Gootsteenontstopper

Bijna geruisloos heeft Kamervoorzitter Arib afgerekend met een van de lelijkste voorwerpen in de hele Tweede Kamer. En dat verdient een lintje – maar daar ga ik niet over. Jaaaaaaarenlang moest de ganse natie aankijken tegen een oerlelijke en ergonomisch onverantwoorde gootsteenontstopper op het bureau van voorzitter. Dat moest een hamer voorstellen. Een onding. Mevrouw Arib heeft daarom besloten de oude voorzittershamer weer in ere te herstellen.

Eindelijk.

Wat wil het geval. Tot de ingebruikname van de nu al weer verouderde nieuwbouw van de Tweede Kamer in 1992, hadden de Kamervoorzitters een echte voorzittershamer tot hun beschikking. Een echte, waarmee eminente voorgangers van mevrouw Arib als Vondeling, Dolman en Van Thiel de vergaderingen konden openen en sluiten, stoute ministers tot de orde roepen en Kamerleden die over de rooie gingen konden afhameren.

RIJKSWAPEN
Die voorzittershamer voldeed prima. Het was een mooi exemplaar, in 1956 aan de Tweede Kamer cadeau gedaan door de aannemer die de oude Grote Vergaderzaal in 1956 tiptop renoveerde. Op de hamerkop zat een plaatje dat hieraan herinnerde. Verder was de hamer verrijkt met aan de ene kant het Rijkswapen, en aan de andere zijde het wapen van de stad ‘s-Gravenhage. De Nederlandse leeuw en de Haagse ooievaar hielden samen de vaderlandse volksvertegenwoordigers in toom.

Sommige Kamervoorzitters waren erg bedreven met de hamer. De voorzitter die daarin het best was, was ‘mijn’ eerste voorzitter, dr. D. Dolman. Hij ontwikkelde een soort hamertaal. En wee het Kamerlid of de minister die die taal niet verstond! Niet slechts sloeg hij de laatste slag, ook tikte hij stilletjes tientallen stukken weg. Woede uitte zich in een draconische dreun, ’s Voorzitters ongeduld in voorzichtig vermanend geklop. Hield hij z’n hamer verticaal, dan wist degene die aan het woord was dat zijn geduld op was en de hamer spoedig zou vallen.

Een van Dolmans voorgangers was Frans Joseph van Thiel, een aimabele, bourgondische Brabander. Van Thiel zwaaide van 1963 tot 1972 de hamer over de Kamer. Hij werd zozeer met het symbool van zijn macht vereenzelvigd, dat hij “de man met de hamer” werd genoemd. Het verhaal gaat dat de als de vriendinnetjes van het kleindochtertje van Van Thiel aan haar vroegen: “Wat doet je opa?”, ze ten antwoord kregen: “Die timmert in Den Haag.”

PLOPPER
Maar ja, toen de Tweede Kamer in 1992 weer werd heropend na een forse bouwkundige operatie, dacht het de bouwer of architect (weet ik veel) goed om de nieuwe grote vergaderzaal te verrijken met een nieuwe ‘hamer’. En aldus geschiedde. De oude vertrouwde voorzittershamer verdween in het archief, en ervoor in de plaats kwam een apparaat dat er uitzag als een gootsteenontstopper, of, zoals ik een bode ooit in de wandelgangen tegen een collega hoorde zeggen: “Zeg Piet, heb je de pleeplopper al opgeborgen?”

Het ding zag er niet alleen onmogelijk uit, het wás ook onmogelijk om te hanteren.
Door het gewicht van wat de hamerkop moest voorstellen, kregen ettelijke voorzitters na de stemmingen problemen met hun polsgewricht. Praktisch bezwaar was óók dat de voorzitter de hamer niet makkelijk naast zich neer kon leggen, want door de ronde kop rolde het ding iedere keer weg. Daarom stond ie ook altijd op z’n kop op het bureau van de voorzitter.

Het is aan Kamervoorzitter Arib te danken dat de oude hamer weer is afgestoft en nu in ere is hersteld. Daarmee slaat ze de spijker op de kop. Bravo!

Actualiteiten en ontwikkelingen in politiek en samenleving door Menno de Bruyne, voorlichter Tweede Kamerfractie SGP

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen