VRAGEN

Een Broeder deed de volgende vraag:

“Hoe behooren wij te staan als leden der kerk tegenover het in bezit hebben van een radio?

Men acht het in onze kringen voor kwaad (en terecht) als een lid der gemeente een “show” bezoekt, maar voor de radio zoekt men allerlei verschooning, hoewel volgens mijn gedachten 75% van hetgeen door de radio de gezinnen binnen komt uit show-muziek en zang bestaat en men aldus de show in het huis haalt. En waar nu zelfs voorgangers in Gods Kerk er in voorgaan om de radio in huis te nemen, dacht het mij goed zoo deze zaak eens werd behandeld in ons kerkelijk blad.”

Juist toen wij deze vraag zouden beantwoorden, ontvingen wij “De Saambinder” waarin een soortgelijke vraag beantwoord wordt. Daar onze lezers niet allen dat Blad lezen, zoo nemen wij het antwoord op die vraag over, dat de redactie ons zeker niet kwalijk zal nemen:

“De radio is een groote uitvinding. Waartoe het gebruik daarvan nog leiden kan is wel moeilijk te zeggen. Maar zichtbaar is voor elk, die het zien wil, dat de wereld deze uitvinding in haar dienst gesteld heeft. En juist daarin schuilt het groot gevaar. Wie de radio in huis neemt, haalt geheel de wereld in huis. Muziek; dans; rede op rede, die wij juist uit onze huizen moeten weren. Welk een moeite kost het menigmaal onze kinderen af te houden van wat de eerbied voor en de vrucht van Gods Woord geheel wegnemen kan. Maar met de radio in huis, geeft zij plaats aan wat het vleesch behoort, doch Gods Woord veracht. O, zeg nu niet, dat gij nauwkeurig uitkiest, want dat zeggen reeds, bevestigt het gevaar, dat in het hebben van de radio ligt. Ook de z.g.n. Christelijke radio-uitzending verhelpt het kwaad niet. Menig zich nog noemend Gereformeerde luistert met smaak naar Roomsche geestelijken. Is het niet treurig?

Lees Gods Woord en een oude schrijver, maar houdt de radio buiten uw deur.”

Wij zijn van harte eens met den Redacteur van “De Saambinder.” Wij weten dat velen ook hier in Amerika hier niet eens mede zijn, ja zelfs geneigd zijn den spot daarmede te drijven. Maar wij vragen, waar wordt tegenwoordig al niet mede gespot door den wereldschen en vleeschelijk godsdienstigen mensch? Het schijnt soms of er geen zonde meer bestaat, en of God ons zijn Woord niet gaf om daar naar te handelen en te wandelen. De radio is goed, maar op zijn plaats. Wat heeft menig ouder met de radio al niet het huis binnengebracht? Komt men soms eens onverwachts voorbij of in het huis van een voorganger der gemeente of van een lid der gemeente, dan hoort men de wereldsche muziek en het De-lila-gezang wel dat in het theäter thuishoort of op andere plaatsen der ijdelheid. Hoe kan een vader die hoofd van het gezin is, dit voor God verantwoorden? Waarlijk wat ook hier in Amerika over de radio komt, kan gemist worden. Waar ouders dikwijls zooveel geld uitgeven voor een radio in huis, zou het niet beter zijn dat men dat uitgaf aan degelijke lectuur? Hoe vreeselijk wreekt het misbruik der radio zich op vele plaatsen. Wat is de oorzaak dat vele kerken dikwijls bijna geheel ledig zijn en een leeraar moet optreden voor ledige stoelen of banken? De heerlijke openbare godsdienstoefening door God ingesteld en die David en al s’Heeren kinderen zoo beminnen, wordt door velen nagelaten, enz. Veel zou hier nog gezegd kunnen worden, maar wij achten het voorgaande voldoende. Opene de Heere menig oog voor het misbruik der radio, het gevaar dat ook hier dreigt voor onze kinderen; en dan zal het zijn: Henen uit!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen