Scherp op immigratie

Continuïteit
Grootschalige immigratie van kansarme immigranten leidt tot grote problemen. Dat wordt inmiddels breed erkend. Sinds het optreden van Pim Fortuyn is dit onderwerp niet weg te denken van de politieke agenda. Het eerste kabinet-Balkenende is hiermee aan de slag gegaan. Bij het laatste kabinet-Balkenende was de boodschap niet minder urgent. Minister Van der Laan (PvdA) gaf krachtig aan dat de spankracht van de samenleving beperkt is. Het kabinet-Rutte handelt dus in de geest van zijn voorgangers wanneer het immigratie wil beperken met het oog op de maatschappelijke problematiek van integratie in Nederland. Uit de inzet van alle kabinetten vanaf 2002 spreekt het streven naar een strenger en scherper beleid. Na het beleid van de eerste kabinetten-Balkenende neemt de speelruimte echter steeds meer af. Het kabinet-Balkenende-I zet sterk in op integratie en inburgering, met gelijktijdige beperking van kansarme immigratie. Balkenende II voegt daar de inzet op verplichte inburgering in het buitenland bij. Op deze basis bouwt Balkenende-IV verder. Dit kabinet streeft naar een snellere asielprocedure en komt nog met enkele aanscherpingen. Uit de inzet van dit kabinet blijkt echter duidelijk dat de mogelijkheden binnen het bestaande systeem bijna uitgeput zijn. De rek is eruit. Ondanks de beperkte speelruimte heeft het kabinet-Rutte gezocht naar nieuwe aanscherpingen. Dat is op enkele concrete punten goed gelukt. Zo wordt de mogelijkheid van gezinshereniging beperkt tot relaties die officieel erkend zijn. De meeste voorstellen lijken echter sterk op het beleid van eerdere kabinetten-Balkenende: hogere inkomenseisen en beperking van het aantal partners bij gezinshereniging, verbod op neef-nichthuwelijken, eerder uitzetten van criminele vreemdelingen, hogere exameneisen en sancties bij het uitblijven van inburgering. Een oud voorstel voor strafbaarstelling van illegaliteit heeft vooral symbolische waarde.

Trendbreuk
Het grootste verschil met eerdere akkoorden is de houding ten opzichte van Europa. Wanneer de mogelijkheden voor stevige aanscherping van Nederlandse regels uitgeput zijn, moet wel naar Europese aanpassingen gegrepen worden om een stevig signaal af te geven. Werd voorheen meegedeeld dat de aanscherpingen “binnen de grenzen van internationale verplichtingen” werden vormgegeven, nu is de teneur dat “het kabinet inzet op wijziging van Europese regelgeving”. De PVV kan terecht opmerken dat de ambities op dit terrein voor een regeerakkoord ongekend zijn. Het akkoord bevat een uitgebreide serie voorstellen om Europese richtlijnen, akkoorden en verdragen aan te passen. Over het effect van de voorstellen wordt gretig gediscussieerd. De PVV beweert dat dit moet leiden tot een daling van 25 procent van de asielinstroom en 30 procent van de reguliere migratie, maar zal het kabinet er niet hard op afrekenen. Het kabinet bindt zich niet aan cijfers en stelt dat de maatregelen zullen leiden “tot een zeer substantiële daling van de instroom”. Het zal zich in Europa “nog actiever dan voorheen opstellen in het zoeken naar beïnvloedingsmomenten”. Verder dan deze inspanningsverplichting gaat het akkoord echter niet. Hoe Wilders hier uiteindelijk mee om zal gaan, laat hij graag in het ongewisse. De SGP zal het kabinet in elk geval beoordelen op de tekst van het akkoord. Cijfers kunnen op dit gebied niet het laatste woord hebben. Voorop moet namelijk staan dat Nederland een haven is voor vreemdelingen in nood.

De SGP vindt het belangrijk om de instroom van kansarme immigranten zo veel mogelijk te beperken door deugdelijke aanscherpingen. Wat dat betreft kan het geen kwaad ook de Europese regels eens tegen het licht te houden. Waarom zouden die per definitie buiten discussie staan? Het is belangrijk dat Europese landen één lijn trekken, maar die lijn kan soms best verschuiven. Het is tekenend dat veel tegenstanders niet zozeer aangeven dat de voorstellen inhoudelijk verwerpelijk zijn, maar vooral dat het onhaalbaar is de voorstellen te realiseren. Nu, het is duidelijk dat het kabinet aan zijn ambities in Europa een zware dobber heeft, maar dat is geen reden om het hoofd bij voorbaat in de schoot te leggen. Zeker voor een partij als de SGP is dat – ook op andere terreinen – geen vreemde houding.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen