Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VERBONDSMATIGE PREDIKING

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VERBONDSMATIGE PREDIKING

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

We lezen nog al eens over Verbondsmatige Prediking, en in verband daarmede over Verbondsmatige Bekeering en Verbondsmatige Opvoeding.

Nu, dat zijn heerlijke zaken, maar het maakt groot verschil hoe dat men die zaken beschouwt, en hoe men die ter hand neemt en behandelt. Gaat men geheel op in het oppervlakkige er is misleiding, en, zoo God het niet vergoed, men gaat op droggronden bouwende, de eeuwigheid tegemoet.

We dachten het zeer gepast het volgende te plaatsen, waarin het zoo eenvoudig en duidelijk uiteen gezet wordt, wat door ieder mensch in den weg des Verbonds moet ondervonden en gekend worden ter zaligheid.

Het overgenomen stuk werd eenige jaren geleden, geplaatst in “De Wachter.”

De prediking is het voornaamste element in de eeredienst, en het is te wenschen dat het zoo blijven mag, en dat muziek en zang die plaats niet zullen gaan in nemen. Doordat de prediking zulk een voorname plaats heeft in den Gereformeerden eeredienst is het van het hoogste belang dat zij in alle deelen Gereformeerd is. In de laatste jaren wordt vooral de nadruk gelegd op verbondsmatige prediking, en is het Genadeverbond de grondslag van de prediking. Daar is niets op tegen, alle weldaden vloeien uit dat heerlijk verbond voort, en al Gods gunstgenooten in alle kringen en kerken vinden in dat verbond hun lust, en dat verbond is hun dierbaar, als de weg waarin een doemschuldig zondaar met een heilig en rechtvaardig God in vrede en gemeenschap mag verkeeren.

Wat is nu echter de echte Gereformeerde verbondsprediking? Velen beschouwen de echte Gereformeerde verbondsprediking, als zij de Verbondsgemeente in haar ideaal als geheiligd in Christus voorstellen, en mitsdien de kinderen der gemeente voor wedergeboren houden, en de geheele gemeente als geheiligden aanspreken en in de prediking als zoodanig behandelen. Dat is echter een groote en verschrikkelijke dwaling die voor het heil onzer zielen zeer gevaarlijk is. Onze Gereformeerde vaderen en ook de vaderen der Scheiding hadden de echte verbondsmatige prediking. Zij stelden de Verbondsgemeente voor in haar realiteit (werkelijkheid), als verloren in Adam om in Christus wedergeboren te worden, en daarom komt in hun prediking het echt Gereformeerde: ellende, verlossing en dankbaarheid zoo goed tot hun recht.

Ook ons heerlijk Doopsformulier begint met ons te wijzen op de walgelijkheid van onze geboorte, op onze doemschuld door onze bondsbreuk in Adam. Het is niet van weinig beteekenis, want het betreft hier niet onzen stand, maar onzen staat voor de eeuwigheid, en de prediking krijgt een geheel anderen grondslag. Als gevolg van die ongereformeerde verbondsbeschouwing, mist onze prediking over het algemeen te veel het bevindelijk element, is er te weinig separatie en als gevolg is er een doorvloeien.

Hoe weinig vindt men tegenwoordig een uitschetsen van het genadewerk van een Drieëenig God in het hart van den uitverkoren zondaar, hoe weinig worden gehoord de echte kenmerken van het zaligmakend geloof, de zielsworstelingen en bevindingen van de voorwerpen van Gods genade. Wat is het gevolg van die prediking. Vele juichende verzekerde geloovigen, maar weinig weenende zondaren; vele roemende en gezonde Christenen, maar weinig verlorene doemschuldige zondaren. Veel geroep over de vastheid van het verbond, de heerlijke beloften van het verbond, roemen op hun inzijn in het verbond, maar nog nimmer zichzelf als een bondbreker in Adam leeren kennen, nooit recht aan hun verloren toestand ontdekt, vreemd aan de verbondsonderhandeling met den God des Verbonds, en daardoor geen lust aan de heiligheid van het verbond— ziedaar een beeld van vele bondelingen.

Vele kinderen Gods beginnen daardoor de leer van het genadeverbond te wantrouwen, vooral als er veel nadruk gelegd wordt op veronderstellingen, en het zwaartepunt gelegd wordt op de kinderen. Dat is ook een fout dat er in de eerste plaats in het genadeverbond gedacht wordt aan de kinderen, en toch gaat u vooraf aan uwen zade.

In dit verband kan ik niet nalaten te wijzen op wat ik onlangs las in De Wachter, dat een ouder niet conditioneel mag bidden om de toepassing van de weldaden des Verbonds. Waar kan ik zulks in Gods Woord lezen, waar belooft God dat Hij alle kinderen van geloovige ouders zal zaligmaken, waar vind ik dat alle bondelingen ook uitverkoren zijn? Nergens, wel het tegendeel. De Heere zegt tot Mozes, dat Hij van de verbondskinderen genadig zal zijn dien Hij wil, en Paulus voegt er aan toe: “Zoo ontfermt Hij Zich dien Hij wil, en verhardt dien Hij wil.”

Zijn er van de vele geroepen verbondskinderen dan niet weinigen uitverkoren? Geeft Gods Woord niet op elke bladzijde te leeren, dat de Heere souverein is in het verkiezen en verwerpen ook van de bondelingen? Denk aan Ismaël, Ezau, aan de zonen van Samuël, de kinderen van David, en waar zal ik eindigen? Er is niets dat Gods Woord duidelijker leert: dat geen geboorte uit geloovige ouders, geen doop of avondmaal, geen uitwendig inzijn in het verbond, God onze schuldenaar zou worden. Wij allen als bondelingen zullen bevindelijk moeten leeren, onze bondsbreuk in Adam, onze ellendige toestand, onze vijandige staat, en het groote wonder dat een Drieëenig God met ons in een verbond wil treden en noodigt tot Zijn gemeenschap.

Dan komen er verbondsonderhandelingen, worden wij verliefd op dit heerlijke verbond, en smeeken den Heere of Hij Zijn verbond aan ons bevestigen wil. Dan leeren wij bevindelijk dat God het verbond opricht, dat God ons in het verbond zet, dat God ons in het verbond bewaart, en dan krijgt God van alles de eer, dan is het eerst recht een genadeverbond.

Het genadeverbond is eenzijdig, het is alles genade, ook de bewerking van onze harten waardoor wij bekwaam worden om het verbond in te willigen. Ik zou elke lezer wel willen bidden : onderzoek wat Brakel, Groenewegen en De Cock over het genadeverbond hebben geschreven, en bovenal wat Gods Woord ons leert wat ware bondgenooten zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 februari 1944

The Banner of Truth | 16 Pagina's

VERBONDSMATIGE PREDIKING

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 februari 1944

The Banner of Truth | 16 Pagina's