Wiens Wan in Zijn Hand Is…

Hij komt, Hij komt. Dat roept ons elke jaarwisseling toe. Ons leven vliegt als een schaduw voort. Vervlogen is het jaar dat achter ligt; een nieuw jaar mochten wij ingaan, door Gods sparende goedheid. Hebt ge de sprake van deze jaarwisseling verstaan, lezers?

Hij komt, Hij komt! Deze wereld spoedt zich naar het einde; God is Zijn oogst aan het inzamelen. Zijn kerk wordt thuisgehaald. Als dan die ganse oogst van’s Heeren uitverkoren kerk zal zijn toegebracht, dan zal Hij komen.

Hoor, hoe Johannes de Doper Hem predikt. Hij komt, Wiens wan in Zijn Hand is! Wat is een wan? Verplaatsen wij ons, om dat te kunnen verstaan, een ogenblik in gedachten op een korenveld in het oude Oosten. Daar staan de halmen, buigend van zwaarte. De oogst is door zon en wind en regen onder Gods zegen opgegroeid. O zeker, er is ook kaf onder het koren. Maar kaf en koren zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden; samen groeit het op. Dan komt echter het ogenblik, dat de maaiers het korenveld ingaan. De sikkels blinken; ruisend valt het graan. Het gemaaide koren wordt naar de dorsvloer gebracht, een hard deel van de akker, hoog gelegen, waar de wind vrij kan waaien. Daar wordt het gedorst; met zware stokken of sleden wordt het gemaaide koren net zolang bewerkt, tot de tarwekorrels uit de hulzen liggen. En daar komt dan de wanner! Hij heeft de wan in zijn hand: een ronde mand, waarin hij steeds opnieuw het gedorste koren schept, het schudt, en hoog omhoog werpt in de wind. Dan blaast de straffe wind het lichte kaf weg; de zware tarwekorrels vallen neer in de mand. Zo wordt daar op de dorsvloer het kaf van het koren gescheiden.

Hij komt, Wiens wan in Zijn Hand is! Treffend beeld. Hier in dit leven groeien de kinderen der mensen samen op: kaf en koren, kinderen des toorns en kinderen Gods. Soms is voor onze waarneming het onderscheid moeilijk te zien: het kaf kan zo schoon zijn en het koren zo dor! De geveinsde mens kan zoveel vruchten, zoveel geloof en zoveel genade bespreken, en Gods volk kan zo ongelovig, vruchteloos en genadeloos zich gevoelen soms. Toch komt het ogenblik gewis, dat het onderscheid zal worden gezien tussen dien, die God dient en dien, die Hem niet dient. Straks maait de scherpe zeis des doods kaf en koren af; enerlei wedervaart in dezen rechtvaardigen en god-delozen. Wij gaan allen sterven; de bezoldiging der zonde is de dood. Maar in het sterven wordt de mens gedorst. Onder de zware druk van de dorsslede des doods komt openbaar, of er wel tarwekorrels in de huls van ons leven zitten. End dan, geliefde lezers, gaat de grote Koning van de kerk wannen. Dan gaat Hij separeren, scheiden, het kaf van het koren!

Dan zal Hij Zijn tarwe in Zijn schuur samenbrengen. O, merk eens op dat daar staat: Zijn tarwe! Straks staat er niet: Zijn kaf, maar: het kaf. Doch het is Zijn tarwe. Duur heeft Hij die oogst met Zijn bloed gekocht; Zelf heeft Hij die tarwe van Zijn Vader gekregen in de Raad des Vredes; elke tarwekorrel, elke waarachtige vrucht is door Zijn Geest gewerkt. Daarom is het Zijn tarwe. Die tarwe gaat Hij straks samenbrengen in Zijn schuur. Die schuur is het huis zijns Vaders met zijn vele woningen. En het kaf? Dat wordt verbrand. Ja, dat zal Hij verbranden! O, hebt toch geen verkeerde gedachten van Christus, lezers. Zeker, Hij is een gepast en beminnelijk Zaligmaker voor een, die waarachtig zondaar voor God is. Voor zulken is Hij de schoonste der mensenkinderen. Maar voor wie Hem niet kussen, zal Hij een grimmig Wreker Zijn. Zulken zal Hij verpletteren met een ijzeren scepter, Hij zal hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat. Hij zal het kaf met onuitblusselijk vuur verbranden. Voor u en voor mij is nu de grote vraag, lezer: hebben wij wat meer dan wat lichte of zware godsdienst? Hebben wij wat meer dan wat vormendienst? Is er gemeenschap met Christus, bedekking met Zijn gerechtigheid, zalving met Zijn Geest? Is het tarwe of kaf? De hemelse Wanner mocht zijn zielsdoorzuiverend werk dit komende jaar in ons hart verheerlijken, terwijl wij nog leven.

Rev. A. Moerkerken is pastor of the Gereformeerde Gemeente (Netherlands Reformed Congregation) of Gouda, the Netherlands.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen