Het Koninkrijk der hemelen

Aangrijpende prediking door Johannes de Doper, de wegbereider des Heeren. Het is de blijvende boodschap, dat God de door onze zonde geslagen breuk tussen hemel en aarde weer geneest. Het koningschap van God hier over de aarde zal weer worden hersteld. In Christus komt het Koninkrijk der hemelen weer op aarde. Hij overwint de satan en brengt deze aarde weer onder Zijn banier. En straks zal Hij dat Koninkrijk aan de Vader teruggeven, opdat dan God zal zijn alles en in allen.

Het Koninkrijk is nabij gekomen. Wat is ons nu nodig? Wel de bekering. Zoals deze aangrijpende prediking dit ook duidelijk laat horen. Er is geen plaats in dat Koninkrijk der hemelen en we kunnen geen deel krijgen aan de zegeningen van dat Koninkrijk zonder bekering. Zonder bekering kunnen we dat Koninkrijk niet eens zien.

De grote Leraar der gerechtigheid zegt het Zelf overduidelijk:

“Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien” (Johannes 3:3).

Die bekering is voor alles nodig. Die bekering is ook mogelijk. Hoort, wat de Heere zegt! “Bekeert u.” Hij eist het, maar Hij geeft het tegelij-kertijd ook uit genade. Hij bekwaamt ertoe door Zijn Woord en Geest, naar Zijn souverein welbehagen.

Zegt u: Het is onmogelijk? Hoe zegt u dat dan? Hoe weet u dat? Van nature zeggen we dat om er vanaf te zijn. Om gemakkelijker in de zonde en in deze wereld te kunnen voortleven en onze eigen boze lusten te kunnen volgen en ons hart op de dingen van de wereld te zetten. En om de schuld en de verantwoorde-lijkheid van ons af te schuiven en die op de Heere te leggen. Dat is erg! Het is de bittere vrucht van onze geestelijke dood. Het bedenken des vleses is vijandschap tegen God.

Of zegt u het met droefheid: het is wel zo onmogelijk, door eigen schuld? Terwijl het voor u zo begeerlijk is en diep in uw hart de brandende vraag leeft: Hoe raak ik tot God bekeerd en hoe zal ik nog met God verzoend kunnen worden? Dan behoeft die onmogelijkheid u niet moedeloos te maken. Is het bij u buiten hope, wel het is toch mogelijk in-en door de Koning van dat Rijk. Uit Hem is er die hartelijke droefheid naar God, die in de waarachtige bekering wordt gekend.

Als die bekering in ons leven werkelijkheid wordt vanuit de genade van Christus, dan raken we vanuit Zijn droefheid bedroefd over de zonde. Dan gaat Hij ons met de Spiegel van Zijn Wet doen zien, wie wij zijn tegenover de Heere. Welk een Evangelie, dat Hij Zelf ons dan gaat leren, dat afsterven van de oude mens. Dat hartelijk leedwezen, dat wij God door onze zonden zo vertoornd hebben. En die zonden hoe langer hoe meer haten en vlieden. Maar Hij leert ons dan ook die opstanding van de nieuwe mens. Die hartelijke vreugde in God door Christus. En lust en liefde om naar de wil van God in alle goede werken te leven.

Het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen. Het is nog niet gekomen. Het is nog niet te laat om bekeerd te worden. Als dat Koninkrijk gekomen is en u bent dan nog onbekeerd, dan is het te laat. Bedenkt toch in onze oppervlakkige dagen: Het leven is heus geen spei. Het is de tijd van voorbereiding voor de eeuwigheid. Dan is het een van beiden - welk een onderscheid - of eeuwig wel of eeuwig wee! Het is nu nog de dag der genade. De dood wenkt ieder uur. Uw leven is van nature zo leeg, zo arm. Daarom: “Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.”

De Heere binde de nood op het hart en die Koning lere wat het betekent te roepen als iemand, die alles verzondigd heeft: Heere, bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de Heere, mijn God! Mag u, door genade, iets kennen van die waarachtige bekering? Dan moet u niet alleen vragen: ben ik een bekeerd mens? Want het is een dor leven, als u op uw bekering leeft. Het is zo profijtelijk als wij onze bekering eens kwijt raken, zodat we moeten zeggen: als ik het met mijn bekering moet doen, dan kom ik nog om. Als u niet meer op uw bekering kunt leven, dan gaat u juist leren de beoefening van de waarachtige bekering. Dat is een doorgaande zaak.

Met een dagelijkse bekering wordt het wonder al groter. Dan mogen we blij zijn in God, met die vreugdevolle verwondering en hartelijke vreugde vanwege Zijn vergevende liefde, Zijn zalige vrede, die alleen in Christus is, Zijn dierbare vertroostingen door de Heilige Geest. Als de behandeling Vaderlijk mag zijn, dan is de wandel ook kinderlijk!

Hoe gelukkig zijn zij, die in deze weg van de waarachtige bekering een onderdaan zijn geworden van dat Koninkrijk. En die voor rekening zijn genomen van die Koning. Zij mogen delen in de zegeningen van dat Koninkrijk der hemelen met de vergeving van de zonden en het geheiligd recht op het eeuwige leven der hemelse gelukzaligheid. Die ware kinderen des Koninkrijks zullen immers alleen maar ten volle verheugd zijn, als de Koning komt, als het Koninkrijk is gekomen. Dan is het zo dichtbij, dat zij de stem van hun Koning zullen horen: “Komt, gij gezegenden Mijns Vaders, beerft dat Koninkrijk, hetwelk voor u weggelegd is voor de grondlegging der wereld. Gaat in tot de vreugde uws Heeren!”

Welk een toekomst. Want dat Koninkrijk is niet van deze wereld. Het gaat dan ook niet voorbij als deze wereld met al haar begeerlijkheid. O neen, want de kinderen des Koninkrijk zullen dan eeuwig zijn bij hun Koning. “Alzo zullen wij altijd met de Heere wezen. Zo dan, vertroost elkander met deze woorden.”

— Rev. J. van Vliet
(1921-1985)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen