Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Pastoraal kontakt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pastoraal kontakt

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op ziekenbezoek ontmoetten we eens een oude zuster, die reeds jarenlang door ernstigerheuma geweld niets kon doen, haar handen en voeten kon ze niet meer gebruiken, krom gegroeid door haar ziekte werd ze uit bed op een stoel gezet en van de stoel weer in bed. Zo ging het al jaren lang. Toen we met haar in gesprek kwamen, vertelde ze ons hoemoeilijk het haar de eerste tijd van haar ziekte geweest was om het met de Heere eens te wezen, dat Hij deze weg met haar hield. Toen in haar jonge jaren de Heere haar te sterk geworden was en had overmocht en ze veel van de goedheid en liefde des Heeren smaken mocht, verlangde ze om niet oud te worden, om verlost te worden van een lichaam der zonde en des doods en de Heere volmaakt te mogen dienen en te verheerlijken. Wat heb ik vaak gezongen, zo zeide zij: Zij gaan van kracht tot kracht steeds voort, elk hunner zal in’t zalig oord van Sion, haast voor God verschijnen. Tot de Heere eens met kracht tot haar ziel sprak: „Ik zal ze leiden langs wegen, die ze niet geweten en langs paden, die ze niet gekend hebben”. Spoedig daarna openbaarden zich de eerste verschijnselen van haar ziekte, die haar meer dan dertig jaar aan bed en stoel zou binden. Hoe heeft de Heere mijn weg anders geleid dan ik gedacht had, vertelde ze. In die weg van beproeving en smart moest ik leren wie ik was en bleef in mijzelf, een arme zondares, opstandig en verkeerd, maar heeft de Heere mij doen ondervinden Wie Hij is voor de Zijnen in die gezegende Borg en Zaligmaker. Hoe de Heere Jezus in alle benauwdheid mede benauwd is geweest, hoe Zijn voetstappen stonden ook in mijn weg van pijn en smart en Hij daarin droeg de smart van mijn zonden; en nu is mijn weg van lijden in de gemeenschap met Christus tot loutering van mijn ziel en tot doding van mijn vlees, en mag ik nu de nabijheid des Heeren maar ondervinden, dan kan ik geen kwaad van de Heere denken.

Ja, de Heere leidt Zijn volk langs een omweg naar het hemeise Kanaan. Zo ging het eens met het volk van Israel toen de Heere het uitleidde uit het diensthuis van Egypte. In tien dagen hadden ze langs een rechte weg in Kanaan kunnen komen, maar God liet ze er veertig jaar over doen. En zo handelt de Heere nog vaak met Zijn pelgrimsvolk naar het eeuwig Sion. Wij moeten na ontvangen genade zoveel afleren en zoveel aanleren. Vandaar vaak die raadselachtige wegen, die de Heere met de Zijnen gaat. De Heere keurt voor hen de omweg naar Kanaan nodig om af te leren het Egypte der wereld te beminnen; afsterven moeten zij aan de wereld, aan de zonde, aan eigen lusten, aanhunongerechtigheid en eigengerechtigheid. Weet, met niets van zichzelf kwam Israel in Kanaan. Met niets van zichzelf komt Christus’ kerk eens in het land der rust. Alles moet wegvallen, alles moet te kort schieten. Maar dat is om ze te doen eten van het hemeise Manna en ze te doen drinken uit de geestelijke Steenrots, dat is Christus. Om ze te doen ervaren, datze met een eeuwige, trouwe Verbonds-God van doen hebben. En straks gaan zij achter de Ark Christus door de Jordaanwateren in de rust, waar zij verstaan dat de omweg Gods met hen gehouden in de woestijn, een weg was van enkel liefde, wijsheid en almacht, waarin God zorgde voor Zijn eigen eer en eigen werk. Mogen deze kostelijke lessen door Gods genade het deel zijn of worden van alle zieken, beproefden en bedroefden. Dat wij alien van deze zaken geen vreemde mogen zijn. Met niets van onszelf, maar met alles van de Heere, zo alleen komen we in het hemeise Kanaan, en leren we hier op reis dagelijksuit de hand Gods te leven, het geloof te beoefenen en op de Heere te vertrouwen.

Uit: Ons Gemeenteblad, 9e jaargang nr. 12

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 december 1968

Bewaar het pand | 4 Pagina's

Pastoraal kontakt

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 december 1968

Bewaar het pand | 4 Pagina's