Laatste bijdrage

Verkiezingsuitslag

De uitslag van de Statenverkiezing viel mee én tegen. Wat stemmenaantallen betreft zelfs nog zo’n 1200 stemmen meer dan voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2010. Daarvoor past ons dankbaarheid. Het aantal behaalde zetels viel echter tegen. Ondanks zo’n 17.000 stemmen meer dan in 2007 gingen drie Statenzetels verloren. Door de lage opkomst leefden we al jaren boven onze stand, maar ook zoiets went snel. Wrang is het verlies van de vijfde zetel in Zeeland. Dit is veroorzaakt omdat de ChristenUnie, die in 2007 met behulp van de SGP in het college van Gedeputeerde Staten gekomen was, geen horizontale lijstverbinding meer wenste. Deze zetel ging nu naar de PvdA! In Gelderland daarentegen haalde de ChristenUnie, dankzij een lijstverbinding met de SGP, wel een restzetel. De teleurstelling van de ChristenUnie over hun bijzonder slechte uitslag is begrijpelijk. Maar om dat verlies, zoals de heer Rouvoet in Trouw deed, toe te schrijven aan lijstverbindingen met de SGP?? Wat de SGP betreft lijkt, zoals vooraf al gevreesd, het behoud van de tweede zetel in de Eerste Kamer zeer onwaarschijnlijk.

Verwaarloosd beginsel

Een zinvol onderwerp vinden is niet eenvoudig. Soms wordt men opmerkzaam gemaakt op een bepaald onderwerp. Zo wees een bevriende relatie me op een artikel in het Britse The Free Presbyterian Magazine van februari 2011. In Groot- Brittannië kent men geen partij zoals het CDA, laat staan een SGP, maar dit artikel vertolkt een onversneden SGP-geluid. Christenen in de politiek hebben meestal onderdak gevonden bij de conservatieve partij. Of ze aangeduid willen worden als christelijk-conservatief of conservatiefchristelijk weet ik niet. Het is wel zo dat een enkeling durft te getuigen dat niet wij, maar dat de Heere over leven en dood gaat, zoals onlangs in het Schots Parlement in een discussie over euthanasie nog plaatsvond. Zo benadrukt de conservatieve leider, premier Cameron (de man die persoonlijk heeft verhinderd dat onze vertegenwoordiger Belder zich kon aansluiten bij de conservatieve fractie in het Europees Parlement), de noodzaak om meer aandacht te schenken aan de waarde van gezin en huwelijk. Hij acht dit noodzakelijk om het grote maatschappelijke probleem dat het onderwijs met de vele vroegtijdige schoolverlaters veroorzaakt, aan te pakken. In het genoemde artikel wijst ds. H.M. Cartwright (voormalig professor aan het Free Church College) instemmend op de inzet van de Britse premier om de ‘gebroken samenleving’ te herstellen. Men gaat echter, schrijft hij, voorbij aan de oorzaak van de problemen waarmee het land worstelt en richt zich, daardoor bij voorbaat tevergeefs, slechts op symptomen. De oorzaak ligt in het verwaarloosde beginsel dat het beleid van de leiders van een openlijk christelijke natie zou moeten bepalen, en dat is: “Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natiën” (Spr. 14:34). Zo zei de SGP het in 1977 bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer ook!

Oorzaken

Het is goed, erkent ds. Cartwright, dat de Britse koningin aan het eind van de troonrede bidt of de zegen van de almachtige God mag rusten op de beraadslagingen. Wat is de praktijk? De Heere wordt buiten die beraadslagingen gehouden. Er wordt niet ingezien noch erkend dat de problemen met de gezinnen, het onderwijs en de samenleving komen omdat we de Heere verlaten hebben. “Zij hebben den HEERE verlaten, zij hebben den Heilige Israëls gelasterd, zij hebben zich vervreemd, wijkende achterwaarts” (Jes. 1:4). Belangrijke aanwijzingen voor de fundamentele malaise zijn de feiten dat alle grote godsdiensten algemeen als gelijkwaardig worden beschouwd, dat ‘toegewijd’ partnerschap gelijkgesteld wordt met het huwelijk, dat christenen de vrijheid om Bijbelse waarheden uit te dragen en in de praktijk te brengen betwist wordt en dat veel onderwijs seculier en het product van humanistische vooronderstellingen is. Dit alles draagt bij aan de goddeloosheid van onze generatie en vormt het uitgangspunt van de politieke agenda’s dat wij de oplossing voor onze problemen in eigen handen hebben. Ook in onze Nederlandse samenleving zijn dit herkenbare, zorgelijke ontwikkelingen. Na een verwijzing naar de rijke Schotse geschiedenis worden enkele indringende vragen gesteld. Gewezen wordt op Psalm 11 vers 3: “Zekerlijk, de fundamenten worden omgestoten; wat heeft de rechtvaardige bedreven?” Wat kan de rechtvaardige doen? Wat heeft de rechtvaardige gedaan? Dit zijn onderzoekende en bescheiden makende vragen. Cartwright wekt op, helemaal in de lijn van het SGP-beginsel, om als een zoutend zout invloed uit te oefenen, hoe gering de mogelijkheden in de nationale situatie ook zijn. Bovenal roept hij op ons te wenden tot de troon der genade, opdat God Zijn werk onder ons zou doen herleven. Met een verwijzing naar Habakuk 3 vers 2 zou ik deze oproep in mijn laatste bijdrage willen onderstrepen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen