CU en SGP

Bijbelgetrouw
Om te beginnen het boek. Het is het vorige week in de oude vergaderzaal van de tweede Kamer gepresenteerde Jaarboek Parlementaire geschiedenis 2010. Een mooie reeks boeken, al vanaf de jaren ’80 van de vorige eeuw. In ieder jaarboek staan ook recensies van boeken die onlangs zijn verschenen. Een van die recensies ging over het boek van onze vroegere voorman Van der Vlies, dat samen werd besproken met een boek over het 10-jarig bestaan van de CU.

Nadat de recensent heeft vastgesteld dat de regeringsdeelname de CU niet onberoerd heeft gelaten, gaat hij verder:

“Met name voor gelovigen uit de niet-traditioneel gereformeerde kerkgenootschappen, zij die behoren tot pinkstergemeenten, baptistenkerken en andere evangelische bewegingen is dergelijke ‘halfslachtigheid’ reden niet langer meer CU te stemmen en voor de in hun ogen beginselvastere SGP te kiezen. Het rigide standpunt van die partij over de rol/plaats van de vrouw doet de sympathie in die kringen voor de staatkundig-gereformeerden eerder toe- dan afnemen, niet het minst bij de vrouwen.

Op haar beurt profileert de SGP zich –zeker nu de CU zich de laatste jaren door regeringsdeelname wat minder duidelijk heeft kunnen profileren op voor orthodoxe christenen belangrijke terreinen als euthanasie, abortus, de plaats van de vrouw, homoemancipatie – ook maar al te graag als de enig Bijbelgetrouwe partij van Nederland. Op 9 juni behaalde de SGP bij de verkiezingen ruim 163.000 (1,7%) van de stemmen, in vergelijking met 2006 een winst van ruim 10.000 stemmen. Het lijkt slechts een kwestie van tijd en deze beginselpartij zal een derde Tweede Kamerzetel in de wacht gaan slepen.”

Het ware te wensen.

Vraagtekens
Over hetzelfde thema gaat een bijdrage in Pluspost.nl – dat is een soort internetkrant die mikt op, zoals ze zelf zeggen, ‘(potentieel) liberalen in Nederland’. Het artikel gaat over moreel besef in de politiek. De tekst van zijn bijdrage wat betreft CU en SGP is duidelijk.

“De evolutie in het politiek handelen van de ChristenUnie gedurende de vorige parlementaire periode illustreert perfect wat ik hiermee bedoel. Macht corrumpeert, en de traditionele achterban van de ChristenUnie heeft op dit moment grote vraagtekens bij de koers van de partij. Want na de val van het kabinet is de ChristenUnie niet teruggekeerd op het pad van de getuigenis, maar vervolgt daarentegen haar weg naar het centrum van de politieke macht.

Een partij als de SGP lijkt zich hiervan bewust te zijn, of er althans lering uit te hebben getrokken. De SGP heeft zich niet laten verleiden tot een formeel akkoord met de regering betreffende parlementaire steun, en zal daardoor haar vrijheid van moreel handelen ten volle behouden. Dat dit haar geen windeieren zal leggen wat betreft invloed, heeft de handelswijze van de coalitiepartijen inzake de koopzondagen al getoond. De kwestie-Lucassen zal die invloed om getalsmatige redenen mogelijk zelfs nog vergroten.”

Afwachten maar.

Geestdrift
In het Katholiek Nieuwsblad van alweer een tijdje terug stond een interessante en goed leesbare beschouwing van Bert Brouwer, iemand die wel vaker aan de weg timmert met zijn visie op de politiek in Nederland, die van de christelijke partijen in het bijzonder. terugkijkend op de verkiezingsuitslag, schreef hij een artikel onder de kop: ‘Christenen, herbron en verenig u’. Na stil te hebben gestaan bij het CDA en de CU, komt hij ook bij de SGP. Ik citeer Bert:

“De derde speler in de christelijke politiek, de SGP, bracht het er stukken beter vanaf (dan CDA en CU - Menno de Bruyne). Kees van der Staaij mag dan door de seculiere media in het politieke geweld op de achtergrond zijn geplaatst, wanneer hij sprak, dan was het vol geestdrift en zonder een millimeter afstand te doen van het
SGP-gedachtegoed. De derde zetel mag dan niet geïncasseerd zijn, de partij heeft wel kiezersgunst verworven.

Vooral dat laatste zou voor de CU reden moeten zijn terug te komen op haar wat neerbuigende houding richting de mannenbroeders in de afgelopen jaren. We zullen het nooit helemaal weten, maar het had er alle schijn van dat het regeringspluche de CU minder salonfähig maakte jegens de SGP en dat is jammer want als er iets duidelijk is, dan is het dat verdere verdeeldheid tussen deze twee partijen zeer tot zeer ongewenst is.

Met het huidige zetelaantal van de CU in het achterhoofd en in de wetenschap dat de partij nog altijd een voortvloeisel is uit de twee partijen RPF en GPV, is de CU getalsmatig dus helemaal niet zo veel groter dan de SGP met haar bijna drie zetels. Mocht de CU in wijsheid besluiten tot een herbronnen te komen, dan liggen er kansen en uitdagingen in het verschiet om de banden met zusterpartij SGP weer eens wat aan te halen.

Het aanzien van de christelijke politiek zou ermee gebaat zijn.”

Horen we ’t ook eens van een ander.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen