de bijbelse naastenliefde in praktijk brengt, wijst geen personen af op grond van hun identiteit of herkomst, maar weet zich verantwoordelijk om een hulpvaardige naaste te zijn voor diegenen die hulp nodig hebben.
De bijeenkomst te Dordrecht vindt plaats in het Wartburg College, locatie Marnix. Meer informatie op www.wi.sgp.nl. Het commentaar Sein op oranje. Tijd voor een effectief integratiebeleid is te bestellen via wi@sgp.nl of
telefoon 0182 696902. De prijs bedraagt € 7,50.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 mei 2010
De Banier | 24 Pagina's