Hemelvaartsdag

Welk een dag en ure was het voor Elia, toen hij met een vurigen wagen en vurige paarden ten hemel werd gevoerd. Maar de dag van Christus’ opneming in heerlijkheid is grooter, was meer dan die van Henoch en Elia beiden. Immers Zijne opneming in heerlijkheid is het fundament en de onwankelbare grond der eeuwige heerlijkheid en zaligheid van Zijn erfdeel, dat Hij met Zijn bloed gekocht heeft. Gelijk het Goddelijk recht zich verheerlijkte in Zijne opstanding uit de dooden, alzoo heeft datzelfde recht zich verheerlijkt in Zijne opneming in den hemel ten blijke, dat de schuld betaald is en de ongerechtigheid Zijns volks verzoend en de hemelen, door de zonde gesloten, geopend zijn. Veertig dagen heeft Hij nog vertoefd op deze aarde. Maar alstoen zou Hij dezelve verlaten en henengaan tot den Vader en een Naam ontvangen, welke boven allen naam is, zoodat in den Naam van Jezus zich zou buigen alle knie dergenen, die in den hemel en die op de aarde zijn en dat alle tong zou belijden, dat Jezus Christus de Heere zij tot heerlijkheid Gods des Vaders.

Welk een dag der heerlijkheid voor Christus, waar Hij opgevaren is in de hoogte, de gevangenis gevankelijk gevoerd en gaven genomen heeft om uit te deelen onder de menschen. Nu heeft Hij macht verkregen over al de schatten des hemels om Zijn duurgekocht lichaam daarmede te verrijken. Aldus betaamde het den Middelaar, dat Hij opgenomen werd in heerlijkheid; dat Hij in den hemel eene Hem waardige en veel uitmuntender verblijf zou hebben dan hier op aarde, om vandaar al Zijne schatten en gaven uit te gieten en Zijn Kerk daarmede te begiftigen.

De veertig dagen werden vervuld, waarin de opgestane Borg Zich bij tijden openbaarde aan Zijne jongeren en tot hen sprak van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan en toen is Hij opgenomen in heerlijkheid. Dat hebben de jongeren gezien. Zij zijn getuige geweest van Zijn heengaan van deze aarde. Zelf leidde Hij hen buiten Jeruzalem tot aan Bethanie, aan den voet van den Olijfberg. Hoe dikwijls had Christus in den diepen staat Zijner vernedering aldaar vertoefd. Aldaar had Hij Lazarus opgewekt uit de dooden; was Hij gezalfd geworden door Maria. Hoe dikwijls op den berg vertoefd om te bidden. Daarheen was Hij gegaan na Zijn Koninklijk intocht te Jeruzalem. Aan deszelfs voet lag ‘t bange Gethsemane, waar Hij bedroefd geweest was ter dood toe. Deze plaats was verkoren om nu vandaar opgenomen te worden in heerlijkheid. Alzoo brengt Hij nog gaarne Zijn volk in de herinnering die plaatsen, waar zij hunne Eben-Haezers hebben mogen oprichten.

Hij heeft Zijne laatste woorden tot Zijne discipelen gesproken: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. Zijne laatste bevelen gegeven: Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve doopende in den Naam des Vaders, des Zoons en des Heiligen Geestes. Zijne laatste troostrijke verzekering als een Testament achtergelaten: ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot aan de voleinding der wereld. Zegenend bij Zijn heengaan wordt Hij opgenomen in heerlijkheid en gezet aan ‘sVaders rechterhand in den hemel verre boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij; wordt Hij opgenomen in heerlijkheid als de groote Hoogepriester over het huis Gods om te verschijnen voor het aangezichte Gods voor Zijn erfdeel. Nu is openbaar geworden, dat Hij Hoogepriester is in eeuwigheid naar de ordening van Melchizedek en een Bedienaar des heiligdoms in den hemel en waarom Hij genaamd wordt de Hoogepriester onzer belijdenis. Het ingaan van Aaron in het aardsche heiligdom was maar een schaduw, was maar voor een tijd en vermocht geen hemelsche zegeningen den volke aan te brengen. Maar Christus is de ware Hoogepriester, de ware Ambtsdrager bij uitnemendheid, Die niet ingegaan is in een aardsche en vergankelijk heligdom, neen, maar in het hemelsche, om vandaar de hemelsche gaven en zegeningen te nemen om uit te deelen onder de menschen.

Opgenomen is Christus in heerlijkheid, in den hemel der hemelen, opdat Hij verheerlijkt zij met de heerlijkheid, die Hij had, eer de wereld was, alsook opdat Zijn duurgekocht lichaam in Hem verheerlijkt zou worden. Want toch, is Hij neergedaald op deze aarde als het representeerende Hoofd van Zijn Kerk, is Hij als zoodanig gestorven en opgewekt, Hij is ook als zoodanig opgevaren ten hemel, om Zich daar in heerlijkheid te bewijzen als het Hoofd van Zijn lichaam, waar Hij het vleesch en bloed der kinderen in den hemel heeft ingebracht ten bewijze, dat de schuld volkomen betaald is, de ongerechtigheid verzoend en elk beletsel tot de volle zaligheid is weggenomen. Alzoo is Hij opgenomen in heerlijkheid als de Voorlooper Zijn volks, om voor al de Zijnen plaats te bereiden. Wat zou het zijn, bijaldien de opgestane Borg niet opgenomen ware in heerlijkheid? Dan zou het hoogste bewijs Zijner voldoening aan Gods recht ontbroken hebben. Dan zou de Heilige Geest, als een vrucht van Christus’ verhooging in den hemel, op Jeruzalems Pinksteren niet uitgestort zijn, Die de wereld zal overtuigen van zonde, en van gerechtgheid, en van oordeel en om Christus te verheerlijken in allen, Die Hij met Zijn bloed gekocht heeft. Welk een voorname grond van vertroosting zou dan Gods erfdeel ontbreken. Dan ware er geen bewijs, dat de hemel der heerlijkheid weer geopend was om Gods volk te ontvangen. Maar nu, Christus is opgevaren in de hoogte, heeft de gevangenis gevankelijk gevoerd en heeft gaven genomen om uit te deelen onder de menschen, ja ook de wederhoorigen om bij U te doen wonen, o Heere God.

Wat bron van vertroosting voor Gods volk. Het is hiermede als met de opstanding van Christus. Is Christus door het recht Gods geoordeeld, heeft Hij Sions schuld betaald, waarom Hij door den dood niet gehouden kon worden, maar is opgewekt uit de dooden, daar kan ook geen schuld op dat volk blijven, maar worden zij uit den dood der zonde opgewekt tot een nieuw leven. Daarom zegt de Apostel: Ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft Hij ons levend gemaakt met Christus en heeft ons medeopgewekt. Zoo hier. Is Christus opgenomen in heerlijkheid, zoo is ook al Zijn volk met Hem in den hemel gezet. Sion zal de volle zaligheid beerven. Het is de vaste vertroosting voor Zijn Kerk.

Opgenomen in heerlijkheid. De jongeren zijn er getuigen van geweest. Christus Zelf leidde hen buiten tot aan Bethanie en nadat Hij Zijne laatste woorden gesproken had, nam Hij zegenend van hen afscheid, werd opgenomen, daar zij het zagen, totdat een wolk Hem uit hun gezicht wegnam. Hoevele wolken blijven hier. Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede. Maar ook dat zal eens ophouden, als Christus wederkomen zal om te oordeelen de levenden en de dooden. Engelen verkondigen het den discipelen: “Gij, Galileesche manner! Wat staat gij en ziet op naar den hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is in den hemel, zal alzoo komen, gelijk gij Hem naar den hemel hebt zien henenvaren.”

Opgenomen is Christus in heerlijkheid. De Vader Zelf heeft Hem opgenomen en gezet aan Zijne rechterhand. Doch met Hem Zijn gansche lichaam. Dat is de troost voor Gods volk. In die vertroosting en zaligheid zal het gansche Sion eenmaal ten volle deelen. Geen klauw zal achterblijven. Hemelvaartsdag predikt het luide. Want Christus komt weder. Zichtbaar is Hij opgenomen in heerlijkheid. Zichtbaar komt Hij ten jongsten dage weder met groote kracht en heerlijkheid, om te oordeelen levenden en de dooden. Aller oog zal Hem zien, ook degenen, die Hem doorstoken hebben.

Die wederkomst zal zijn het verderf van de goddeloozen; van allen, die Hem hier doorstoken en versmaad hebben. Christus’ wederkomst in heerlijkheid zal zijn de eeuwige hellevaart van Zijne en Zijns volks vijanden. O, zondaar, kus nog den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden.

Maar voor Gods volk, voor allen, die hier zoo fel bestreden en bekampt zijn, zal de wederkomst van Christus, hun dierbaar Hoofd, zijn de dag van volle hemelvaart. Christus zal hen inleiden in het huis Zijns Vaders als Zijne vrouw: Komt, gij gezegenden Mijns Vaders, beerft dat Koninkrijk, dat u bereid is van de grondlegging der wereld. Het gansche Sion dan opgenomen in heerlijkheid. In die heerlijkheid die ze hier door het geloof hebben mogen aanschouwen, want Gods volk gaat geen vreemden hemel in. Maar hier wordt die aanschouwing door het geloof zoo menigwerf met wolken bedekt. Dat zal dan niet meer zijn. De wederkomst van Christus zal dan de volle kroondag zijn van Zijn gansche Kerk. Dan zal voor aller oog blijken, dat het lijden dezes tegenwoordigen tij ds niet te waardeeren zal zijn tegen die heerlijkheid, die alsdan aan Sion zal geopenbaard worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen