De Vijandschap Tegen de Zaligmaker

De dichter van deze psalm — David, de man naar Gods hart, de liefelijke in psalmen — heeft ervaren dat zijn vijanden vele waren. Ja, dat hij het woord van de dichter wel tot het zijne kon maken: “En die rusteloos mijn val, heet en wrevelmoedig zoeken.”

Hij is op aarde in duizend noden geweest; hij heeft smaad en spot en schimp moeten verdragen.

Ja, hij drukte het uit dat zijn vijanden menigvuldiger zijn dan de haren van zijn hoofd. De zorgen en moeiten waren vele in zijn leven. Toch zit er meer in deze psalm dan de ellenden en noden die Gods knecht heeft moeten ervaren. Immers, deze psalm getuigt in dit alles van hetgeen Christus, de lijdende Knecht des Vaders, heeft moeten doormaken… Ja, ook in deze tekst, in deze hele psalm, wordt de Heere Jezus Christus sprekende ingevoerd, als er gesproken wordt over de moeiten en het lijden die de Zaligmaker in Zijn omwandeling op aarde heeft doorleefd. En vooral de laatste dagen van Zijn leven is het zo treffend uitgekomen dat Hij gehaat, gesmaad, en gehoond is geweest, ja straks door een rechterlijk vonnis ter dood werd veroordeeld.

De dichter zegt: “Die Mij.” Dat is Hij die God was en mens werd om te kunnen lijden en sterven — om in ziel en lichaam de rechtvaardige toorn Gods te dragen vanwege de zonden van hen die hier op aarde leren mogen waardig te zijn om voor eeuwig verworpen te worden.

Ze hebben de enige Verlosser zonder oorzaak gehaat. Hij kwam goed en goeddoende op de aarde. Hij genas zieken, Hij heelde de wonden, en Hij haalde mensenkinderen uit de klauwen van de duivel. Hij was de zondeloze, de Heilige, de Onnozele. Hij was de volmaakt Rechtvaardige. Geen enkele reden was er om Hem te haten. Integendeel, men had Hem te voet moeten vallen en vragen of Hij hen ook wilde redden. Maar… ze hadden geen hulp nodig. Ze konden zichzelf wel redden. Hoe is dat met onze lezers en lezeressen?

O, zonder oorzaak gehaat te worden is in het menselijke leven al zo bitter; maar hoe moest Hij het dan ervaren hebben, Hij die God was en Mens werd? Het is niet om uit te spreken.

Ze zeiden: “Hij heeft de duivel.” Ze vertelden “dat Hij de wet ontkrachte.” Men was vervuld met de bitterste haat tegen Hem die kwam om te zoeken en zalig te maken verloren mensenkinderen. Zonder oorzaak, zonder reden hebben ze Hem gehaat!

Het getal van Zijn vijanden was meer dan de haren van Zijn hoofd. Ga maar na: Voorop de Farizéén en schriftgeleerden, gingen de zogenaamde aanhangers van de wet — zonder ooit de verdoemende kracht van de wet gekend te hebben. Ze zogen de kemel uit en doorzwelgden de muggen. Nogmaals: Zij haatten Hem.

En het volk liep er achteraan. Het hoogtepunt kwam toen de opgehitste schare het uitriep: “Kruist Hem, kruist Hem!”

Hun getal was en is ontelbaar. De haren van uw hoofd kunt u niet tellen. Zo groot, zegt de Heere Jezus, is het aantal van Zijn vijanden. En hun getal vermeerderde steeds in de tijd van Zijn heilige ambtsbediening op aarde. Nu zijn er velen die zeggen Hem lief te hebben zonder ooit eigen doodstaat te hebben leren kennen.

Het waren vijanden. En helaas de meesten zijn vijanden gebleven, wijl ze niet verstonden de arbeid, die Hij in opdracht van Zijn Vader mocht verrichten. Ze waren Abrams zaad, en ze hadden de bekering niet van node. Het ging en gaat tegen Gods heilig Kind Jezus, Die Zichzelf vrijwillig overgaf en de prijs betaalde om te redden van het verderf. Maar, let wel, er waren onder hen ook vijanden die leerden dat ze vijanden waren en daar voor God over in de schuld kwamen.

En daarom ook in deze tijd komt de vraag naar ons toe: Zijn we in onze vijandschap ook bij de boze schare, die Hem vervloekt?

Zijn we ook bij hen die Zijn genade nooit nodig hebben, en nooit nodig gekregen hebben? Zijn we ook bij hen die wel met de mond in Hem roemen maar nooit als arme schuldenaren op onze kniéén terecht kwamen? Zijn we in deze tijd ook bij hen die niets willen weten van wet en evangelie, van zegen en vloek, van dood en leven? Die Zijn Naam en dag niet eren zoals het betaamt? Zijn we ook bij hen die “Hosannah” riepen en straks “Kruist Hem”?

Of zijn we aan de weet gekomen dat we vijanden waren, en werd dat voor Gods aangezicht smart? Horen we bij hen die het leerden kennen: Wonder van genade, ik, vijand, werd door Zijn werk (door de bediening van de Heilige Geest) een vriend?

Wat zou het gelukkig zijn als er meer van gehoord werd. En bedenkt: Dat gaat door de diepte. Want er is een volk dat het bij de vijanden niet meer vinden kan, maar zich ook niet bij de vrienden durft te scharen. Och, als ge er zoéén zijt, dan moge het de Heere behagen U er zelf bij te zetten. Want al geeft gt uzelf een plaats bij de vrienden, dat helpt toch niet.

Maar als Hij u een vriend maakt, dat gaat niet buiten u om, maar dan is dat bevindelijk in uw hart verklaard.

De Heere geve u ook in deze ver-vooruitziende tijd de bede: Och, dat Israels verlossing uit Sion kwame! Amen.

Ds. A W. Verhoef is predikant van de Gereformeerde Gemeente te Beekbergen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen