Waarheid als een koe

Tegenwoordig zijn de parlementaire zeden losser. Liegen is geen probleem meer. Een mooi –nou ja, mooi- voorbeeld is GroenLinks-kamerlid Van Gent. Ze trekt op dit moment als een dolle ten strijde tegen ambtenaren van de burgerlijke stand die principiële, religieuze bezwaren hebben tegen het 10 jaar geleden geïntroduceerde ‘homohuwelijk’. Zulke ambtenaren mogen niet meer benoemd worden, en de bestaande moeten eruit worden gewerkt.

Dat is op z’n minst opmerkelijk. Want toen het ‘homohuwelijk’ in 2001 in de Tweede Kamer werd aanvaard, beloofde de toenmalige fractievoorzitter van GroenLinks, Femke Halsema, plechtig dat er ruimte dient te zijn voor gewetensbezwaarde ambtenaren.

In de Tweede Kamer zei ze op 7 september 2000: “Ook GroenLinks vindt dat ruimhartig moet worden omgegaan met ambtenaren die principiële of religieuze bezwaren hebben tegen het huwelijk van homoseksuelen. Bovendien wordt hiermee een werknemersrecht waaraan mijn fractie altijd zeer heeft gehecht nog eens gehonoreerd.”

Heldere taal van good old Femke. Royaal, ruimhartig.

Hiermee geconfronteerd, beweert Van Gent nu zonder blikken of blozen dat de belofte van Halsema slechts gold voor een overgangsperiode. Maar wie het Kamerverslag naleest zal zien dat Halsema nergens, maar dan ook nergens zegt dat haar ruimhartigheid zó benepen is dat die maar voor eventjes geldt. Van Gent liegt dus.

Glashard.

Ervan uitgaande dat ze de feiten kent, is er maar één conclusie mogelijk. Het kamerlid van GroenLinks is bang. Bang voor de waarheid. Bang om te zeggen dat GroenLinks er nu anders over denkt dan tien jaar geleden, toen mevrouw Halsema zei wat ze zei. En mensen die bang zijn voor de waarheid liegen. Ik zou zeggen: Mevrouw Van Gent, wees een vent, en erken ruiterlijk dat GroenLinks er nu gewoon anders over denkt. Dat mag, het gebeurt vaker, en het is wel zo eerlijk.

Maar ja, mevrouw Van Gent is geen vent.

En dat is een waarheid als een koe.

Middeleeuwers

Beste lezers, soms word ik er een beetje moe van. Al dat gezeur aan m’n hoofd. Iedere keer moet ik aanhoren dat de SGP meeregeert. Zelfs op het Buitenhof word ik er door goedgelovige lieden op aangesproken dat wij SGP’ers óók aan de knoppen zitten. Onzin natuurlijk, wij middeleeuwers lopen nog zó ver achter, dat we amper weten wáár die knoppen zitten – laat staan dat we ze durven aan te raken.

Maar goed, het beeld bestaat dat de SGP aan de knoppen zit.

Praatjes mensen! En ik weet inmiddels wie die praatjes de wereld in helpt. Enige speurzin is mij niet vreemd, al zeg ik het zelf. Ik lijk ook niet voor niks als twee druppels whisky op de Engelse detective Sherlock Holmes. Dacht u nou echt dat ik hele dagen voor de lol in m’n Britse tweedkloffie rondstap?! Degene die, net als zwarte Piet met pepernoten doet, praatjes rondstrooit over ‘de macht van de SGP’, is niemand minder dan Alexander Pechtold. Hij zit al weer geruime tijd in de Tweede Kamer voor de langzamerhand overgedateerde Democraten uit het jaar 1966. Ik wilde bijna zeggen: uit het jaar 0 (nul), maar ja, er is natuurlijk maar één partij die hele sterke papieren heeft als het gaat om het jaar 0 (nul). Dat is de SGP uiteraard. Al weet je het met D66 en het jaar 0 (nul) natuurlijk nooit. Ik zie Pechtold er namelijk écht voor aan dat hij vandaag of morgen het voorstel indient om de jaartelling, als het kon met terugwerkend kracht, te veranderen. In andere landen is men daar al mee bezig. Dus wat let het D66-baasje om dat óók hier te proberen. Dan leven we binnenkort niet meer in het jaar 2001, maar in het jaar 55 na Van Mierlo…

Enig ware liberalen

Maar goed, zo ver is het nog niet. Hoe dan ook schreeuwt D55 nu al maandenlang moord en brand over de SGP-invloed. De bedoeling van Pechtolds indianengehuil is natuurlijk helder. Door de SGP groter te maken dan ze is, hoopt hij de VVD klein te houden en zélf groter te worden. Zo van: “Ziet u wel dat de VVD al haar liberale principes verkwanselt aan de zwarte steunkousen van de SGP! De enig ware liberalen, dat zijn wij!”

Kan ik deze beschuldiging hard maken?

Jazeker. Laatst was ik samen met onze Van der Staaij in de NOS-studio in Den Haag. De heer Pechtold was er ook. En ja hoor, Kees noch ik hoefden iets te zeggen, en zonder iets te vragen dreunde hij ongevraagd álle SGP-successen op. Zomaar uit z’n blote hoofd. Naar het schijnt is hij hele dagen en nachten druk doende om het scorelijstje van de SGP bij te houden. Zoals een van z’n medewerker me laatst in het Kamerrestaurant toefluisterde: “Jullie zadelen ons wel op met een heidens karwei zeg.” Ik laat het er nu maar even bij, maar u zult wel begrijpen dat als Pechtold niet kan slapen Van der Staaij daar niet wakker van ligt.

Truste.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen