Een Enige Dag

De profeet Zacharia door God ge-roepen en bekwaamgemaakt heeft ge-predikt tot het Joodse volk na de ballingschap. Wat een blijdschap voor dat volk, dat na de ballingschap vanwege hun overtreding en zonde, nu door s’Heeren hand verlost was uit de macht en onderdrukking van hun vijanden.

Ze waren toen gelijk degenen die dromen en hun mond werd vervuld met lachen en hun tong met gejuich.

Maar in het land hunner vaderen teruggekeerd bleef hun de strijd niet ge-spaard. Wat een tegenstand ondervon-den ze bij de herbouw van de stad Jeruzalem en de tempel des Heeren, die verwoest waren tot een puinhoop.

Menigmaal zaten ze in moedeloos-heid neer, ziende de omstandigheden. Zou ooit het werk der herbouw vol-tooid worden?

Is hierin niet getekend het leven van de ware geestelijk Israeliet, een kind van God? Zulk een is door Gods opzoekende liefde, naar Zijn welbe-hagen getrokken uit de ballingschap, waarin hij in Adam zich met alle men-sen moedwillig heeft gebracht. Dat niet uit enige verdienste of waardigheid in zichzelf, maar enkel omdat God Zelf in Christus hen trok uit de macht der duisternis en overbracht in Zijn wonderbaar licht. Wanneer dat in de ziel wordt verklaard en toegepast zijn ze net als de teruggebrachte Israeliet. Dan is er blijdschap en verwondering in de ziel omdat de Heere dit heeft gedaan. Zoals het verloste Israel menigmaal in moedeloosheid nederzat, niet vanwege de strijd en onderdrukking buiten hun land, maar in hun eigen land, zo ook het van God verloste en door God bekeerde volk. Het gaat er-varen dat in hen geen kracht is tegen de doodsvijanden van de satan, wereld, en eigen vlees, welke nooit op houden de ware Kerk aan te vallen. Dan wordt beleefd dat het is een strij-den om in te gaan door die enge poort, die zij van hun zijde gesloten hebben. In deze strijd wordt nu het terugge-keerde volk bemoedigd door middel van het Woord des Heeren door de profeet gebracht. Zacharia wijst van zichzelf af, omdat hij zelf het volk niet kan verlossen in die strijd. Hij wijst naar de grote Verlosser en Overwinnaar, de machtige Zoon van David, die Zijn volk nimmer zal doen omkomen in dure tijd of hongersnood; naar Hem die eenmaal voor eeuwig over Zijne vijanden en hunne vijanden zal triom-feren. Dat zal zijn in die enige dag, de dag der dagen, welke we alien tege-moet gaan, wanneer Christus zal komen op de wolken om te oordelen de levenden en de doden.

Dan zullen de vijanden die Gods kerk bestreden en benauwd en tegen-gestaan hebben, voor eeuwig onder-gaan. Dat zal ook een enige dag zijn voor al Gods kinderen, die de Heere hier in de tijd geleid heeft uit de staat des doods door wedergeboorte en hen naar ziel en lichaam de eeuwige ver-lossing volkomen schenken zal. Dat is de dag van Christus tweede komst. Een enige dag is ook de dag van Christus komst in de wereld, toen Hij kwam in zijn menselijke natuur, geboren uit de maagd Maria in het vlees. In Christus, Gods Zoon, is een weg gebaand, met behoud van al de Goddelijk deugden, waarin God de van Hem verkorenen tot Zijn kinderen aanneemt. Van die komst, van die enige dag reeds beloofd terstond na de val, wordt in het oude testament gepredikt in al de ceremonien en profetien, en daar hebben al de heiligen naar verlangd en uitgezien. God zelf had hen de noodzakelijkheid van de komst van Gods Zoon in eigen hart en leven geleerd. We mogen daarom zeggen dat die enige dag met de komst van Christus in het vlees is begonnen en haar voleinding heeft met Zijn wederkomst op de wolken.

Verlangen ook wij naar de komst van de enige dag? Straks hopen we het heilsfeit van de geboorte van Gods Zoon weer to mogen herdenken.

Verstaat u de betekenis van dat naderend Kerstfeest? In Zijn komst in het vlees, in Zijn diepe vernedering, gelegd in een beestenstal, heeft Hij de weg door onze zonden gesloten, gebaand tot de verzoening met God, voor hen, die met een Asaf geleerd worden een groot beest voor God te zijn. Zulken in het midden van de strijd, die soms zo moedeloos zijn en aan wiens kant het zo hopeloos is zichzelf te verlossen, zien uit naar Hem die hun heil volmaken kan. Voor zulke uit-ziende en verwachtende wees Zacharia naar die enige dag. Gaat u ook zo het naderend Kerstfeest tegemoet? Christus komst en wederkomst is zo nauw aan elkaar verbonden. Hij is gekomen, maar zal wederkomen. Die hier door het ontdekkend licht des Geestes de noodzakelijkheid van Christus komst in hart en ziel hebben leren kennen, hebben ook ogenblikken dat zij met de Geest en de bruid mogen zeggen, Kom Heere Jezus, kom haastiglijk. Die dag komt zoals de dag van Christus’ geboorte gekomen is. Alle tekenen door Christus voorzegd, welke zullen voorafgaan aan de komst van de enige dag, zien we rondom ons meer en meer vervuld. Is het ooit voor ons advent geworden? Wij reizen alien de enige dag tegemoet. Levend zoals we geboren zijn, zal onze verwachting met die van de huichelaar vergaan. Met de geboorte van Gods Zoon is de enige dag van verlossing en verzoening opgegaan. In Hem alleen is ont-koming en redding en verwachting. Welzalig hij die al zijn kracht en hulp alleen van Hem verwacht.

Rev. J.C. Weststrate is pastor of the Netherlands Reformed Congregation (Cereformeerde Cemeente) of’s Cravenpolder, The Netherlands.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen