Alle macht!

Kort voor Zijn hemelvaart heeft de Heere Jezus dit woord uitgesproken. Wij lezen in de voorgaande verzen dat Hij ze uitsprak tijdens een openbaring aan Zijn elf discipelen op een berg in Galilea. Wanneer Hij Zich daar openbaart, bidden zij Hem aan, maar sommigen twijfelen. Dan houdt de Heere een korte predikatie, waarvan de woorden van onze overdenking de aanvang vormen.

Mij is gegeven! Dat moet wel eerst onze aandacht eisen, dat de Heere Jezus hier over een gegeven, een geschonken macht spreekt. Is dat niet verwonderlijk? Wie zou Hem toch enige macht kunnen geven? Belijdt de Kerk Gods niet van Hem in de Geloofsbelijdenis van Nicea dat Hij de eniggeboren Zoon van God is, geboren uit de Vader voor alle eeuwen, God uit God, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God, geboren, niet gemaakt, van hetzelfde Wezen met de Vader? Is dat niet onze belijdenis? Welnu, wie zou Hem dan nog enige macht kunnen geven boven de gadeloze macht die Hij van eeuwigheid bij Zichzelf bezit? Niemand toch?

Geliefde lezers, wij moeten, om deze woorden recht te verstaan, beseffen dat de Heere hier niet spreekt over de goddelijke macht, die Hij altoos heeft bezeten als tweede Persoon in het goddelijke Wezen, maar dat Hij hier spreekt over een bijzondere macht, die Hem als Middelaar na Zijn volbrachte arbeid door Zijn Vader gegeven is. En dan ziet dit woord bijzonder op de bevoegdheid, die Hij van Zijn Vader heeft ontvangen om aan ‘s Vaders Rechterhand de Raad Gods, het Welbehagen des Vaders gelukkiglijk te doen voortgaan. Het is de macht om Zijn uitverkorenen, die de Vader Hem in de Raad des Vredes heeft toegezegd als loon op Zijn arbeid, en die Hij met Zijn lijden en sterven metterdaad heeft losgekocht, als paarlen te hechten aan Zijn middelaarskroon.

In de hemel! Wat wil dat zeggen, dat aan Christus alle macht in de hemel gegeven is? Dat wil niet zeggen dat Hij de Koning geworden is der engelen, want dat was Hij reeds. Maar dat wil zeggen dat de voorbede, waarmee Hij bij Zijn Vader pleit ten gunste van de Zijnen, onafwijsbaar is. Nu is het ten volle waar: “Wat Hij U smeekte uit ‘s harten grond en al Zijn rein verlangen, hebt Gij Hem doen ontvangen; ook hebt Gij de uitspraak van Zijn mond, al wat Hij heeft begeerd, geweigerd noch geweerd.” In de krachtige, onafwijsbare voorbidding van de grote Hoge-priester over het huis Gods ligt de hechte grond van Sions behoud. Alle macht in de hemel!

Maar ook op de aarde! Laat dan de Kerk beven voor ‘s vijands macht en vreselijk woeden, laat het zo schijnen dat Beelzebul alle macht heeft, laat het dan een donkere en benauwde tijd worden in de kerk en in de wereld — hier is het onwankelbare woord van Sions opgestane Koning, waarop de Kerk bij tijden zinken mag in het geloof: Mij is gegeven alle macht op de aarde. Daarop ziende mag onze ziel wel eens geloven dat het goed gaat, zoals het gaat, al schijnt dan alles ook verkeerd te gaan.

Alle macht op aarde: dat wil zeggen dat Immanuel van ‘s Vaders Rechterhand Zijn Kerk tot de laatste verkorene zal vergaderen en bij de verkregen verlossing ook zal bewaren. Dat wil ook zeggen dat niemand Zijn schapen meer uit Zijn Hand zal rukken en dat Hij niet gedogen zal dat enige vijand van buiten of van binnen, wereld, ongeloof, of zonde, immermeer Zijn Kerk zal hinderen het Koninkrijk Zijns Vaders te beerven.

Hebt ge die macht in uw leven al ondervonden, lezers? Ach, laat het toch niet in de dag der eeuwigheid zijn dat ge voor het eerst uw onwillige nek moet buigen onder Hem. Het is zo zalig de strijd tegen deze Koning te verliezen, hier, in uw leven. Ik mag het mijn onbekeerde lezers toeroepen dat het hardste hart voor Hem niet te hard is en de zwartste ziel voor Hem niet te zwart. Maar ook dat deze boodschap u zo verantwoordelijk stelt voor God. Nooit zult ge u voor Hem kunnen beroepen op uw onmacht, daar ge toch weet dat Hem alle macht gegeven is.

Zo beneemt dit korte afscheidswoord van Christus aan de vijand elke verontschuldiging, maar is daarentegen voor een machteloos en krachteloos volk tot een bemoedigende zielsverkwikking.

God heerscht als Opperheer;
Dat elk Hem juichend eer’;
Gij, aarde, zee en eiland, Verbeugt u in uw Heiland.
Hem dekt met majesteit
Der wolken donkerheid;
Hij vestigt Zijnen troon
Op heil’ge rijksgeboon,
Vol recht en wijs belijd.

—Psalm 97

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen