Naar de Katechisatie

76

De Middelaar en Zijn namen.

De Middelaar Jezus Christus wordt gekend in Zijn namen, ambten, naturen, staten en weldaden.

a. Zijn NAMEN

De namen van Gods Wezen verklaren wie God is. Dit geldt ook van de namen van de Midde laar.

De verschillende namen, die Hij draagt, zijn alle openbaring van Zijn Persoon en werk. Zo zijn Zijn persoonsnamen Zèlf-openbaring van Hem. Zoals de Middelaar genoemd wordt, zo is Hij. „Jezus”, dit is Zaligmaker.

„Jezus” is de Griekse naam, de vertaling van de Hebreeuwse naam Jozua welke naam betekent: De Heere is heil. Hierin lag dus al opgesloten de heenwijzing naarde betekenis van de naam „Jezus” namelijk: Zaligmaker, en dit is Hij. Wat een bron van vertroosting voor verslagen zondaarsharten. Want die tot diè Naam de toevlucht mogen nemen, zullen niet teleurgesteld worden of in het onzekere verkeren of Hij het wel waarlijk is. O neen, zij zullen ervaren: Hij is Zaligmaker en zij kunnen op het door Hem verworven en geschonken heil aan! Psalm 9 : l0(ber.):

Hij, die Uw Naam in waarheid kent,
zal Heer’ op U in zijn ellend’
vertrouwen, wijl Gij nooit liet zuchten,
hen, die gelovig tot Hem vluchten.

De namen van de Middelaar onderscheiden we in: persoons- of eigennamen, ambtsnamen ook zinnebeeldige namen, zoals: Silo, Herder, Heerser, Spruit (O.T. namen) en in het Nieuwe Testament: Herder, Deur, blinkende Morgenster, de Alfa en de Oméga, de getrouwe Getuige, de Zoon des mensen, het Brood des levens.

Ook in deze namen wordt de Middelaar voor de ontdekte zondaar zo geheel beminnelijk, gepast, algenoegzaam en volzalig.

Bijzonder is de naam Jezus, de persoonsnaam van de Middelaar. Deze naam is niet door de mensen Hem gegeven, maar door God Zelf. De engel Gabriël sprak tot Jozef, alsook Mana „En gij zult Zijn naam heten Jezus, want Hij zal Zijn volk zaligmaken van hun zonden”.

Neen, niet de mens maakt uit hoe hij zalig kan worden. Hij wil dit wèl. Velen roemen in een Jezus, maar naar eigen smaak en voorstelling. Maar het is niet de Christus der Schriften, Die in de weg der ontdekking door een echt, d.i. een levend geloot gekend wordt.

Dit komt ook uit bij de betekenis van de naam Jezus, namelijk „Zaligmaker”, „Verlosser”.

Want wat is „zaligmaken”?

Ons vragenboekje van Hellenbioek geeft hier- op een kernachtig antwoord, n.l. verlossen van het grootste kwaad en brengen tot het hoogste goed. Het grootste kwaad is de zonde, in het paradijs bedreven toen de mens van God zijn Schepper is afgevallen en daardoor zichzelf gestort heeft in de drievoudige dood, waaraan heel het menselijk geslacht onderworpen is. Gods Woord verklaart de zonde als „vijandschap tegen God en de naaste”, als „ongerechtigheid”, „misdaad”, „overtreding”. Zo ligt de mens in zijn diepe ellende-staat, onder de vreselijke vloek der wet, schuldig vanwege erf- en dadelijke zonden, blind, doemwaardig voor God!

En waarin bestaat „het hoogste goed”?

Is dat de hemel? Zij is er niet van uitgesloten. Toch is het hoogste goed meer dan de hemel. Het is GOD Zèlf als de volzalige, dienens- en prijzenswaardige God.

En hoe kon nu een gevallen, schuldig en doemwaardig schepsel met die God in verzoende gemeenschap gebracht worden? Nooit anders dan door de ene Middelaar Gods en der mensen, Jezus Christus!

Op welke wijze Hij dit heeft gedaan, verklaart Zijn naam, de naam JEZUS, Zaligmaker. En het dat Hij. Reeds van eeuwigheid af, in Zijn verordinering door de Vader. „lk ben van eeuwigheid af gezalfd”, Spr 8 : 23a. Hij is het in de tijd, zoals Hij is geopenbaard in de „belofte” in het paradijs, onder het oude voor verbond. Hij is de Zaligmaker in de volheid des tijds, in Zijn heilige ontvangenis van de Heilige Geest, in Zijn nederige geboorte uit de maagd Maria, in Zijn omwandeling op aarde, de in Zijn lijden en sterven, in Zijn indalen in het Zelf graf, en als het zwaarste lijden in Zijn helse angsten en benauwdheden aan het kruis. In deze weg van de allerdiepste en allersmadelijkste vernedering heeft Jezus alles moeten volbrengen wat het geschonden recht Gods eiste, namelijk: volledige betaling, ja afbetaling van de enorme schuld van Zijn volk; volkomen uitboeting van de straf der zonde van al de Zijnen, de tijdelijke en eeuwige straffen. En door Zijn dadelijke gehoorzaamheid een volkomen volbrenging van de heilige wet Gods!

Zo heeft de Middelaar als Zaligmaker de verzoening met God door voldoening verworven voor al degenen, die Hem gegeven zijn van de Vader. „Want Hij zal ZIJN VOLK zaligmaken van hun zonden”.

Maar Jezus is ook de Zaligmaker in Zijn opstanding, in Zijn hemelvaart, in Zijn zitten aan do rechterhand Zijns Vaders, ja, ook eens in Zijn wederkomst op de wolken des hemels, maar dan ten opzichte van Zijn volk, dat Hij dan zal doen delen in de eeuwige verlossing, naar ziel en lichaam. Dan zullen Gods kinderen voorgoed verlost zijn van „alle geweld des duivels en der zonde”, omdat Christus dan al Zijn en hun vijanden zal geworpen hebben in de poel van vuur en sulver, dit is de eeuwige verdoemenis.

Dat Jezus is de Zaligmaker in Zijn opstanding, hemelvaart en zitten ter rechterhand Gods, hopen we in een volgende les nader te bespreken, want dit alles raakt het werk van Zijn TOEPASSING van de verworven weldaden.

Hebt u die volkomen Zaligmaker ook al nodig gekregen?

Hebt u mogen inzien, dat er biten die Zaligmaker geen zaligheid te zoeken en te vinden is?

Is die naam „Jezus” u dierbaar geworden? Dan hebt u uzelf gezien in uw walgelijkheid en doemwaardigheid voor God. Dan is u geen vreemdeling gebleven van de levensvraag:

Mijn ziele, doorziet gij uw lot?

Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen

voor God?

Urk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen