Nieuwjaar

Rev F. Bakker (1919-1965)

Deze vijgenboom, lezers, is een beeld van ieder mens zoals hij is in zichzelf. Het vonnis was rechtvaardig over deze boom uitgesproken, want hij had geen vruchten gedragen. Eigenlijk moest hij worden uitgehouwen. Maar de boom krijgt een voorspreker in de hovenier. Hij vraagt aan de bezitter van de wijngaard om een jaar uitstel. Hij wil het nog eens met die onvruchtbare boom proberen. “Laat hem ook nog dit jaar, totdat ik om hem gegraven en mest gelegd zal hebben.”

Ziedaar ons beeld. Och, dat we het te zien krijgen, die boom zijn wij. Wij hebben het nieuwe jaar mogen ingaan. Maar wat hadden we te zeggen gehad indien de boom van ons leven was uitgehouwen? Of waren we in het vorige jaar niet gelijk deze vijgenboom? Geen vruchten. Althans niet in onszelf. Laat het dan stinkende vruchten geweest zijn. Maar geen vruchten. Dat is het ergste. Immers we zijn toch door de Heere in de wijngaard geplant om Hem vruchten voort te brengen? Waar waren dan de vruchten? Hoogstens bladeren.

Hebt u vruchten voortgebracht, die God verheerlijkend zijn?

Onderzoekt u eens en zegt het eens zelf; Hebt u vruchten voortgebracht, die God verheerlijkend zijn? Hebt u God bedacht in het jaar dat voorbij ging? En toch had God daar recht op. Want onze levensboom Staat in Gods wijngaard. Die God doet ons geen onrecht als Hij om de vruchten komt. Zijn die vruchten er niet, dan doet dat toch niets aan Gods eisen af. Is het dan niet een wonder, dat we het nieuwe jaar zijn ingegaan? Moet het u niet verbrijzelen, dat God u nog niet moe is? Er waren geen vruchten. Om dan nog niet te spreken van stinkende vruchten. Nog heeft de lankmoedigheid Gods gezegd: “Laat de boom nog dit jaar staan.” Nog houdt de Heere niet op om wel te doen. Ondanks dat wij niet ophouden te zondigen. Maar denk er toch om: uitstel is geen afstel. “Indien hij geen vruchten zal voortbrengen—zegt de hovenier tot de eigenaar—dan zult gij hem namaals uithouwen.” Straks valt dan toch de grote slag, en zoals de boom valt, zo zal hij liggen.

Maar nu zijn we nog tot op deze dag toonbeelden van Gods lankmoedigheid. De Heere wil ons nog dragen. Hij wil ons nog verdragen. Hij schenkt nog uitstel. Het vonnis wel verdiend, maar niet voltrokken. Ja, er is nog meer. Dat uistel geeft de Heere, omdat het nog afstel zou kunnen worden. Ook het nieuwe jaar is tijd der genade. Wat doet u er mee? Met die dure genadetijd? Klop toch, roep toch, zoek toch, voordat er geen tijd meer zal zijn. De tijd is duur. De gelegenheid is kort. En de Heere heeft geen lust in uw dood.

Dat dan het nieuwe jaar eens een echt nieuwjaar mag worden. Dat het eens niet bij hetzelfde mag blijven. Dat we eens niet dezelfde blijven. We moeten veranderd, we moeten vernieuwd, we moeten bekeerd, we moeten wedergeboren worden.

En U, volk van God, dat u het nieuwe jaar zijt ingegaan is ook niet omdat het van binnen beter met u Staat. Maar het is alleen omdat u gedragen bent. Van de ene dag moet u in de andere gedragen worden door het gebed van de grote Voorspreker, Die daar zit aan Gods rechterhand. En als er vruchten aan uw boom zijn geweest, dan mag u dat niet ontkennen, maar dan moet u hierin dagelijks leren, dat zij niet uit u zijn, doch alleen uit Christus.

Dat maakt u dan ook diep afhankelijk om een nieuw jaar te beginnen, want wat uw Staat betreff, hebt u ook alles tegen. Wat u met de ene hand de Heere zult kunnen geven, dat zult u met de andere hand uit Christus moeten ontvangen.

Anders hebt u ook niets. Maar wat maakt dat arm en wat vernedert dat. Want hier moet alles van een Ander komen. Zalig zijn echter de armen van geest, zij worden rijk gemaakt.

Uren, Dagen, Maanden, Jaren, vliegen als een schaduw heen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen