De Getuigenis Van Het Licht

Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt zal in de duisternis niet wandelen. Dit is het getuigenis dat de Mond der Waarheid van Zichzelf heeft afgelegd. Op veel meer andere plaatsen in de Bijbel wordt van het Licht getuigd als de Christus, zowel in het oude als het nieuwe testament. Ook in deze tekst wordt gewaagd van de getuigenis van het licht. Waar ons een getuigenis daarvan wordt gegeven verondersteld dit dat wij dat nodig hebben, omdat we van natuur dit licht missen. De mens is vreemd van de Zon der gerechtigheid nl. die gerechtigheid welke alleen voor God gelden kan. Zo heeft de natuurlijke mens geen ware kennis van God en Diens wil en wet, welke gehoorzaamheid eist door gerechtigheid. Dit was in de staat der rechtheid zo heel anders. Toen wandelde Adam in de ware kennis van Zijn Schepper in het licht in het Paradijs. Hij kon immers het leven in de weg der gehoorzaamheid deelachtig worden om door gerechtigheid het nooit meer te verliezen, om eeuwig te wandelen in het licht. Hoe is Adam en al zijn nageslacht, door Satan verleid, door de ongehoorzaamheid in de duisternis wandelend in de weg des doods. Dat is de werkelijkheid van ‘s mensen bestaan ondanks de vermeende verlichting van wetenschap van een historisch geloof van onze doop of belijdenis. Hoe heeft ieder zich toch aan Gods Woord te toetsen, opdat met de dwaze maagden onze lampen door gebrek aan de olie des Geestes niet zullen uitgaan wanneer de Bruidegom komt en dit ons een eeuwige nacht zal baren. In die duisternis van onze doodstaat buigt God Zich neder, op dat we in de buitenste duisternis niet onder gaan, maar zullen behouden worden om te delen in de erve der heiligen in het licht. Dat deed God door Zijn getuigenis reeds aan onze van God afvluchtende ouders Adam en Eva, door Mozes en de profeten onder het oude testament aan Zijn volk. Hier ook het getuigenis door de grootste aller profeten, die van vrouwen geboren zijn. Hij mocht wijzen op de Zoon van God, waarin God spreekt van grondeloos ontfermen voor de Zijnen. De Vader heeft Zijn Zoon gezonden ons vlees en bloed aangenomen, ja de gelijkheid van het zondige vlees aangenomen. Nochtans in de Eengeborene, die in de schoot des Vaders is, blinkt uit de gerechtigheid Gods. Hij heeft geen zonde gekend noch gedaan.

Hij als de Ene Rechtvaardige, droeg de heilige wet in het binnenst Zijns ingewands. Hij is het licht om in de dood het leven aan te brengen. Daarom moest de Voorloper van Hem getuigen opdat zij allen door hem zouden geloven.

Is dit getuigenis of wordt dit getuigenis ontvangen, opdat allen geloven? Hoe was het in de dagen van Johannes de Doper en van Christus Zelf? Wanneer Christus in het begin optreedt, dan zijn velen verslagen door en verwonderd over Zijn leer, omdat Hij leert als Machthebbende en niet als de schriftgeleerden. Later verlieten velen Hem en zeiden: Deze rede is hard, wie kan haar horen? Hij predikte de gerechtigheid des Vaders, welke volkomen voldoening eist. Die gerechtigheid eist de dood van de zondaar en deze prediking gaf ergernis. Is dat ook nu nog niet hetzelfde, wanneer de doodstaat van elk mens wordt gepredikt en daartegenover de gerchtigheid Gods? Die gerechtigheid ontneemt dan ook niet wat van de mens, maar totaal alles. Die gerechtigheid eist onverbiddiljk de dood en houdt niet op met de dood, maar vordert de eeuwige straf. Deze eist ook de dood van Christus in al haar gestrengheid. Alleen in Zijn dood kon de toorn Gods geblust worden en is een eeu-wiggeldende borggerechtigheid voor de Zijnen aan gebracht. Op elke bladzij van Gods Woord en in zijn geheel luidt het: God wil dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiede.

Dat was ook Johannes prediking in het aanzeggen van des mensen boosheid, ook Christus getuigde van onze boze werken. Dat is Johannes getuigenis van het licht. Ook wordt het doel van dit getuigenis aan gewezen: opdat zij allen door hem zouden geloven door het oprechte geloof. De mens is een vijand van God en Christus, want hij komt tot het licht niet om het leven te hebben. Christus is het licht, maar de zondaar is blind voor het licht van Gods gerechtigheid. Nu is noodzakelijk de inwendige verlichting des Geestes, opdat het zielsoog wordt geopend voor het licht Gods. Dan wordt het eigen schuld en ongerechtigheid tegenover Gods wil en wet. Ook zal hij dan inleven dat de eis Gods rechtmatig is om Hem te dienen in gerechtigheid. Onmogelijk wordt het van des mensen kant, veel meer hij wordt gewaar de ongerechtigheid en onreinheid in zijn binnenste. De Heliige Geest leert hem zien, dat zijn gerechtigheden waarmee hij God meende te bevredigen, een wegwerpelijk kleed is waarmee hij nimmer voor de goddelijke gerechtigheid kan bestaan, opdat hij door diezelfde Geest geleid de toevlucht neemt tot Christus om Zijn gerechtigheid en genade deelachtig te worden. Zulk een die met de koorden der veroordeling om zijn hals komt, zal ervaren dat de Koning Israels zulk een goedertieren Koning is. Onder de bedekkende gerechtigheid van dat Licht, die Zon der gerechtigheid zal genezing zijn onder Zijn vleugelen. Dat die getuigenis u uitdreef opdat gij zoudt leren smeken:

Zend, HEER, Uw licht en waarheid neder,

En breng mij, door dien glans geleid,

Tot Uw gewijde tente weder

Alle van Gods kinderen bukkend voor of onder het recht zullen delen in de arbeid van de Knecht der Vaders. Door zijne kennis zal Gods Knecht, de Rechtvaardige, hen rechtvaardig maken want Hij zal hunne ongerechtigheden dragen.

Rev. J.C. Weststrate is pastor of the Gereformeerde Gemeente (Netherlands Reformed Congregation) at s’-Graven-polder, the Netherlands.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen