Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wie betaalt, bepaalt?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wie betaalt, bepaalt?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het Europees Parlement wil een hogere begroting voor de Europese Unie. Tijdens de oktobervergadering in Straatsburg heeft zij gestemd voor de EU -begroting 2013. De begroting valt opnieuw hoger uit dan die van het voorgaande jaar. In Nederland kennen we de uitdrukking wie betaalt, bepaalt. Geldt die uitdrukking ook in de EU ? Deels. Het geld komt immers van de lidstaten, terwijl de lidstaten een compromis moeten sluiten met het Europees Parlement.

Sigaar uit eigen doos

Het Europees Parlement wil de EU-begroting 2,2% laten stijgen ten opzichte van 2012, dat is een toename van 3,3 miljard euro. De rechtvaardiging daarvoor zoekt het in de gedachte dat de Europese uitgaven vooral investeringen zijn die de lidstaten sociaal en economisch ondersteunen. Daarbij vergeet men gemakshalve dat het de lidstaten zijn die eerst het geld bij elkaar moeten leggen. Belder noemt dit een sigaar uit eigen doos. De voorvechters van hogere uitgaven hebben hem niet kunnen overtuigen. Immers, hoe kun je goedpraten dat de Unie haar begroting mag laten stijgen, terwijl lidstaten, burgers en bedrijven moeten inleveren?

Wat zijn voor ons de hoogtepunten uit de bespreking van de EU-begroting? De eurofractie SGP heeft zich sterk gemaakt voor verbetering van de EU-begroting voor 2013. Zo heeft de fractie de bestrijding van antisemitisme onderdeel gemaakt van de samenwerking met de Mediterrane regio. De sociaaldemocraten hebben nog geprobeerd dit tegen te houden, maar zij moesten in de stemming het onderspit delven. Daarnaast heeft Belder ervoor gezorgd dat de mensenrechten, waaronder de godsdienstvrijheid, één van de prioriteiten wordt bij het EU-beleid voor Azië, belangrijk voor de huiskerken in China. Ook heeft de Eurofractie SGP gevraagd het cultuurbeleid en het mediabeleid van de EU te schrappen. Daarvoor kregen we geen meerderheid.

Israël

De houding van Europarlementariërs ten opzichte van Israël is wel duidelijk geworden deze vergaderweek. Ook uit een stemming over een ander onderwerp: een wijziging in de handelsovereenkomst met Israël. Die moet ervoor zorgen dat farmaceutische producten uit Israël goedkoper op de Europese markt kunnen komen. Twee jaar lang is dat voorstel vertraagd door politici die Israël verwijten dat het onvoldoende werk maakt van de eerbiediging van mensenrechten. Wat vreemd dat een vergelijkbaar voorstel voor de Palestijnse gebieden al twee jaar geleden zonder kritiek op de houding van bijvoorbeeld Hamas door het Europees Parlement werd goedgekeurd. Een duidelijk voorbeeld van meten met twee maten. Terecht sprak een meerderheid zich uiteindelijk toch uit voor deze verbetering van de handelsbetrekkingen met Israël.

Kerntaken

Op de laatste vergadering in Straatsburg stemde het parlement eveneens over de grote lijnen voor de begroting in de jaren 2014-2020. We hebben tijdens het debat duidelijk gemaakt dat de bedragen stukken lager moeten wat ons betreft. Laat de EU zich vooral beperken tot haar kerntaken, een goede suggestie van de voorzitter van het Europees Parlement, de Duitse sociaaldemocraat Schulz, afgelopen maand in de Volkskrant.

Tevens verwierpen we het idee van eigen financiële middelen voor de EU. Het Europees Parlement wil graag dat er een belasting op financiële transacties komt, die dan samen met de btw-afdracht de EU gaat financieren. Dit in plaats van de financiële bijdragen van de lidstaten. Dat is ongewenst.

Van Rompuy’s oplossing?

Afgelopen maand werd ook bij de crisisbestrijding gesproken over de begroting. Het idee van de voorzitter van de Europese Raad, de Belg Herman van Rompuy, behelst een afzonderlijke begroting voor de eurozone. Die zou lidstaten in moeilijkheden helpen om de gevolgen van de crisis op te vangen. Bij dit plan stelde de Eurofractie SGP kritische vragen, ook al begrijpen we dat er een grote behoefte is aan meer geld om banken te redden. Maar is het noodfonds daar niet het instrument voor?

Van Rompuy’s voorstel komt neer op een steeds verdergaande Europeanisering van sociaal beleid. Door te roepen om meer Europa in crisistijd dreigt de subsidiariteit met voeten getreden te worden ten aanzien van economisch, sociaal en fiscaal beleid. Belder heeft de Raad gewaarschuwd voor deze voorstellen voor een economische en begrotingsunie.

Tot nu toe stonden de Europese hulpacties vooral in het teken van het herstel van vertrouwen op de financiële markten en het kopen van tijd. Dat moet de zwakke landen de gelegenheid geven om te bezuinigen, te hervormen en de balansen van de banken te ontdoen van slechte leningen. Noodzakelijke maatregelen, maar geen reden om de zeggenschap over crisismaatregelen te ontnemen van de lidstaten. De Eurofractie van de SGP vindt het belangrijk dat de lidstaten blijven bepalen wat er met het Europese geld gebeurt. Op die manier kan Nederland de vinger aan de Europese pols houden. Want wie betaalt, die bepaalt!

Frank van der Maas, beleidsmedewerker Nederlandse delegatie EFD

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 10 november 2012

De Banier | 24 Pagina's

Wie betaalt, bepaalt?

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 10 november 2012

De Banier | 24 Pagina's