Verjaard

Ter gelegenheid van mijn verjaardag mocht ik een aantal kado’s in ontvangst nemen. Zoals de gebruikelijke kledingstukken die je sowieso nodig hebt, en waar een verjaardag voor huisgenoten dan altijd hét moment is om de voorraad wol (sokken), zijde (stropdas) of katoen (overhemd) van de jarigerd op volledige sterkte te houden. Ook zéér welkom was een boekwerk over een streek in Groot-Brittannië die ik, indien voorzien van tijd en geld, bijzonder graag frequenteer – u raadt het al, de door mij zo geliefde lieflijke heuvels en dalen van de Yorkshire Dales.

En ja, ook de SGP-fractie in de Tweede Kamer zal zich morgen bij leven en welzijn niet onbetuigd laten. Ik klap niet onbetamelijk uit de school als ik zeg dat de SGP-fractie in de Tweede Kamer een nieuwe traditie heeft uitgevonden. De fractievoorzitter, de heer Van der Staaij, startte ruim een jaar geleden met de gewoonte om een jarig fractiemedewerker uit ‘zijn’ team of collega een boek aan te bieden uit eigen voorraad. Dit met de bedoeling om de boekenplanken in huize- Van der Staaij enigszins te ontlasten.

Een lumineus idee! Welk boek dit jaar de reis van Benthuizen naar Den Haag zal maken, moet ik uiteraard afwachten, want bij het schrijven van dit artikel (maandag) en het te perse gaan van deze Banier (dinsdagochtend vroeg) is dat nog niet bekend. Maar ik weet nú al dat het boek uit huize- Van der Staaij in huize-De Bruyne een mooi plekje zal krijgen. Zoals óók het mooie kado op twee benen van 1 meter 93 dat ik eerder dit jaar van de fractie kreeg zowel in m’n werkkamer aan het Binnenhof als in huize-De Bruyne onderdak heeft gevonden… Overigens een dag na mijn verjaardag werd ik weer eens bepaald bij mijn eigen vergankelijkheid én ijdelheid toen iemand tegen me zei: ‘Ben je verjaard?’ Het zal je als frisse 54’er maar gezegd worden, verjaard…..

Ploumen

Van linkse-mensen wordt altijd beweerd dat ze goed zijn voor de wereld, maar slecht voor de mensen. Nu moet je altijd oppassen met generalisaties. Bij de door premier Rutte gedane uitspraak dat “SGP’ers aardige mensen zijn” zou ik m’n vingers niet aflikken. Ik ken namelijk ook ónaardige SGP’ers. Niet veel, maar ze zijn er, geloof me. Evenmin zul je uit mijn mond horen dat àlle CU’ers links zijn. Er zullen er vast nog wel een paar te vinden zijn die níet links zijn. En de uitspraak dat alle D66’ers rabiate heidenen zijn zul je uit mijn mond evenmín optekenen. Ze zijn heus niet allemaal rabiaat.

Op het Binnenhof staan de wereldverbeteraars van PvdA er sinds jaar en dag om bekend dat ze erg begaan zijn met zieken en gehandicapten, met weduwen en wezen in Nederland en vér daarbuiten, maar geen enkel mededogen hebben met partijgenoten. Ik geloof daar niks van. Het lijkt me toch sterk dat als je héél Nederland afspeurt er nou echt nérgens een PvdA’er te vinden is die een bloedhekel heeft aan zieken en gehandicapten, aan weduwen en wezen in Nederland en vér daarbuiten, maar die wél houdt van Job Cohen. Die zijn er vast wel!

Tot hen behoort overigens niet PvdAvoorzitter mevrouw Ploumen! Die zei met zoveel woorden tegen de Volkskrant dat Job Cohen eigenlijk niet zo’n goeie is. Het gevolg in het papegaaiencircuit van politiek Den Haag laat zich raden: iedereen had het erover dat Job Cohen niet zo’n goeie is….

Lekker voorzittertje!

Zou het dan tóch waar zijn dat PvdA’ers goed voor de wereld zijn, maar slecht voor elkaar. Mevrouw Ploumen deed haar uitspraken op 4 oktober, dierendag. Voor een door-en-door fatsoenlijke vent als Job Cohen was het roofdierendag….

Hymne

Naar in Brussel verluidt zijn in verband met het naderende Griekse bankroet en de mogelijke val van de euro Brusselse ambtenaren in het diepste geheim op zoek naar een opvolger van het Europese volkslied, Beethovens bekende ‘Alle Menschen werden Brüder’. Probleem is dat de regeringsleiders van Europa onderling sterk verdeeld zijn over de keuze van een nieuwe compositie. De Franse president Sarkozy, die wel oren heeft naar het Dies irae uit het Requiem van de Franse componist Hector Berlioz, staat lijnrecht tegenover zijn Italiaanse ambtgenoot Berlusconi, die zich hard maakt voor Rossini’s La gazza ladra (De stelende ekster)

In Brussel gaat men er nu algemeen vanuit dat de Duitse bondskanselier Merkel op korte termijn met een compromisvoorstel zal komen. Een medewerker van de Commissie sprak tegen dat Merkel haar keus heeft laten vallen op het gedeelte uit Das Rheingold (het goud in de Rijn) van Richard Wagner. “Te gewaagd,” aldus deze zegsman, die erop wees dat dit ten onrechte de indruk zou wekken dat Duitsland nog voldoende financiële middelen achter de hand heeft. Onze man in Europa, Bas Belder, sprak na lezing van de Frankfurter Allgemeine Zeitung de verwachting uit dat Merkel een veilige keus zal doen door opnieuw te kiezen voor een werk van Beethoven, en wel voor de finale van diens compositie Die Ruinen von Athen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen