Libië

De aandacht richt zich momenteel vooral op Libië, het land waar kolonel Khadaffi al sinds ‘mensenheugenis’ met ijzeren vuist regeert. Libië was en is een van de landen waar op gedoeld wordt als er gesproken wordt over ‘schurkenstaten’. De excentrieke machthebber in Tripoli ontpopte zich keer op keer als een grillige en gevaarlijke onruststoker die niet aarzelde om bruut geweld te gebruiken, tot terroristische aanslagen aan toe. Dat hij nu de rekening gepresenteerd krijgt, niet alleen van z’n eigen volk, maar ook van de internationale gemeenschap, is slechts toe te juichen.

Afgelopen week debatteerde de Tweede Kamer uitvoerig over de Nederlandse bijdrage aan de actie van de VN tegen Khadaffi en zijn kliek. Een ruime Kamermeerderheid schaarde zich achter de op zichzelf genomen betrekkelijk geringe Nederlandse bijdrage aan die missie. Namens de SGP voerde voorman en buitenlandwoordvoerder Van der Staaij het woord. Hij zei onder meer dit:

“Het is een week of vier geleden dat Khadaffi voor het eerst een grote rede hield na het uitbreken van de opstand. Wij waren toen met een Kamerdelegatie vanuit Buitenlandse Zaken in het Midden- Oosten en hoorden dat er na de toespraak niet alleen veel analyses van politici kwamen, maar juist ook van psychiaters. Dat was veelzeggend, want Khadaffi deinst er helaas niet voor terug om ook de eigen bevolking te bruuskeren, te belagen en te bestrijden. Daarom is de Veiligheidsraad terecht in actie gekomen en is er ook een wapenembargo opgelegd.

Daar moet nu de hand aan worden gehouden. Nederland heeft de mogelijkheden om met F-16’s, een mijnenjager en een tankvliegtuig een bijdrage te leveren aan de handhaving van het wapenembargo. Het is een bescheiden, maar wel een waardevolle bijdrage. In het debat van vandaag is gebleken dat dit ook verantwoord kan. Het mandaat is helder, de risico’s zijn beperkt en de doelstelling is duidelijk. De minister van Defensie heeft aangegeven dat Defensie het kan trekken wat betreft mens en materieel. Dat is voor ons ook een belangrijk punt.” Na ook nog enkele woorden te hebben gewijd aan enkele aspecten van de missie, sloot Van der Staaij af met het uitspreken van de wens en bede dat de Nederlandse militairen een goede missie zullen hebben en een behouden thuiskomst.

Terrorisme

Tijdens een van de debatten die de Kamer afgelopen weken voerde over Europa en de euro, vestigde de SGP de schijnwerpers nog eens op de manier waarop met name in Gaza, maar ook in de andere Palestijnse gebieden haat wordt gezaaid tegen Israël en de Joden. Een van de meest stuitende manieren waarop dat gebeurt is door het vernoemen van straten en pleinen naar zelfmoordterroristen die in Israël dood en verderf hebben gezaaid. Zó weerzinwekkend, dat ieder normaal mens ervan gruwt. Zo niet bij de naaste buren van Israël.

De SGP stelde deze wanstaltige praktijken aan de kaak in de Tweede Kamer. Van der Staaij bracht het ter sprake in een debat met o.a. minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken. Om zijn woorden kracht bij te zetten diende hij hier ook een motie over in. Kern van die motie: als de Palestijnse Autoriteit niet onmiddellijk stopt met het vernoemen van straten en pleinen naar (zelfmoord)terroristen, moeten Nederland en de EU geen cent subsidie meer geven aan de Palestijnen.

Bij de stemming later bleek dat een meerderheid van de Kamer zich op dit punt achter de SGP opstelt. Ook de minister bleek open te staan voor onze argumenten. Het ‘eren’ van zelfmoordenaars schept een klimaat waarin geweld en aanslagen tegen onschuldige burgers en Israëlische instellingen wordt goedgepraat en gebillijkt. Nu is het zaak om erop toe te zien dat zowel Nederland als Europa ook daadwerkelijk druk gaan uitoefenen op de Palestijnse autoriteiten om het leven te beteren. Gebeurt dat niet, dan is er maar één sanctie mogelijk: stopzetten van iedere financiële hulp.

Iran

Een voor de SGP uniek initiatief kreeg twee weken geleden de steun van de voltallige Tweede Kamer. Eind vorig jaar presenteerde de SGP een fractienotitie over mensen die vervolgd worden om hun geloof. In die notitie werd de geloofsvrijheid een ‘vergeten mensenrecht’ genoemd. Niet ten onrechte, want geloofsvervolgden komen er dikwijls maar bekaaid van af als het gaat over de belangstelling van de media en politici. Tegen die achtergrond heeft de Kamerfractie geprobeerd die ongelijke behandeling enigszins recht te trekken.

Een van de uitvloeisels daarvan is een brief die Van der Staaij samen met de hulporganisatie Open Doors opstelde aan de leden van het parlement van Iran. Christenen hebben het wereldwijd zwaar te verduren, niet in het minst in islamitische landen. Een van die landen is het oude Perzië, sinds de moellahs daar regeren islamitische republiek Iran genoemd. In de brief dringt de SGP er bij de volksvertegenwoordiging van Iran op aan om de rechten van christenen en andere religieuze minderheden te respecteren. Na een rondje langs de andere fracties bleek dat alle andere partijen in de Tweede Kamer bereid waren onze brief mee te ondertekenen.

Het wachten is nu op antwoord uit Teheran.

Europa

Turbulentie niet alleen ver weg, maar ook dichter bij huis. Het Europese nieuws dreigt wat onder te sneeuwen onder de gebeurtenissen in Noord-Afrika en Japan, maar op ons eigen continent zijn er eveneens belangwekkende ontwikkelingen gaande. In Brussel is nu al een paar keer overlegd door de Europese regeringsleiders en staatshoofden over de economische en financiële crisis. Vooral de positie van de euro baart zorgen, gelet op de problemen in enkele EU-lidstaten.

Die problemen zijn voor een belangrijk deel veroorzaakt door wanbeleid van sommige regeringen. Griekenland is een bekende brekebeen, maar ook in Ierland, Portugal, Spanje, Italië, en zelfs in België hadden de regeringen hun zaakjes niet op orde. De Europese regels werden gewoon aan de laars gelapt. Met als gevolg dat ook andere landen nu in de problemen zijn gekomen, omdat die nu bij moeten lappen. De vraag is nu: hoe voorkomen we dit in de toekomst? Moeten er harde afspraken worden gemaakt om de boosdoeners aan banden te leggen? Of laten we de zaak op z’n beloop, met als gevolg dat het later opnieuw mis gaat.

Een moeilijk dilemma. Zeker wie pleit voor harde maatregelen, moet beseffen dat er dan dus vanuit de EU ingegrepen kan worden. Dat gaat onherroepelijk gepaard met het inleveren van bevoegdheden: lees: soevereiniteit. Toen de Tweede Kamer daarover sprak, moest ook de SGP haar positie bepalen. De woordvoerder op dit terrein is Elbert Dijkgraaf. Over dit onderwerp, maar ook over andere thema’s waar Europa zich mee bemoeit, zei hij onder meer het volgende.

“Is het totaalpakket waar het kabinet de Kamer vandaag toestemming voor vraagt, een keffend hondje of een brullende leeuw met grote tanden, of groeit het keffende hondje van nu in de toekomst uit tot een brullende leeuw en kunnen wij die leeuw dan in toom houden, of breekt hij los? Of, om het inhoudelijk te duiden, kan Nederland ook in de toekomst zijn eigen koers blijven varen? Of worden wij daarin beknot door de Europese Unie?

De SGP ziet een zelfstandig Nederland voor zich waar dat kan, een Nederland dat samenwerkt met andere landen als dat noodzakelijk is. In die visie is geen ruimte voor een politieke unie, voor een Verenigde Staten van Europa. Ik ben daarom blij dat de minister-president een en andermaal heeft aangegeven dat het pact voor de eurolidstaten weliswaar de mogelijkheid geeft om elkaar te maat te nemen, maar dat er geen sprake is van juridisch bindende verplichtingen. Daar houden wij hem aan!

Om de consequenties daarvan scherp te krijgen, neem ik even een thema als de pensioengerechtigde leeftijd. Stel dat alle lidstaten op één na de wens hebben om die in Europees verband op te hogen. De bandbreedte wordt vastgesteld op 65 tot 70 jaar. Geldt zo’n afspraak alleen bij unanimiteit en is het voor het land dat niet met deze maatregel instemt ook op lange termijn mogelijk om af te wijken van de Europese mainstream? De SGP wil in ieder geval niet dat er direct of indirect een koppeling wordt gelegd tussen het pact voor de euro en eventuele sancties in het kader van het Stabiliteits- en Groeipact; zo in de trant van: u hebt een tekort, dus u krijgt sancties als u de pensioenleeftijd niet binnen zoveel jaar ophoogt. Op macroniveau steunen wij de sancties in het kader van het Stabiliteits- en Groeipact, maar niet op het niveau van de individuele maatregel.” Op Dijkgraafs vraag of minister-president dit kon toezeggen, zei Rutte luid en duidelijk: ‘ja’.

We houden ‘m eraan!

Zondag

Er zijn gemeenten die denken dat ze boven de wet staan, en zich dus niet hoeven te houden aan wat er in Den Haag is afgesproken. Een van de onderwerpen waar zich dat manifesteert, betreft de zondag. Er is een Winkeltijdenwet waarin min en meer duidelijk wordt gemaakt wat winkels op zondag wél mogen en wat ze op zondag niet mogen.

Een van de bepalingen van de Winkeltijdenwet waar gemeenten stelselmatig proberen de hand te lichten, is het artikel dat gaat over de mogelijkheid om in toeristische gebieden de winkels op 12 zondagen van het jaar open te laten zijn. 12 is 12, zou je zeggen. Maar nee, in de gemeente Vlaardingen redeneren ze dat 12 ook 18 kan zijn. Het is een ‘creatieve’ wetsuitleg, met de bedoeling om winkels een ruimere mogelijkheid te geven uit verschillende zondagen.

Je kunt er lang en breed over spreken: dit kan dus niet. Dat was ook de teneur van de vragen die Dijkgraaf, samen met CU en SP, stelde aan minister Verhagen. Vlaardingen sjoemelt met de wet, en de SGP gaat ervan uit dat de vragen de minister aan zullen sporen om de gemeente Vlaardingen tot de orde te roepen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen