Een biddende moeder en een aanbiddend kind

Geliefde lezer, het nummer van ons partijblad dat voor u ligt, is gewijd aan een zeer belangrijk thema: ‘het gezin’. En dan hoef ik u niet te vertellen dat in ons huidige politieke bestel het gezin onder vuur ligt. Maar dat is ook niet verwonderlijk. Want de duivel weet, dat wanneer hij het gezin uit elkaar weet te breken, de beschermende muur rondom de kinderen wegvalt. Laten we niet vergeten, dat het hem met name om de kinderen te doen is.
Immers: “wie de kinderen heeft, heeft de toekomst”.

Wat hebben onze gezinnen nu nodig? In de eerste plaats biddende moeders. Moeders die hun kinderen bij de voorduur opdragen aan Gods genadetroon. Die het praktiseren: “Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen”. Samuël is niet alleen een kind van de Heere gebeden, maar ook een kind dat aan de Heere is overgeven. Moeder Hanna geeft in het gebed haar kind aan de Heere terug. Heere, U alleen kunt echt voor mijn kind zorgen! Ik beveel mijn lieve jongen in Uw handen aan. Zijn wij met Hanna biddende ouders?

Het wordt veel gezegd en niet ten onrechte: “We leven in een donkere tijd”. Maar was de tijd waarin Hanna en Elkana leefden geen donkere tijd?
In de kerk werd door de leidslieden openlijk gehoereerd met vrouwen die zich aan de poort van de kerk aanboden! Ambtsdragers die de offers aan God gebruikten voor eigen verrijking. Is dat geen donkere tijd? Een tijd waarin het Woord Gods schaars was.

Wat doet nu Hanna? Zij brengt haar kind daar, waar de zonden zo openlijk worden uitgeleefd. Hanna, hoe kun je dat nu toch doen? Wel, ik heb hem de Heere overgegeven. God kan mijn kind overal bewaren voor de zonden en met dat vertrouwen is ze niet beschaamd uitgekomen.

Geliefde lezer, is dat ook uw vertrouwen in deze tijd, waar de sociale media zo’n geweld op uw kind doen?
Mag u in het gelovig vertrouwen weten, dat uw kind door de Heere bewaard wordt. Onderzoek u eens eerlijk? Is de donkerheid van de tijd uw nood, of uw gebrek aan vertrouwen op de Heere? Hebben wij nog een Godsvertrouwen in deze tijd? Schort het ons daar niet aan? Laten we dat in de eerste plaats eens als schuld voor God belijden.

Hanna gaf haar kind aan de Heere over. Ze had maar één verlangen, dat haar kind de Heere mocht dienen. Is dat ook het doel van onze opvoeding? Of doen we er alles aan om ze een goede positie te laten verwerven in deze maatschappij? Geve de Heere dat we onze kinderen met Hanna en Elkana mogen opvoeden in de vreze Gods tot Zijn eer. Dan zijn onze kinderen welbewaard, hoe donker ook onze tijd mag zijn. Dan is er toekomst voor kerk en vaderland.

ds. A.A. Egas, Nieuwkoop

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen