Licht tegenover duisternis

Wat een grote tegenstelling: In Egypte is een inktzwarte duisternis, terwijl het bij de kinderen Israels in het land Gosen licht is. De Heere heeft Farao bezocht met plagen, omdat hij het volk van Israel niet wilde laten trekken en hij zich meer en meer verhardde. Het oordeel der verharding is een verschrikkelijk oordeel; dan wordt een mens al harder, er zijn al minder indrukken van Gods Woord in zijn gemoed, meer en meer gaan de vermaningen des Heeren langs hem heen. En waar loopt het op uit? Op een inktzwarte duistenis, op de eeuwige nacht en de eeuwige verlorenheid. Dat is de ernstige prediking die uitgaat van het oordeel van de negende plaag.

Verhardt u niet, maar laat u leiden! Anders zal ook uw lamp worden uitgeblust in zwarte duisternis. Maar nu het wonderlijke: terwijl de Egyptenaren zuchten in het aardedonker is het bij de kinderen Israels licht. De Heere neemt het voor Zijn volk op. Dat komt niet om in het oordeel dat over Egypte gaat. Wat een predeking! Terwijl de wereld in het donker omkomt schijnt het licht van Gods genade over Zijn volk.

Welgelukzalig is het volk welks God de Heere is. Bij al de kinderen Israels was het licht in hun woningen. Weet u wat Gods kinderen leren? Dat zij de duisternis hebben verdiend. Vanwege hun zonden en afmakingen hebben zij zich het oordeel van de eeuwige duisternis waardig gemaakt. Als de Heere dat oordeel over hun leven zou voltrekken, het zou rechtvaardig zijn. Zij zouden er “amen” op moeten zeggen. Uw doen is rein en Uw vonnis gans rechtvaardig!

Maar nu het wonder van onze tekst: als het Egypte van deze wereld wegzinkt in de duisternis, dan schenkt God Zijn volk het licht. Hoe is dat mogelijk? Ga dan mee naar Golgotha. Daar hangt Christus. En hoe? In een inkszwarte duisternis. Drie uur lang hield zelfs de zon het licht in. En daarbij de duisternis van de Godverlatenheid in Zijn reine ziel. Omdat Christus in het duister hing, onvangt Zijn volk het licht. Omdat Hij de duisternis van Zijn kinderen heeft overgenomen, zullen zij het licht des levens hebben. Wat heeft het de Zaligmaker veel gekost toen Hij de duisternis van Zijn volk heeft overgenomen. Hij in de duisternis, Hij van God verlaten, opdat zij nimmermeer van Hem verlaten zouden worden. Wat krijgt onze tekst dan een diepte: Bij al de kinderen Israels was het licht in hun woningen. Hier schijnt het licht van de komende Zaligmaker, die uit Israel zou voortkomen.

Licht in Hem. Kent u het? Licht, als de Heere uw wenende ziel bemoedigt vanuit Zijn Woord. Licht, als u in uw onmogelijkheid iets mag zien vanuit het Evangelie van de mogelijkheid van zaligworden in Christus. Licht, als het oog des geloofs de Koning mag zien in Zijn schoonheid. Licht, als uw veroordeeld hart mag zinken op Jezus alleen. Als dan de wereld omkomt in het duister, dan mogen Gods kinderen zich verheugen in het licht van Gods genade. Wat zal uw toekomst zijn? Buiten Christus zal er geen licht zijn, maar een eeuwige duisternis. Echter in Christus zal het eeuwig licht zijn. Dan is er toekomst.

De Heere laat u nog nodigen uit de duisternis van uw leven. Hij laat u nog horen dat er plaats is aan de voeten van Christus voor duisterlingen en doemelingen. Tot Wie zult u dan anders heengaan? Bij en in Hem is het licht. Dan is het niet erg als de vijanden woeden, als het is een gaan door vele verdrukkingen, als al Gods golven en baren over ons heengaan. Dan is het niet erg als de schaduwen donkerder worden. Dan is er een toekomst van eeuwig licht. Bij al de kinderen Israels was het licht in hun woningen! Maar blij vooruitzicht dat mij streelt; ik zal ontwaakt Uw lof ontvouwen. Zalig vooruitzicht van de gemeente Gods: geen duisternis meer, geen schaduwen meer, maar eeuwig licht wanneer God zal zijn alles en in allen.

Zend, Heer, Uw licht

Mijn God, ik steun op Uw vermogen,
Gij zijt de sterkte van mijn hart;
Waarom verstoot Gij m’ uit Uw oogen? Waarom ga ik, ter neergebogen,
Door ‘s vijands wreed geweld benard, Gestaag in ‘t aaklig zwart?

Zend, Heer, Uw licht en waarheid neder,
En breng mij door dien glans geleid,
Tot Uw gewijde tente weder;
Dan klimt mijn bange ziel gereeder
Ten berge van Uw heiligheid,
Daar mij Uw gunst verbeidt.

Dan ga ik op tot Gods altaren,
Tot God, mijn God, de bron van vreugd;
Dan zal ik, juichend, stem en snaren
Tot roem van Zijne goedheid paren,
Die, na kortstondig ongeneugt’,
Mij eindeloos verheugt.

Psalm 43.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen