Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De levende hoop als vrucht van Christus’ opstanding

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De levende hoop als vrucht van Christus’ opstanding

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

“Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden” (1 Petrus 1:3b).

Opmerkelijk is het dat de apostelen in hun brieven zo dikwijls spreken over de opstanding van Christus en de vruchten daarvan voor Gods volk. Niet alleen voor de apostel Paulus heeft Christus’ opstanding grote betekenis gekregen, ook voor Petrus, die in de bovenstaande woorden spreekt van de levende hoop. Let op het woord levend. Dit woord is van beslissende betekenis. Het gaat hier maar niet alleen over een hoop die doet leven, zoals een bekend gezegde luidt, maar over een hoop die zelf ook levend is. Daarin komt uit dat deze hoop niet verborgen blijft, maar uitziet naar het eeuwige leven.

Alle hoop is niet levend. Velen bouwen hun hoop voor de toekomst op iets dat uit de mens is. De een op zijn man of vrouw of kinderen. De ander op een vooraanstaande positie in dit leven en ga zo maar door. Hoevelen bouwen het huis van hun hoop op een keurig godsdienstig leven waaraan echter het ware leven ontbreekt. Straks ontvalt ons dit alles. Als ons aardse leven eindigt, vergaat zelfs de allersterkste hoop en eindigt in de eeuwige dood. De natuurlijke mens gaat zonder gegronde hoop voor de eeuwigheid door dit leven. Maar hier wordt van de levende hoop gesproken als vrucht van het wonder der wedergeboorte door de Heilige Geest. Petrus en al Gods volk zou deze hoop niet hebben als de Heilige Geest hen niet van dood levend gemaakt had. Ook zij waren eertijds dood in zonden en misdaden. De vreemdelingen en de verstrooiden aan wie Petrus deze brief geschreven heeft en al de vreemdelingen op aarde, zoals Gods w are volk genoemd wordt, waren eertijds niet ontfermd maar zijn nu ontfermd geworden, zegt Petrus in hfdst. 2:10. Maar door de kracht van Zijn herscheppende genade heeft de Heere Zieh over hen ontfermd uit vrije gunst die eeuwig Hem bewoog. Daarin wordt Hij grootgemaakt. Het is alles uit Gods grote barmhartigheid, uit Zijn vrijmachtig welbehagen. We worden hier gewezen op Zijn vrije gunst jegens ellendigen. Het is niet uit hen opgekomen, maar het is alles uit Hem, door Hem en tot Hem. Hij wilde in Zijn ontferming afdalen in hun diepe ellende en hun grote schuld om hen het leven te schenken. Het is een eenzijdig werk Gods, waarvoor dat volk in de oefening van het genadeleven alleen Hem zal verheerlijken. Zij zijn wedergeboren tot een levende hoop. Daarin komt het werk van de Drieenige God uit.


Hoevelen bouwen het huis van hun hoop op een keurig godsdienstig leven waaraan echter het w are leven ontbreekt.


De Vader was van eeuwigheid bewogen in Zijn onpeilbare liefde. De Heilige Geest werkt het uit op grond van Christus’ opstanding uit de doden.

Zonder het geopende graf geen gegronde hoop op de vergeving der zonden en het eeuwige leven. De kwitantie voor de schuld zou in het graf gebleven zijn achter de verzegelde steen. Maar de engel heeft op de Paasmorgen de boodschap laten horen: Hij is hier niet, Hij is opgestaan. In Zijn doorboorde handen heeft Hij de door Zijn bloed ondertekende kwitantie tot gerechtigheid van een verloren volk.

Maar ook is Hij als de Levende verrezen om hen de weg te ontsluiten door dood en graf heen tot het eeuwige leven. Op grond van Zijn opstanding wordt de nacht van schuld verwisseld voor het uitzicht op het eeuwige leven. De Heilige Geest werkt door de opgestane Christus de levende hoop in het hart van al Gods gekenden. Niet alleen bij de verst gevorderden in de genade. Waar de Heere Zelf het leven werkt uit de Levende Christus, worden er uitgangen naar Hem geboren. Daar leren alle vreemdelingen in beginsel iets van kennen.

Ontzettend als we ons inbeelden het leven te kennen en ons levenshuis pleisteren met loze kalk. Zonder wedergeboorte zal niemand God zien. Dan voelen we ons hier in de wereld thuis, terwijl we onder de prediking verkeren van de volheid die er in Hem is voor dode zondaren. Zullen we door eigen schuld buiten God eeuwig omkomen? Welk een wonder: Alleen in de opgestane Christus ligt de grond der hoop voor Gods volk. Door het verliezen hier van alle hoop in onszelf wordt die grond door het geloof ontdekt in Hem, Die leeft en aan hun ziel het leven geeft tot zij in het eeuwige leven onder de gemeente der uitverkorenen onbevlekt zullen gesteld worden.

Ds. M. Mondria
Waardenburg, the Netherlands

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 juli 2007

The Banner of Truth | 24 Pagina's

De levende hoop als vrucht van Christus’ opstanding

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 juli 2007

The Banner of Truth | 24 Pagina's