Iran: explosieve as van het kwaad

Het Iraanse regime speelt een explosief spel. Onlangs maakte de Amerikaanse minister van Defensie, Robert Gates, in Brussel bekend dat Iran nog maar drie jaar nodig heeft voor de ontwikkeling van kernwapens. De experts van het instituut voor internationale betrekkingen Clingendael verwachten dat Iran zelfs al over een jaar beschikt over voldoende verrijkt uranium voor de constructie van kernwapens. Feit is dat het land forse stappen zet op het gebied van kerntechnologie. Zo berichtte de Iraanse president in april, op de jaarlijkse ‘Atoomdag’, op bombastische toon dat het land binnenkort zou beschikken over een derde generatie kerncentrifuges. Deze centrifuges zijn een belangrijk onderdeel van het productieproces van verrijkt uranium.

Duiven voor Iran
Niet alleen de buitenlandse politiek van het regime in teheran is explosief, ook de binnenlandse verhoudingen in Iran zijn gespannen. Schendingen van de mensenrechten zijn aan de orde van de dag. De bloedige verkiezingen van 2009 liggen nog vers in het geheugen. Op de ranglijst van Open Doors van landen waar christenen vervolgd worden, prijkt Iran op een prominente tweede plaats. Naar aanleiding van diverse gebeurtenissen heeft SGP-jongeren daarom in de campagneperiode aandacht gevraagd voor vervolgde religieuze minderheden in Iran. Deze actie was specifiek gericht op de vervolging van Iraanse christenen. Als symbolisch gebaar lieten wij bij de Iraanse ambassade in Den Haag duiven los. Bas Belder, Europarlementariër voor de SGP, was hier ook bij aanwezig. In zijn korte speech noemde hij geloofsvrijheid ‘het kostbaarste mensenrecht’. Ook noemde Belder een aantal concrete voorbeelden van onderdrukking. Zo worden religieuze minderheden in Iran consequent gediscrimineerd bij het vinden van huisvesting en het volgen van onderwijs. Ook oefent de geheime Iraanse politie grote druk uit op voorgangers van evangeliserende kerken om geen moslims te bekeren of toe te laten tijdens de kerkdiensten. en dan is de constante dreiging van politie-invallen, infiltraties of het afluisteren nog niet eens genoemd.

Dreiging
De situatie in het land baart ons zorgen. Ook de wereld opent langzamerhand de ogen voor de (nucleaire) dreiging van Iran. Zo nam de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties begin juni een nieuwe resolutie aan, waarin een vierde ronde van sancties werd aangekondigd. Ook de ministers van Buitenlandse Zaken van de Europese Unie kwamen op 14 juni jongstleden overeen om diverse extra sancties af te kondigen. Waarschijnlijk betreffen de sancties de terreinen van handel, transport, financiën en energie. Het is natuurlijk maar zeer de vraag in hoeverre de sancties werken. Iran werkt immers samen met diverse andere dubieuze landen en kan tot dusver op die manier het hoofd boven water houden. De kans is groot dat de sancties juist de bevolking treffen. Om dit toch tot het uiterste te beperken, zijn ze met name gericht op specifieke doelen, zoals de Iraanse Revolutionaire Garde. Tegelijkertijd zijn de sancties echter wel onmisbaar vanwege het signaal wat er vanuit gaat: tot hiertoe en niet verder.

Oplossing
Het is duidelijk dat er snel een oplossing moet komen voor dit urgente probleem. Met sancties alleen zal Iran het nucleaire programma nooit willen stoppen, zelfs niet als de burgers onevenredig hard worden getroffen. Militair ingrijpen ligt vanwege de precaire stabiliteit in het Midden-Oosten niet voor de hand. De Europese Unie en ook de Verenigde Staten van Amerika zullen hier niet voor te porren zijn. een land wat wel voor militair ingrijpen openstaat, is Israël. In juni 1981 bombardeerde Israël immers al een Irakese kernreactor. Israël heeft ook nu al meerdere malen aangegeven over genoeg militaire capaciteit en politieke wil te beschikken om een dergelijke aanval te doen slagen. Op haar beurt heeft het Iraanse regime aangegeven bij een aanval direct hard terug te zullen slaan. Het is duidelijk dat aan een dergelijke actie grote gevaren verbonden zijn, denk aan een diplomatieke rel en burgerslachtoffers. Het wankele evenwicht in het Midden-Oosten zal ruw verstoord worden en de antipathie tegen Israël zal wereldwijd absurde vormen aannemen.

Het regime in Teheran gaat intussen verder met het onderdrukken van burgers. Ook het nucleaire programma vordert -helaas- gestaag. Daarom blijft het belangrijk om op te komen en te bidden voor onze vervolgde medechristenen en alle andere verdrukte burgers in Iran. Hoe explosief en destructief het regime ook moge zijn, wij kiezen partij voor het leven van christenen in Iran!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen