Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Nuances maken het verschil

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Nuances maken het verschil

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Met ingang van 1 januari 2011 werd het gefuseerde waterschap Scheldestromen een feit. In dit artikel beschrijf ik eerst de verkiezingen in Zee land en de uitkomst daarvan. Vervolgens besteed ik aandacht aan de taak van een waterschap in het algemeen, het probleem van de onbekendheid en de SGP -accenten.

Verkiezingen in Zeeland

Het nieuwe waterschap Scheldestromen ontstond uit een fusie van de waterschappen Zeeuws-Vlaanderen en Zeeuwse Eilanden. Zijn werkgebied beslaat de gehele provincie Zeeland, met een klein stukje van de provincie Brabant. Aan de fusie ging een verplichte waterschapsverkiezing vooraf. De omvang van het algemeen en dagelijks bestuur mag, afhankelijk van enkele factoren, iets verschillen tussen de diverse waterschappen. Het totale bestuur van het waterschap Scheldestromen bestaat uit 30 leden. Daarvan werden 9 leden aangewezen door de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie (landbouw, 4 personen), de Kamer van Koophandel (bedrijven, 4 personen) en het Bosschap (natuur, 1 persoon). De 21 overige leden werden via lijsten, zoals gebruikelijk bij een verkiezing, gekozen door de bevolking. Deze 30 leden hebben uit hun midden het dagelijks bestuur gekozen, bestaande uit 5 personen.

Het opkomstpercentage bij de waterschapsverkiezingen in november 2010 kwam uit op 32,9 procent, zeg maar 33 procent. In Zeeland waren de verkiezingen voor de voormalige waterschappen vanouds tegelijk met de verkiezingen voor de gemeenteraden. Toen kwam het opkomstpercentage uit boven de 50 procent. Wanneer de verkiezing echter alleen het waterschapsbestuur betreft, blijkt dat een opkomst van een derde het hoogst haalbare is.

De SGP had bij deze verkiezingen een horizontale lijstverbinding met de ChristenUnie. Deze heeft voor de SGP positief uitgepakt, maar voor onze medebroeders niet. Zij verloren namelijk een zetel, die zonder deze lijstverbinding behouden was gebleven. De SGP kwam echter dankzij de lijstverbinding uit de verkiezing als de partij met de meeste zetels (vier), maar niet de meeste stemmen. De uitslag van de verkiezing gaf voor de SGP dan ook reden tot dankbaarheid!

Onze fractie bestaat uit de heren G. van der Schelde (lid dagelijks bestuur), C. Koopman, C. Verloop, J. Boogaard (fractievolger) en ondergetekende. De verkiezing heeft ons een aantal zaken geleerd, namelijk:

• De horizontale lijstverbinding heeft voor de SGP goed gewerkt, maar dit is zeker geen garantie. Het effect van de lijstverbinding voor de ChristenUnie laat dit duidelijk zien.

• Het is goed om vooral te investeren in de eigen achterban door middel van kerkbladen en folders.

• Het is belangrijk dat de kiezer kan stemmen op een kandidaat uit zijn eigen gebied, die duidelijk herkenbaar is op grote posters op aanplakborden.

• Het conceptprogramma voor de waterschapsverkiezingen van het SGP-bureau vormt een uitstekende basis voor een eigen programma.

• De schriftelijke stemming leverde slechts 0,2 procent ongeldige stemmen op, dankzij een aanpassing (voorgesteld door het waterschap en met instemming van het ministerie gerealiseerd) en heldere instructies.

Het waterschap Het waterschap is een democratisch gelegitimeerde lagere overheid. De leden van het algemeen bestuur (in Zeeland hoofdingelanden genoemd) hebben het bestuurlijk niveau van een gemeenteraadslid en de leden van het dagelijks bestuur (gezworenen) zijn te vergelijken met een wethouder van een gemeente. Logischerwijs is de dijkgraaf dan te vergelijken met een burgemeester.

Naast de hoge overheid moet het waterschap zich als enig openbaar lichaam (voor ongeveer 85 procent) voorzien van geldelijke middelen door belasting te heffen. Hiermee financiert het enkele duidelijk omschreven taken die het op zich heeft genomen. Het waterschap Scheldestromen rekent tot zijn kerntaken het onderhoud van de waterkeringen (duinen en dijken), het waterbeheer in de polders (zowel de kwantiteit als de kwaliteit), de wegen binnen het beheergebied, het riolenstelsel met de rioolwaterzuiveringsinstallaties en de muskusrattenbestrijding. De kerntaken kunnen overigens per waterschap verschillen.

Het waterschap is de instantie die aangetroffen wordt tot in de kleinste haarvaten van het watersysteem. Dit is belangrijk, omdat het watersysteem een leidend principe vormt bij de inrichting van onze infrastructuur. Wanneer de aandacht hiervoor vermindert, beginnen onherroepelijk de problemen. Samenwerking met gemeenten of provincie kan voordeel opleveren, maar mag niet afleiden van de kerntaken. Het is om die reden niet wijs om van het waterschap een soort gemeenschappelijke regeling van gemeenten te maken of het waterschap onder te brengen bij de provincie. Om beleid op elkaar af te stemmen is contact tussen provinciaal bestuur, gemeenten en waterschap belangrijk, maar de beschikbare middelen mogen niet te gemakkelijk ingezet worden voor gemeentelijke of provinciale ambities.

Onbekend en onbemind

Dertig jaar ervaring bij het waterschap heeft me geleerd dat het waterschap slachtoffer is van zijn eigen succes. Het streeft ernaar zijn taak tegen de laagst mogelijke kosten zo goed mogelijk uit te voeren. Door een duidelijke taakstelling kan het waterschap redelijk efficiënt werken, het is een zeer functionele vorm van bestuur. Het werkt hard om de infrastructuur buiten het bewoond gebied (in Zeeland een complete provincie) te verzorgen en te beschermen tegen overstroming van de zee. Dit zien de bewoners van het buitengebied dagelijks, in de vorm van allerlei activiteiten in het landschap of aan de waterkeringen. In samenwerking met gemeenten verricht het waterschap bovendien ook steeds meer werk (bijvoorbeeld baggerwerk) binnen het bewoond gebied.

Het waterschap doet niet al het werk zelf, maar besteedt ook uit. Het gevolg hiervan is dat men wel veel activiteit kan waarnemen, maar daarin niet echt het verantwoordelijke waterschap herkent. We mogen ook niet verwachten van passanten dat zij, terwijl zij zich naar het werk of naar huis spoeden, zich suf piekeren in wiens opdracht die kraanmachinist zijn werk aan die sloot doet. Zolang alles naar wens verloopt, zal men ook weinig moeite doen om het waterschap beter te leren kennen. Aan het begrip ‘waterschap’ koppelt een groot percentage van de bevolking dan ook niet meer conclusies dan ‘boeren’, ‘een duur kantoor, maar waar het precies staat weten we niet zeker’, ‘een beetje uit de tijd’ en ‘geld zal het wel kosten’.

Wat kan een waterschap doen aan de geringe belangstelling en het ‘dure’ imago? Een bijsluiter met informatie bij de aanslag vermag daar weinig aan te veranderen. Een speciale site voor de jeugd evenmin. Keurig verzorgde, dure folders van eerste kwaliteit papier met mooie foto’s? Alleen maar geven aan hen die er duidelijk om vragen, anders verdwijnt je kapitaal zo bij het oud papier. Voorbeelden van wat je zoal op het gebied van promotie kunt doen zijn er te over, maar zolang het waterschap gewoon zijn werk doet, zal het probleem van de onbekendheid wel blijven. Zolang de broodbakker van zijn klanten niets hoort, levert hij goede kwaliteit, moet je maar denken.

Anderzijds heeft het waterschap door het vele werk enorm veel contacten met personen, bedrijven, organisaties en andere overheden binnen het werkgebied. Zij allen ervaren wel degelijk het belang van een waterschap als lagere overheid. In de vele contacten blijkt het waterschap dicht bij de bevolking te staan en daardoor een onmisbare volksvertegenwoordiger te zijn.

Eigen beleid

In een periode waarin natuurtechnocraten naar willekeur over land en goed van anderen konden beschikken, is het vertrouwen in het democratische gehalte van de politiek massaal verdwenen. Het is vooral de regelgeving vanuit Brussel geweest, aangevuld met een overmaat aan nationale ambities, die een uitgebreide natuurwetgeving tot stand heeft gebracht, waardoor de natuurlobby een macht zonder tegenmacht kon worden.

Daarnaast ben ik echter van mening dat het waterschap, door zich nauwgezet te houden aan de hem wettelijk opgelegde taken, en daarmee volgzaam het beleid van de hogere overheden uitvoerend, zelf meegewerkt heeft aan zijn isolement. Het was vanouds politiek gezien correct om de eigen plaats te kennen, vooral ten aanzien van de provincies en de verplichtingen die deze richting de hogere overheid zijn aangegaan, vooral met betrekking tot omvangrijke natuurcompensatieprojecten, zoals ontpolderingen of verziltingsprojecten.

Met de intrede van de politiek in het waterschap dringt zich echter de vraag aan de waterschapsbestuurders op in hoeverre zij hun eigen politieke visie in het beleid kunnen leggen. Waterschapsbestuurders voelen zich geroepen steeds nadrukkelijker een eigen mening te ventileren. De partijen willen zich wel profileren, maar wanneer men naar hun programma’s kijkt, willen ze alle ogenschijnlijk hetzelfde: goede dijken, goede wegen, ruimte voor landbouw én natuur. Het zijn dus de nuances die het verschil moeten gaan uitmaken. We moeten er daarom voor zorgen dat ‘onze’ aanhang zich het best herkent in de nuances van de SGP. Deze SGP-accenten zullen liggen op zuinigheid en het niet te gemakkelijk inzetten van de reserves, het durven investeren waar nodig, maar ook het durven temporiseren en het tegemoetkomen van het bedrijfsleven, met name de agrarische sector. Daarnaast vormen ook het binnendijks versterken van bestaande natuur, het buitendijks grootschalig ontwikkelen van natuur, het tegengaan van ontpolderingen of verziltingsprojecten waarbij bestaande infrastructuur wordt vernietigd, een gelijkmatige tariefsontwikkeling en de zoetwatervoorziening voor de landbouw belangrijke punten van aandacht voor de SGP-fractie.

Met een eigen visie mag het waterschap naar de mening van de SGP nadrukkelijk gehoord worden!

W. de Visser Fractievoorzitter waterschap Scheldestromen

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 mei 2011

De Banier | 24 Pagina's

Nuances maken het verschil

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 mei 2011

De Banier | 24 Pagina's