Naar een ander, beter Europees Israëlbeleid

Als voorproefje hierbij een selectie uit onze aanbevelingen aan de Hoge Vertegenwoordiger voor het Europees buitenlands en defensiebeleid:

- De hardnekkigheid waarmee de EU aandringt op de wapenstilstandsgrenzen van 1967 als de toekomstige grens tussen Israël en een Palestijnse staat is een incorrecte en riskante strategie. Incorrect omdat eerdere afspraken over mogelijke landruil tussen Israëli’s en Palestijnen vanwege de voor Israël onverdedigbare wapenstilstandslijn van 1967 gewoonweg worden genegeerd. Riskant omdat deze blinde Europese houding de Palestijnse zijde stijft in met niets minder genoegen te nemen dan de internationaal niet erkende ‘grenzen’ van 1967. Op deze wijze draagt de EU geenszins bij aan beëindiging van het Israëlisch-Palestijns conflict. Zelfs de Arabische Liga ziet de noodzaak van wijzigingen van de ‘grenzen’ van 1967 in!

- De EU dient duidelijke bedreigingen van het vredesproces in het Midden- Oosten consequent te veroordelen én actief tegen te gaan in plaats van die te negeren. Want continue haattaal jegens Israël en zijn burgers is ten enen male onverenigbaar met een serieus vredesproces. Sterker, zulke haattaal vormt een regelrechte bedreiging van de veiligheid en het welzijn van alle Israëli’s. De Hoge Vertegenwoordiger moet de Palestijnse Autoriteit als officiële (!) bron van opruiing jegens de Joodse staat bij voortduur zonder pardon sanctioneren in de Europese hulpverlening.

- Indien de EU werkelijk wenst in te staan voor Israëls veiligheid en vrede in het Midden-Oosten, dan zal de EU serieuze maatregelen moeten treffen in haar buitenlands beleid tegen staten die de Joodse staat en de Joodse diaspora met haattaal en terrorisme bedreigen. Te beginnen met de Islamitische Republiek Iran met haar handlangers Hamas/ Islamitische Jihad (Gaza) en Hezbollah (Libanon) aan de voorste frontlijn tegen Israël.

- De EU moet volmondig Israël erkennen als Joodse staat! En daar is niets nieuws aan. Want al in 1947 gaf resolutie 181 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de noodzaak aan van zowel een onafhankelijke Joodse staat als een Arabische (vandaag Palestijnse) staat. In 2009 vroeg de Eurofractie SGP/EFD Catherine Ashton bij haar aantreden als Hoge Vertegenwoordiger zich hierbij aan te sluiten. Het kwam en komt nog steeds niet over haar lippen… Wellicht gebeurt dat later dit jaar alsnog bij haar opvolger.
We gaan het, bij herverkiezing, zeker proberen.

Bas Belder, voorzitter Israëldelegatie EP namens de EFD

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen