Samen breien

Is dit een oproep om te demonstreren of harde taal uit te slaan? Nee. Deze reflex van linkse partijen helpt onze samenleving niet zoveel vooruit. Het kabinet moet bezuinigen en laat daarom steken vallen. Je kunt klagen over alle dreigende gaten. Je kunt ook de handen uit de mouwen steken om te voorkómen dat deze gaten gaan vallen. Op dat laatste doel ik. We verdienen met elkaar 600 miljard euro per jaar. Ook hebben we met elkaar 64 miljoen uren per dag beschikbaar voor ontspanning. Biedt dat geen ruimte voor individuen, bedrijven, kerken en maatschappelijke organisaties om gevallen steken op te pakken? Het kan. Veel bedrijven zijn al gemotiveerd om mensen met een arbeidshandicap in dienst te nemen en kijken daarbij niet alleen naar geld. Een groep ondernemers ging zelf investeren in ontwikkelingsprojecten. Rijk Zwaan, een plantenveredelingsbedrijf, heeft een vestiging in Ethiopië. Niet voor de ‘centen’, maar voor de lokale bevolking. Die plukken de vruchten van hun expertise. Philips, andere grote bedrijven en natuurorganisaties hebben afspraken gemaakt over natuurontwikkeling op en rond bedrijventerreinen.

Werkbezoek

Ik zoom nu in op een ander ‘voorbeeldig’ initiatief. Onlangs brachten Dijkgraaf en enkele fractiemedewerkers een werkbezoek aan de Noaber Foundation en Vita- Valley. Twee staaltjes van ondernemende naastenzorg. Gezamenlijk proberen zij het gat tussen noodzakelijke innovaties in de gezondheidszorg en de grote risico’s voor ondernemers dicht te breien.

Eerst een schets van het probleem. Twee tegengestelde ontwikkelingen zorgen voor toenemende spanning in de gezondheidszorg. De zorgvraag stijgt snel. Het aantal 65-plussers zal de komende dertig jaar bijna verdubbelen. Ook leven we langer en zijn we langer ziek. Daarbij willen we de beste en nieuwste behandelmethodes. Dat kost geld. Daartegenover zal het zorgaanbod sterk afnemen. Tegenover meer ouderen staan steeds minder werkenden en dus minder handen aan het bed. Ook heeft de overheid geen geld voor uit de pan rijzende zorgkosten.

Breiwerk

De spanning tussen de stijgende zorgvraag en het dalende aanbod neemt toe. Noaber Foundation en VitaValley hebben de breinaalden opgepakt. ‘Wat is nodig voor een toekomstbestendige gezondheidszorg, hoe kunnen kosten bespaard worden en welke bijdrage kunnen wij daaraan leveren?’ Bedrijven moeten, samen met onderzoekers, nieuwe technieken en organisatievormen (innovaties) bedenken om de genoemde spanning te lijf te gaan. Innovaties in de gezondheidszorg werpen echter vaak pas op lange termijn hun vruchten af. Dat is voor bedrijven een lastige hobbel. Ze hebben rugdekking nodig. VitaValley is een kleine organisatie die investeringsfondsen, experts en bedrijven aan elkaar koppelt om deze rugdekking te bieden. De Noaber Foundation is opgezet door Paul Baan (van de voormalige Baan Company) en stond aan de wieg van VitaValley. Het fonds van deze ‘ondernemende filantroop’ investeert niet alleen in onderzoek naar Alzheimer, diabetes en malaria. Het levert ook de financiële rugdekking voor innovatieve bedrijven binnen VitaValley.

Een leerzaam punt is de inzet van VitaValley en de Noaber Foundation op de zogenaamde maatschappelijke onderneming. Bij traditionele bedrijven staat de bedrijfswinst centraal. Goede doelen besteden subsidies en donaties, maar willen niets terugverdienen. Het concept van de maatschappelijke onderneming is nieuw en zit daartussenin. Een maatschappelijke onderneming draait pas goed als ze niet alleen harde euro’s verdient, maar ook maatschappelijke winst oplevert. Deze maatschappelijke winst wordt zelfs omgerekend in euro’s (Social Return on Investment). We leerden enkele bedrijven en projecten kennen die door VitaValley en de Noaber Foundation in de benen zijn geholpen. Ik noem VitalHealth Software. Dit bedrijf ontwikkelt software voor bijvoorbeeld het uitwisselen en analyseren van patiëntgegevens. Ik noem Mentalshare. Dit bedrijf ontwikkelt, samen met het Trimbos-instituut, websites voor online psychologische hulp. De maatschappelijke winst van deze ‘zelfhulp’ is onder meer minder ziekteverzuim. Ik noem ook het mantelzorgproject van VitaValley. Dit probeert een platform op te zetten waarmee mantelzorgers en zorgbehoevende mensen elkaar kunnen vinden.

Zorg voor elkaar. Ook deze opgave hoeft niet te lijden onder de steken die de overheid moet laten vallen, zolang deze steken maar opgepakt worden. Bezuinigingen pakken pas ‘asociaal’ uit als de samenleving het laat afweten. Kijkt u nu afwachtend naar het bedrijfsleven? Bedrijven kunnen prachtige systemen bedenken, bijvoorbeeld voor de mantelzorg. Maar als er geen mantelzorgers zijn, houdt het snel op…

Hans Maljaars Beleidsmedewerker Tweede Kamerfractie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen