Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Moeilijke fases

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Moeilijke fases

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het stukje dat u nu onder ogen krijgt, is geschreven op 2 april. k Schrijf het er maar even bij, want het kan goed zijn dat op het leesmoment van deze propjes de vlag er in Den Haag heel anders bij hangt dan op het moment van schrijven. En aangezien mijn voorspellende gaven vergelijkbaar zijn met die van een grote glazen bol of de barrie van koffiedik, kan mn schrijfsel er dus behoorlijk naast zitten.

Want het lijkt er wel een beetje op dat er in Den Haag een grote achtbaan is neergezet…

Hero

Momenteel siddert Den Haag nog na van de gebeurtenissen van de afgelopen twee weken. Eerst was er het bericht dat PVVdissident Hero Brinkman nu als zzp’er verder gaat in de Tweede Kamer. En omdat de oppositie ook zonder telraam verder kan tellen dan tot 10 (naar het schijnt kan Jolande Sap uit haar hoofd zelfs verder tellen dan tot 75), riepen een kersverse Samsom en een extra belegen Pechtold premier Rutte op het matje van de Tweede Kamer.

Hoe dat nou verder moest?

Premier Rutte gaf echter geen krimp, hetgeen, gezien het feit dat er wel degelijk sprake was van krimp (van 76 zetels naar 75 zetels is immers krimp, hoe je het ook wendt of keert), op z’n zachtst gezegd curieus genoemd kan worden. Maar de minister-president deed wat iedere slimme minister-president in zo’n situatie zou doen, namelijk het staatsrecht erbij halen. Hij zei met een gezicht dat verried dat hij zojuist in het torentje het Handboek van het Nederlandse Staatsrecht van de oude Donner erop nageslagen had, dat een kabinet de meerderheid heeft tot het tegendeel blijkt. En omdat van dat tegendeel niet was gebleken zag hij geen redenen om ermee te kappen.

Me dunkt, daar is geen Sap of Slob tussen te krijgen…

Schuin oog

Maar de leider van Hare Majesteits oppositie, de grote staatsman uit Wageningen, de geachte afgevaardigde de heer Pechtold, vertrouwde het zaakje niet. Had de minister-president aller Nederlanders misschien met een schuin oog naar de twee SGP-mannen gekeken? Nu lijkt me er niets mis mee als mensen elkaar af en toe met een schuin oog bekijken, maar Pechtold wilde het naadje van de zwarte kous weten.

Met succes. Hij kreeg zelfs de hele kous.

Op z’n k..

Krijgsheren

En ja, een week later was het weer prijs. Ome Geert in de bocht, of beter: uit de bocht. Zo leek het althans. Allerlei met camera’s en telelenzen gewapende struikrovers rond het Catshuis hadden plaatjes geschoten van een pastoraal bewogen Mark Rutte die z’n arm over de schouders sloeg van Geert Wilders, bij wie niet alleen de rook uit z’n mond kwam, maar ook uit z’n oren. En toen de Rijksvoorlichtingsdienst daarna ook nog eens een sms’je naar het journaille stuurde met de mededeling dat de onderhandelingen “door een moeilijke fase gaan”, deden veel oppositionele krijgsheren een vreugdedansje voor de bereidwillig registrerende camera’s.

Toen ik het nieuws hoorde, dacht ik in m’n naïviteit en onschuld: als ze zeggen dat de onderhandelingen door een moeilijke fase gaan, betekent dat dat ze er dus van uitgaan dat ze er ook weer uit komen. Anders zeg je niet dat de onderhandelingen door een moeilijke fase gaan, maar dan zeg je dat de onderhandelingen in een moeilijke fase zitten. Want in dat laatste geval laat je het open of ze eruit komen.

Maar goed, wie ben ik?

Enfin.

De oppositie zag deze toch voor iedereen glasheldere formulering over het hoofd, met als gevolg dat Pechtold en Samsom en Slob al rollebollend over straat gingen over de precieze datum van de nieuwe verkiezingen. Diederik Samsom wilde al vóór de zomer kijken of hij het torentje kon gaan bezetten. Pechtold wilde pas naar de stembus als het KNMI in de fase zit van het voorspellen van windkracht 10 en hoger. Arie Slob was nog het redelijkst van allemaal: pas in 2013 of zo, als een ander kabinet-Rutte dan het zittende kabinet- Rutte (Rutte-2 dus) alles al zo’n beetje zou hebben geregeld. De kiezers moeten ook niet te veel te zeggen krijgen natuurlijk, iets waar ik het hartgrondig mee eens ben.

2 voor 12

En wat deed ome Geert? Die hoorde het gekrakeel van z’n tegenstanders aan en ging thuis rustig een tukkie doen. “Een nachtje erover slapen.” Hoe verstandig dat was, bleek ‘s anderendaags. Om 2 voor 12 (sic!) kwam er wéér een nieuwe mededeling van ’s Rijks voorlichters. De onderhandelaars waren weer uit de moeilijke fase. Precies wat ik had gedacht!

En ja, toen twitterde een uitgeslapen Wilders dat de kissebissers van PvdA en D66 en GroenLinks door een moeilijke fase gingen.

Of zitten die er nog in????

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 14 april 2012

De Banier | 32 Pagina's

Moeilijke fases

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 14 april 2012

De Banier | 32 Pagina's