EEN GEDWONGEN KRUISDRAGER

III.

Jood en heiden volvoerden in deze slechts Gods eeuwige raad. In die raad was het aldus beschikt, dat de Zoon Gods in onze menselijke natuur sterven moest op Golgotha. Jood en heiden spannen saam om in hun helse vijandschap

13

die raad te volvoeren. Zij spannen alle krachten in om nog vóór de sabbat aanbreekt, Jezus de Nazarener aan het hout des kruises te nagelen. En naar Gods raad zal het ware Paaslam op het Paasfeest worden geslacht tot verzoening van de zonden Zijns volks. De Heere voert Zijn eeuwige raad uit zelfs door de moedwillige handelingen der vijanden. Noch duivel, noch de wereld, werkt ooit iets uit dan wat God bepaalde, en dat zal zijn de verheerlijking van Zijn Naam en de zaligheid der Zijnen. Hoe de vijand ooit ook opspringe rondom des Heeren bedrukte en arme volk, zijn drijven tegen Christus heeft teweeggebracht, dat alle dingen zullen medewerken ten goede, die naar Gods voornemen geroepen zijn. O, laat toch uw bestreden ziel moed grijpen; ja grijpt moed. De vijand vermag alleen die raad Gods te volvoeren, die te uwer zaligheid is.

Zo was het dwingen van Simon van Cyrene ook tot volbrenging van het welbehagen des Heeren in hem. Hij werd verstoord in zijn Joodse Paasfeestviering, maar een beter Pasen was deze Simon bereid. Naar de Joodse wetten is deze Simon door het kruisdragen Onrein en mitsdien verstoken van het feest; maar Christus’ bloed wast en reinigt hem en is de verzoening zijner zonden. Uitgesloten van het natuurlijk Israël in de tempel, nedergeworpen als ‘n balling in eenzaamheid, wordt Simon in des Heeren huis een plaats gegeven en wordt hij opgenomen in Diens zalige gemeenschap. Want de ogen van Simon zijn geopend voor de ter kruisdood Veroordeelde, Wiens hout hij slechts achter Hem dragen mocht. Op de weg naar Golgotha heeft de Heere Jezus deze man van Cyrene door Zijn eeuwige liefde getrokken uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Gods Woord wijst ons de verheerlijking van de genade in deze Simon aan, als hij in het Evangelie van Markus wordt aangeduid als de vader van Alexander en Rufus. Deze beide zonen van Simon van Cyrene waren voor de lezers van het Evangelie van Markus geen onbekenden. De Heere had ook die zonen een naam en een plaats gegeven in de gemeente. En in Rom. 16 : 3 schrijft de apostel Paulus: „Groet Rufus, de uitverkorene in de Heere, en zijn moeder en de mijne”. De Heere heeft in Simon en diens huis Zijn genade verheerlijkt.

Vader, moeder en twee zonen worden geteld onder de van God beminden. De genade en de liefde van Christus zijn overvloedig over Simon en diens huis. Het kruisdragen achter Christus is hem ter zaligheid geworden. Zijn oog is voor Hem geopend, Die in de plaats van vloekelingen het vloekhout droeg en daaraan genageld werd tot volkomen voldoening voor de schuld der Zijnen. Dit is het voorrecht voor deze gedwongen kruisdrager geworden: zijn eeuwige behoudenis.

En met hem wordt door het geloof al Gods volk het kruis van Ohristus ter eeuwige zaligheid. In Zijn kruisdood heeft de plaatsbekledende Borg al de schuld Zijns volks weggenomen, al de erf- en dadelijke zonden van al Zijn uitverkorenen voldaan. Hun schuld is verzoend door die ene offerande, en de wet voor eeuwig van haar vloek ontwapend. Geen kwadrantpenning zal immermeer in Gods recht voor der uitverkorenen schuld geëist worden. Zij zijn in Christus met God verzoend en in Hem gerechtvaardigd van de zonde. Maar die gerechtigheid, die in Christus is, moet de onze worden door toerekening en in de omhelzing des geloofs. Buiten die toerekening zijn de uitverkorenen ook vaten des toorns. De tijd echter komt, dat de Heere hen onder het kruis van Christus buigt. Hij trekt hen en overreed hen van schuld en zonden. Hij vernedert hen als gans doemwaardigen. Maar dan ook verwekt Hij in hen die oefeningen des geloofs, die hen op Christus doen zien en in Hem de zaligheid vinden. Het geloof verenigt met Christus. Het doet Hem kennen zo Hij alleen is de volkomen Zaligmaker. Het doet alles verzaken buiten Hem. O, het wordt Jezus alleen. Hij Kruisdrager in onze plaats, gelijk Jesaja zo beminnelijk van het borgwerk van Christus spreekt, zeggende: „Waarlijk, Hij is om onze overtredingen verwond; om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden”. Om uw zonden is Hij gekruisigd, volk van God! De wonden zijn Hem geslagen in het huis van Zijn liefhebbers. Uw zonden hebben Hem aan het hout genageld. Maar toen heeft Hij ze ook eeuwig weggenomen, beide de schuld en de onreinheid, en u van de straf ontheven en in de gemeenschap met God drieënig teruggebracht, waarin wij in Adam zijn uitgevallen.

O onbekeerden van hart, mocht gij onder het kruis van Christus gebogen worden terwijl het nog de tijd der genade is. Gelijk Simon van Cyrene mocht t u gegeven worden, door het geloof, dat Gods gave is, de vloekdragende Jezus de Nazarener te leren kennen voor uw eigen hart. Uw doop en belijdenis kunnen uw ziel niet redden van de dood; uw aandoeningen en consciëntieberoeringen zijn geen grond voor de eeuwigheid. Elk mens heeft een Borg nodig om met God te worden verzoend. De Heere doe u door Zijn genade Hem alleen zoeken tot uw eeuwige behoudenis.

En het volk, dat het leven in zijn eigen hand niet heeft kunnen houden, moge als deze Simon van Cyrene onder Christus’ kruis gebogen worden. Gaat het, onder zijn schuld gebogen, als een veroordeelde over de aarde, in dit kruis is verzoening voor de grootste der zondaren. Wat hebben wij toch menigmaal kleine gedachten van de voldoening van Christus, vrezend dat onze zonden te veel en te groot zijn om tot Hem te komen. Zou voor Hem, Die alle zonden gedragen heeft, iemand te slecht zijn en te ellendig om behouden te worden? Hij verwierf een eeuwige gerechtigheid. Al kwamen duizenden werelden, die gerechtigheid is nooit uit te putten. O, dat gij tot Hem vluchten mocht en in Hem behouden worden door de toeëigeningen des geloofs van Hem als uw Kruisdrager en Verzoener met de Vader.

In Hem zij onze rust, volk. Uit Hem ons leven. Hij wil Zijn gunstgenoten meer en meer in Hem alleen alles doen vinden. Daartoe bestemt Hij dikwijls kruisen, die zij dragen moeten. Die achter Hem wil komen, neme zijn kruis op en volge Hem. Moet niet schaamte ons aangezicht bedekken, dat wij zulke murmurerende kruisdragers zijn? O, hoe grieft Gods eigen volk het liefdehart van Hem, Die het kruis heeft gedragen en de schande veracht. Dat toch ons oog voor Hem meer geopend werd. Welk een sterkte zouden wij in ons kruis ontvangen uit de bediening Zijner liefde. Hij droeg uw kruis, volk; uw druk, uw smarten, om de balsem Zijner vertroosting u te geven. Heft uw hoofden op. Een weinig van de liefde van Christus is genoegzaam om al de smarten weg te nemen en ons de lof des Heeren in de nacht te doen zingen. Daarenboven:

Gods goedheid zal uw druk

Eens verwiss’len in geluk.

In dit leven reeds zijn de verkwikkingen van Christus, die ons sterken en verheugen, en eenmaal zal alle kruis worden geeindigd in de volmaakte heerlijkheid. De Heere heeft het door Zijn kruisdragen u verworven, volk van God, dat Hij eens alle tranen van uw ogen afwissen zal. Zo loop dan de loopbaan, die u is voorgesteld, ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Die voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft gedragen en de schande veracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen