Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DE VLUCHT NAAR EGYPTE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DE VLUCHT NAAR EGYPTE

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hij dan opgestaan zijnde, nam het Kindeke en Zijn moeder tot zich in de nacht, en vertrok naar Egypte, en was aldaar tot de dood van Herodes; opdat vervuld zou worden hetgeen van de Heere gesproken is door de profeet, zegende: Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen. Mattheus 2:14-15

Egypte is het land van de versmaadheid voor het volk van Israel. Hoe bitter heeft het volk daar geleden. Hoe nabij de ondergang is het daar geweest. Maar God heeft het volk daar niet doen ondergaan, maar het uit angst en benauwdheid uitgerukt. De profeet Hosea stelt deze verlossing aan het volk voor, opdat Israel Hem niet vergete, Die het verlost en bevrijd heeft. De reden, waarom God Israel verlost heeft was gelegen in het feit, dat de Heere Israel lief had. Die vrije en soevereine liefde is de eerste oorzaak van de verlossing van het volk Gods. Alle redenen in het volk zelf vallen weg. Nooit zou Israel dat mogen vergeten en altijd zouden ze redenen moeten vinden in deze werken Gods om de Heere, Israels machtige Verlosser, te vrezen.

Mattheus, de evangelist, grijpt op dit woord van de profeet Hosea, terug en stelt dit woord ons bij vernieuwing voor, maar nu onder een geheel ander licht. Dit woord van Hosea, zo betuigt Mattheus, is niet alleen een terug zien op Israels geschiedenis, maar ook een vooruit zien naar de beloofde Messias. Deze evangelist heeft onder de vier, die er geweest zijn, de bijzondere taak om de geboren Jezus aan het volk van Israel te verkondigen als de beloofde Messias. Daarom laat hij telkenmale de stem der profetie weer spreken, om dan op de vervulling er van in het leven van Jezus te wijzen. Zo ook hier. Jezus’ vlucht naar Egypte is vervulde profetie. Deze vlucht is dan ook rijk van betekenis voor de gemeente des Heeren en onze overdenking waardig.

Israel als volk wijst naar de Christus heen. In dat volk is Hij begrepen. Paulus noemt de versmaadheid van Israel in Egypte de versmaadheid van Christus. Hoe duidelijk is dat vervuld, want Israel versmaadt in de koning Herodes de Gezalfde des Vaders, en belaagt Hem. Hij vliedt naar Egypte, het land van het lijden waar Hij dieper vernederd wordt. Toch is dit lijdensland ook het land van de bewaring. Daar toch waakt God over het Kindeke, waartegen de Herodesgeest zich verheft. In Zijn lijden wordt Hij bewaard, zoals het oude Israel ook in Egypte, in het midden van het lijden, bewaard bleef, totdat de tijd er is, dat de Heere het Zelf uit Egypte roepen zal. God toch waakt over Zijn volk, ook als het in het lijden zich bevindt. Ja, dit lijden moet de raad Gods dienen.

Door dit lijden in Egypte kan de Herodesgeest dit werk des Heeren niet vernielen. Voor Jozef en Maria is het een bittere weg geweest, toen de grote eer, die door het bezoek en en de aanbidding van de wijzen aan het Kindeke bewezen werd, en waarin zij gedeeld hebben, zo spoedig door zo bitter lijden moest worden afgewisseld. God toch sprak door de mond van de engel, dat hij onmiddellijk vluchten moest, want Herodes zocht het Kindeke te doden. In de nacht is hij gegaan met het Kindeke en Maria.

Het is vervulde profetie, maar ook nog te vervullen profetie. Zoals Christus in de Oud-Testamentische gemeente versmaad was, toen Hij nog in de om windselen van de belofte in Zijn gemeente verborgen was, zo wordt Hij ook versmaad, nu Hij in het licht der vervulling Zich in het midden van de Nieuw -Testamentische gemeente openbaart. Ja, telkens wanneer de geboren Koning, als Kindeke nog, in de harten der Zijnen Zich verheerlijken gaat is de geest van Herodes daar om het werk van God te vernietigen. Die geest van Herodes is door de eeuwen heen niet uitgedoofd. Hoe bange bestrijdingen, hoe bittere smaadheden moet niet de kerk des Heeren gedurig onderworpen zijn. De Herodesgeest stelt zich de vernietiging van het werk des Heeren ten doel.

Het zijn de geest der wereld en de geest des satans, die zich saamverbonden hebben om eer de macht te groot is, het Kindeke te doden. Daarom gaat het Kindeke naar Egypte. Daar zal het lijden en vernederd zijn, maar in het lijden en de verdrukking niet omkomen. Het is de weg, die de Heere nog met al Zijn kinderen gaat. Hij zendt hen naar Egypte. Hoe bang is die omkering. Eerst zich verheugen in de uitlating van Gods gunst, in de erkenning van het werk des Heeren, en dan ineens de omkeer naar Egypte. Het lijden in, de verdrukking en smaadheid. Elke weg, die Christus gegaan is, is Hij als Borg voor de Zijnen gegaan. Elke stap op de aarde is een borgtochtelijke stap. Daarom is ook Zijn gaan naar Egypte voor de kerk zo troost vol, want als de tijd daar is, dat de Heere de Zijnen naar Egypte zendt, dan zal Hij hen ook daarin onderwijzen, dat zij daarin de voetstappen van Christus mogen drukken. Christus is er geweest en Hij is er met Zijn kerk. In al de benauwdheden der Zijnen is Hij mede benauwd. In Egypte wordt de kerk verdrukt, vervolgd, benauwd, beangst, maar ook vertroost, omdat Christus er eerst was. Daarom zullen zij ook daar bewaard blijven.

Niet altijd zullen zij in Egypte zijn. De Heere heeft tot Jozef gezegd: “Wees aldaar, totdat Ik het u zeggen zal”. De Heere maakt niet vooraf bekend, hoe lang het duren zal, maar wel laat Hij weten, dat er ook weer een eind aan dit lijden en aan deze verdrukking komen zal. Geen ogenblik langer kan het zelfs duren, dan God in Zijn wijze raad bepaald heeft. Hoe is nu voor ons door het licht der openbaring het vertoeven in Egypte een wijs bestel des Heeren. Zo is het voor allen, die nu nog in Egypte vertoeven moeten. In de leerschool van het lijden zal de Heere Zijn kerk oefenen. Hij bereidt hen tot het lijden. Zie hoe groot de zorg des Heeren is. Aleer Christus naar Egypte gaat zijn de wijzen uit het oosten er geweest. Zij hebben goud en wierook en mirre aan de voeten van Christus neergelegd, en dat goud en al die gaven moesten Hem in Egypte dienen en op de weg daar heen. God bereidt een plaats in Egypte en het schijnt een raadselachtige weg, maar het is de trouwe zorg des Heeren over Zijn werk, die daarin openbaar wordt. Hoe zijn wij dikwijls gereed om te klagen over het Godsbestuur; om te twisten met de Heere over Zijn handelingen; om Zijn wijsheid en liefde te verdenken, maar hoe leert dan dit gebeuren ons niet dat God zelfs in het lijden de Zijnen een burcht beschikt om hen te bewaren tegen zovele gevaren, die hen kunnen bedreigen.

De tijd van het lijden is echter door de Heere bepaald. De uren zijn door Hem geteld en weldra zal het ogenblik er zijn, dat Hij weer uit Egypte roepen zal. Eenmaal deed Hij Israel uit Egypte weerkeren, Zijn eigen Zoon keerde uit de ver smaadheid in Egypte weder, maar ook al de Zijnen zullen door Hem wedergehaald worden, wanneer Hij het nodig en huttig acht. Maar zolang als het Hem goed dunkt zullen zij er moeten vertoeven. Israel heeft er jaren gewoond, toen het bij de tichelovens de smaad der drijvers ervaren moest. Het was geen toorn en geen bitterheid des Heeren, die er hem deed verblijen, maar wijs bestel. Ook bij de tichelovens heeft Hij het hen aan niets doen ontbreken, want Christus was ook bij de tichelovens der verdrukking. Hij was er tot het nut van Zijn gemeente, opdat door Zijn kracht ook daar Zijn gemeente zou kunnen leven en daar ondervinden dat zelfs in de grootste smarten de Heere hun een vertroosting beschikt.

Wees er op voorbereid, dat ge ook in Egypte komen moet, want alzo doet het de Heere. Mischien moogt ge nu nog smaken de kracht van Gods gunstrijke genade in blijdschap en vreugde, maar misschien ook zal de komende nacht u naar Egypte voeren. Soms plotseling, omkerende de beleving des harten, gaat de kerk de verdrukking in, maar weet dan dat ook uw Egypte een zoete plaats kan zijn, omdat Jezus er om uwentwille ook vertoefd heeft. Hij was er, opdat gij in Egypte zoudt proeven en smaken, dat de Heere getrouw is, en opdat Hij de medelijdende Hogepriester zijn kan, Die in alles kan te hulpe komen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 maart 1983

The Banner of Truth | 20 Pagina's

DE VLUCHT NAAR EGYPTE

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 maart 1983

The Banner of Truth | 20 Pagina's