Henoch

Een boze tijd

Het overtreden van Gods geboden is geen nieuwe zaak. Dit was al werkelijkheid in de tijd van Henoch. In Genesis 4 wordt ons Lamech beschreven. Lamech nam twee vrouwen. Uit de zonen van Lamech is een goddeloze cultuur voortgekomen. Wreedheid en zelfhandhaving waren werkelijkheid. We lezen immers van Lamech dat hij een man dood sloeg om een wond en een jongen om een buil. Lamech beging een moord om een kleinigheid. Een mensenleven telde bij hem niet. In de tijd van Henoch ging de wereld zich rijp maken voor het oordeel van de zondvloed. Het is aangrijpend wat we lezen in Genesis 6. Daar staat dat de boosheid des mensen menigvuldig was op de aarde en dat al het gedichtsel der gedachten zijns harten te allen dage alleenlijk boos was. Ook wij leven in een boze tijd. De mens is banger voor de EHECbacterie die ziekte en dood met zich kan meebrengen, dan voor het vergif van de zonde dat zeker in de eeuwige dood zal brengen. De dictatuur van de meerderheid gaat zich al meer aftekenen. Afwijkende opvattingen worden al minder verdragen. Het onverdoofd slachten van dieren dreigt verboden te worden, terwijl het onverdoofd doden van ongeboren kinderen in de moederschoot gewoon doorgaat. De tijd waarin Henoch leefde was evenals de tijd waarin wij leven een boze tijd.

Getuigen

De Heere heeft niet gezwegen in de boze tijd waarin Henoch leefde. Als profeet heeft Henoch getuigd tegen de heersende tijdgeest. Hij heeft het oordeel aangekondigd aan zijn goddeloze tijdgenoten. Die prediking vinden wij verwoord in de brief van Judas de verzen 14 en 15: “En van dezen heeft ook Henoch, de zevende van Adam, geprofeteerd, zeggende: Ziet, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege al de harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben.” De kanttekeningen spreken over een uitsteken in goddeloosheid, wij zouden zeggen het toppunt van goddeloosheid, en over het lasteren, vervolgen en verdrukken van de godzaligen. Er werden goddeloze werken gedaan en goddeloze, lasterlijke en smadelijke woorden uitgesproken. Henoch heeft dat eerlijk benoemd in zijn prediking en niet gezwegen over het naderende oordeel. Henoch wandelde met God. Zijn levenswandel stond in schrille tegenstelling tot de zondigheid en boosheid van veel van zijn tijdgenoten. Ook vandaag geldt de opdracht te waarschuwen tegen de zonde, op te roepen tot bekering, tot het breken met het kwade en het doen van het goede. De Heere geve vrijmoedigheid om dit in alle eerlijkheid en bewogenheid te doen. Bij Henoch ging het waarschuwen gepaard met een leven in de vreze Gods. De Heere geve dit ook in onze tijd.

Levenseinde

De zogenaamde vakantietijd breekt weer aan. Velen gaan op reis. Beseffen we wel dat we op doorreis zijn door dit leven? Henoch wist daarvan. Hij was door genade een vreemdeling op aarde. De Heere haalde hem op een bijzondere manier Thuis. We lezen in Hebreeën 11 vers 5a: “Door het geloof is Henoch weggenomen geweest, opdat hij den dood niet zou zien; en hij werd niet gevonden, daarom dat hem God weggenomen had.” Zonder de dood te zien werd Henoch opgenomen in hemelse heerlijkheid. Op een voor die tijd jonge leeftijd: 365 jaar, terwijl velen meer dan 900 jaar oud werden. In onze leeftijden uitgedrukt zou dat ongeveer 35 jaar zijn. Het is vreselijk te sterven zoals we geboren worden. Dat zal de eeuwige rampzaligheid betekenen. Het is alleen genade naar Gods welbehagen te delen in het werk van Christus, zoals ook Henoch daarin mocht delen. Naar ziel en lichaam mag hij al eeuwen volmaakt de Heere loven en prijzen. Verlost van de zonde, de wereld en de duivel, verlost van alle onvolkomenheid en overblijvende ongerechtigheid. Velen leven bij de woorden: Pluk de dag. Dat wil zeggen: Geniet van het leven, geniet in de vakantietijd. Weinigen leven bij deze woorden: Gedenk te sterven. Weinigen beleven de kortstondigheid van dit leven. Op een gepaste wijze mag er genoten worden van datgene wat de Heere geeft en laat, maar bedenk dat er een tijd van sterven komt. Er komt een einde aan de reis door dit leven. Waar zult u zijn in de eeuwigheid? Gods kinderen zijn vreemdelingen op deze aarde, op Gods tijd komen zij Thuis in het Vaderhuis met zijn vele woningen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen