Sions Borg Onder Het Recht

Sion zal door recht worden verlost. De deugden Gods zullen in het zaligen van Zijn duur gekochte gemeente niet worden gekrenkt. De Heere richt zich niet naar onze gedachten en verlangens, maar Zijn Kerk zal zich leren richten naar de Goddelijke raad en wil. De Heere plaatst Zich niet aan onze kant, maar wij zullen moeten leren aan Gods kant te komen. Dat zal gaan in het verlies van al het onze, ja van ons zelf, om als een verlorene gezaligd te worden. Als een rechteloze en als een strafwaardige moeten wij door de Heere zelf van schuld en straf worden vrijgesproken om recht ten eeuwigen leven te verkrijgen. Dan wordt verstaan: “Mijn schuld is zwaar, ik heb Uw wet geschonden, zie mijn berouw, hoor hoe een boeteling pleit en reinig mij van al mijn vuile zonden.”

Doch wie verstaat dit alles nog? Leven wij niet in een tijd, als waarvan de profeet sprak: “Spreek ons van zachte dingen.” De afkeer van de leer van vrije genade openbaart zich brutaal in het verzet tegen de ware prediking en men zoekt schuiling en verzadiging in een vormleer, waarbij een behoudenis wordt voorgestaan zonder de kennisneming van het eigen doemvonnis voor God. Van deze schrikkelijke tijd sprak de profeet al in de woorden van de tekst. Hij profeteerde de lijdensgangen van Sions schuldbetalende Borg, maar ook hoe een in zichzelf verrijkt volk juist “dan” Hem kwam te verwerpen. Wat de inwoners van Gadara gedaan hadden, was slechts een voorspel. Zij hadden Hem gebeden uit hun landpale te vertrekken. Waarom? Omdat zij liever hun onreine zwijnenbedrijf wilden handhaven, dan door Jezus gezaligd te worden. Alzo verwerpt Abrahams zaad ook Hem. Men wil liever zichzelf handhaven, dan voor God in te vallen. In wezen is het een bewijs dat zij onder het oordeel begrepen zijn. Zij kunnen zich niet meer bekeren, maar zij worden er vanwege hun vijandschap niet meer toe verwaardigd. Zij zijn al gevonnist eer dat zij het verschrikkelijk vonnis zullen horen: “Ga weg van Mij, Ik heb u nooit gekend, gij die de ongerechtigheid werkt.” Het oordeel der verharding is al hun deel geworden. Hoe anders is dit voor de wet verbrijzelde zielen. Zij moesten hun doemvonnis wel aanvaarden toen de Heilige Geest hun leerde dat zij krachtens erf- en dadelijke zonden lagen onder de vloek van de wet. Voor hun was geen hoop meer denkbaar; als verlorenen voor God hebben zij naar een middel uitgezien om de zo welverdiende straf te ontgaan en wederom tot genade to komen. Wat wordt de persoon en de arbeid van Sions Borg hun dierbaar. Zij krijgen onderwijs over de vervulling van het recht van God waarin hun zaligheid begrepen is. Hoe wonderlijk is dan deze getuigenis: “Als dezelve geeist werd, toen werd Hij verdrukt.” Jesaja wijst ons naar twee partijen. Daar is God de Vader, Die het recht handhaaft. De Zonde welke tegen de Allerhoogste majesteit Gods is bedreven, kan immers alleen door de allerhoogste straf worden voldaan. Daar kan de Heere niet van af en dat doorleeft de gevonniste ziel ook. Doch wonder van genade, daar openbaart zich Sions Borg. Hij de Heilige Vlekkeloze—Hij stelt Zich voor Zijn doemwaardig volk in het gericht. Hij heeft aan de eis van Gods recht volkomen genoeggedaan.

De onschuldige wordt schuldig voor Zijn gemeente. Hem, die geen zonde gekend of gedaan heeft, heeft hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden zijn rechtvaardigheid Gods in Hem. Hij werd verdrukt; niet alleen drukte Hem het recht van Zijn Vader, maar het wijst ook op de historische gebeurtenissen bij Jezus’ dood. Het volk heeft Hem verworpen. Zij hebben Bar-Abbas voor Jezus gekozen. Liever de dienaar van de hel, dan de dienaar Gods. Welk een verblinding heeft Abrahams zaad toch bezet. Paulus spreekt van een “deksel voor hun ogen.” Hij schrijft: “Tot op de huidige dag is het nog alzo.” Liever gaat de godsdienstige mens met zijn godsdienst verloren, dan als een verlorene de dienst van God te omhelzen. Maar toch, dat alles zal de Lamsbediening niet tegen houden. Ondanks Zijn spotkleed en doornenkroon, ja als een verworpene buiten de legerplaats, is Hij en blijft Hij gehoorzaam tot de dood, ja tot de dood des kruises. Sions Borg gaat onder het recht van Zijn Vader als een schuldig verklaarde de dood, de vervloekte dood in, om als plaatsbekledend Borg voor een schuldig volk de pers alleen te treden. Wat Hij verwief, zal de Heilige Geest leren toepassen. Dan zal Sion verlost worden, Jacob zal zeker wonen. De schuld zal worden uitgedelgd als een nevel, de straf die ons de vrede aanbracht was op Hem, door Zijne striemen is ons genezing geworden. O, luister, gij door onweder voorgedrevene en ongetrooste. Hij zal uwe stenen gans sierlijk leggen en u op saffieren grondvesten. De zangtijd genaakt, de stem van de tortelduif wordt al gehoord.

Dan zal ik hen, die dwaas en wreev’lig overtreen, Bezoeken met de roe en bitt’re tegenheen; Doch over hem Mijn gunst en goedheid nooit doen enden, Niet feilen in Mijn trouw, noch Mijn verbond ooit schenden; ’k Zal nooit herroepen, ’t geen Ik eenmaal heb gesproken, ’t Geen uit Mijn lippen ging, blijft vast en onverbroken.

Rev. P. Blok is pastor in the Gereformeerde Gemeenten at Kootwijkerbroek, the Netherlands.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen