De Koning in de Kribbe

Kerstfeest is het feest van de geboren Koning. Kerstfeest is het feest van het Kerstwonder: De Zoon van God, het Woord, is vlees geworden. Hij, Die God uit God, Licht uit Licht was, daalde neer om de mensennatuur aan te nemen, om in alles Zijn broederen gelijk te worden, uitgenomen de zonde. Uw Koning komt, o Sion, zo was er

onder het Oude Verbond geprofeteerd. Het Kind in de kribbe te Bethlehem is de geboren Koning; niet alleen van de Joden, maar ook van de heidenen. Want het zal geschieden te dien dage, dat de heidenen naar de wortel van Isai, Die staan zal tot een banier der volken, zullen vragen, en Zijn rust zal heerlijk zijn (Jes. 11:10). Zo was ook de aankondiging door de Engel des Heeren in het veld van Efratha: “Ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal.” Uit alle geslachten, talen en volken zullen er zijn, die komen zullen om door Goddelijke genade voor deze geboren Koning neer te buigen, want Zijn Naam zal zijn tot in eeuwigheid en van kind tot kind voortgeplant worden. Uit alle plaatsen en door alle eeuwen zullen er zijn, die in Hem gezegend worden, want Hij zal de nooddruftige redden, die daar roept, mitsgaders de ellendige en die geen helper heeft, Hij zal de arme en nooddruftige verschonen en de zielen der nooddruftigen verlossen.

De Koning in de kribbe is gekomen om vrede te brengen voor dat volk, dat wandelt in de duistemis en dat woont in het land van de schaduw des doods. Hij is de Koning om weg te nemen het juk van hun last en de stok van hun schouders en de staf die hen dreef, om door Zijn genade te kunnen zingen:

Dat heil heeft God nu doen verkonden; Nu heeft Hij Zijn gerechtigheid, Zo vlekkeloos en ongeschonden, Voor’t heidendom ten toon gespreid.

Voor deze Koning in de kribbe moet de grote politiek der wereld worden ingeschakeld, want de heerser te Rome is de dienstknecht van het Kind in de kribbe. De Koning in de beestenstal regeert reeds in Zijn geboorte de wereld, want in de lijn van het Goddelijk welbehagen staat de kribbe te Bethlehem in het centrum van allen geschiedenis in de wereld. En al moge Augustus dan de heerser van Rome zijn, de held van de wereld, de man onder wie Rome was in de meeste kracht en rust (kantt.) en al was zijn naam dan de verhevene, de goddelijke gewijde, en al werd hij de heiland der wereld genoemd, hij was dienstbaar aan de ware Heiland in de kribbe, opdat het welbehagen Gods volvoerd zou kunnen worden en Maria haar eerstgeboren Zoon zou baren om Hem in doeken te winden en Hem neer te leggen in de kribbe. Augustus leert ons de lijn van de mens, die door eigen kracht en macht de zelfverlossing wil werken om uit een gevallen en veroordeelde wereld op te klimmen naar de hemel—om terug te grijpen naar een verloren paradijs, dat door eigen schuld en zonde is verloren gegaan. De mens van wie toch geschreven staat dat zijn vlees, dat is, zijn verdorven natuur, krachteloos door de zonde is geworden om ooit door het doen van de wet zalig te kunnen worden. Maar Christus is de Opgang uit de hoogte. Vanuit het eeuwig welbehagen des Vaders daalt Hij neer uit de hemel en Hij, Die rijk was, wilde arm worden om door de genade van Zijn armoede armen en doodschuldigen en in zichzelf verlorenen rijk te maken. Zijn geboorte in de kribbe leert dat de wijsheid der wereld dwaasheid is bij God, dat het best dat de wereld kan doen onrecht voor God is, en dat het grootste bezit en geluk in de wereld zonder Christus’ genade ongeluk en armoede is.

De Koning in de beestenstal komt met Goddelijke bevoegdheid, met Goddelijke macht en waardigheid naar de aarde, maar niet om een aards wereldrijk op te richten. Neen, Hij kwam om een ander Koninkrijk op te richten, n.l. van gerechtigheid, genade en waarheid, om door voldoening aan het recht Gods al de eisen van de Wet te voldoen, al de straf en schuld der zonden te betalen, om de macht der zonden te verbreken en de kop van Satan te vertreden, en om genade te verwerven die niemand op de aarde meer kon aanbrengen. Het is alleen door Hem, Die God was en mens wilde worden—waarachtig mens, om te kunnen lijden en sterven; rechtvaardig mens zonder zonde, Die geen onrecht heeft gedaan en bij Wie geen bedrog in Zijn mond geweest is.

Het Kindeke in de kribbe was de beloofde Koning, maar daarbij mogen we niet vergeten, dat Hij ook Priester en Profeet was. Priester om Zijn noodzakelijk offer te brengen en Profeet om te onderwijzen door Zijn Woord en Geest. Voor wie Hij de zaligheid heeft verworven, past Hij ze ook toe door Zijn Geest, daar verwerving en toepassing niet van elkaar te scheiden zijn.

En zo is het; de natuurlijke mens staat te hoog voor Christus—ook de christelijke en gereformeerde mens. God moet ons in de diepte brengen, bevindelijk leren kennen onze diepe verlorenheid en gescheidenheid van God. Ook deze genade is vrucht van de kribbe te Bethlehem. Christus wilde Zich in de doeken laten winden uit eeuwige liefde, om de gebondenen in de zonden en in de macht van Satan te ontbinden. Hij is de Waarheid, Die vrij kan maken in de weg van schuldovertuiging en schulderkentenis voor een heilig en rechtvaardig God en de Wet der Tien Geboden. Maar dan is er ook geen zondaar te arm, te schuldig en te verloren in Adams val om door Zijn komst gered en behouden te worden. Dan wordt de zegen en de vrucht van het Kerstfeit in het hart ervaren en ontvangen om neer te knielen aan Zijn voeten en uit Zijn mond te horen, dat Hij mens wilde worden om zondaren te verlossen van het grootste kwaad en te brengen tot het hoogste goed.

Rev. K. de Cier is pastor of the Netherlands Reformed Congregation (Cereformeerde Cemeente) of ‘sCravenhage, The Nether-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen