GAAT TOT JOZEF

De geschiedenis van Jozefs leven boeit oud en jong. Niet slechts maar om zijn persoon, doch om de genadige leiding Gods in zijn leven. Al gaat Gods weg ook met hem door de diepte. Hij wordt straks heerlijk verhoogd. Geestelijke lessen zijn er te leren uit de tekst. Jozef is in zijn vernedering en verhoging een type van Jezus. Er zijn veel punten van overeenkomst. Jozef was de lieveling van Vader Jacob. Deze zond hem uit naar zijn broeders in Dothan, om naar hun wèlstand te vragen. Doch zij bejegenen hem zeer kwalijk. Zij haten des Vaders lieveling. Eerst werpen zij hem in een put. Daarna verkopen zij hem als slaaf naar Egypte. Zo wordt hij van Zijns Vaders gemeenschap gescheurd. In Egypte wordt hij door Potifars vrouw, die hem eerst tot overspel wilde verleiden, vals beschuldigd. Dit brengt hem in de kerker, in ijzeren boeien wreed gekneld. De weg Gods gaat met hem door diepe vernedering. Doch, hij werd op Gods tijd uit de smaad verheven, tot eer gesteld, om als Zafnath - Paàneah, de behouder in jaren van hongersnood, te zijn. God had hem geopenbaard, wat Hij Farao in de droom had laten zien. Eerst 7 jaar overvloed, daarna 7 jaar hongersnood. In de 7 jaar overvloed heeft hij getrouw overal koren ingezameld in schuren. Als nu de honger ook in Egypte uitbreekt, riep het volk tot Farao om brood. Zij wisten, dat hij door middel van Jozef, veel koren had laten inzamelen. Dan wijst Farao het volk naar Jozef. „Niet dat hij zich van de moeite en zorg onttrekken wil, - merkt Calvijn op - doch omdat hij zulk een groot vertrouwen in Jozef had, het gaarne aan hem overliet”. Zo zegt hij: „Gaat tot Jozef, doe wat hij u zegt”. Zo komt het volk tot Jozef, om koren te kopen. Ieder, bij wien eigen voorraad was opgeteerd, kwam tot Jozef, handelde naar zijn bevelen. Hij handelde in de naam des konings. Die had hem aangesteld. Hij stond voor Farao’s aangezicht. Zo deed hij in gans Egypteland. Hij opende bij de honger de schuren en verkocht aan de Egyptenaren. Herkent gij in deze feiten niet het profetisch beeld van de Zaligmaker Jezus? Hij, Gods Troetelkind, veel geliefde Zoon, werd in de Kerstnacht door Zijn Vader uitgezonden, tot Zijn broeders naar het vlees, tot hun „wel-zyn”. Doch, zij hebben Hem gehaat, belasterd, bespot. Zij erkenden Hem niet als de gezondene des Vaders. Zij hebben Hem bespot tot zelfs op het kruis toe. Tot in de kerker des doods moest Hij afdalen op het Kruis, na eerst voor een slavenprijs verraden te zijn door één van de twaalven. Doch, God heeft Hem uitermate verhoogd. Hij volbracht in dit alles het welbehagen des Vaders. Hier heeft de levende Kerk eeuwig stof tot roem, dat God juist in zulk een weg Zijn geliefde Zoon tot heil stelt. „Gaat tot Jozef”. Zo wijst God in Zijn Evangelie, arme behoeftige zondaren, die tot Hem on genade vluchten, op Jezus, in Wien alle volheid van heil woont. Hier wordt tegelijk geleerd, dat er buiten de meerdere Jozef geen heil is. Dat is een les om te leren, vooral voor bekommerden, die er nog zoveel met eigen knoei-werk tussen zitten. Zij worden van zichzelf en alle andere verlossingspogingen afgewezen, als hier met volle nadruk staat: „Gaat tot Jozef”, „Gaat tot Jezus, doe wat Hij u zegt”. Jozef had veel koren verzameld. Vers 49 zegt: „Alzo bracht Jozef zeer veel koren bijeen, totdat men ophield te tellen: Want daar was geen getal”. Toch raakten eindelijk de schuren leeg. Doch nu, die grote Jozef. Wat een volle voorraadschuren heeft Hij! Dit heeft Hij verworven door Zijn bitter lijden en sterven. Hij zelf is het brood des levens, uit de hemel nedergedaald. Daar leeft heel de levende Kerk van. Dit heeft zij alle eeuwen door al gedaan en doet zij straks eeuwig. Deze voorraad raakt nooit op. Verkocht Jozef het koren. Jezus geeft het om niet, zonder prijs. In dat hemelskoren proeft gij de liefde van een Drieënige God. Gelukkig, die honger kent, die leert, dat hij in het land van hongersnood verkeert, veel bij de grote Jozef komt. Het kleinste, dat gij ontvangt, is al zo groot. Kruimels zijn hier zelfs brood. Een onderwijzing des Geestes is nodig, om ons te leren, dat wij alle geestelijk koren missen. De aanrading des Geestes is eveneens nodig, om tot de meerdere Jozef te vluchten. Bekommerd en hongerig hart, als de duivel en de zonden u aanklagen, dat het niet voor u is, laat u dat niet wijsmaken. Zeker, rechten hebt gij in u zelf niet. Doch voor zijn zuchtend volk heeft Hij de oorzaak van hun eeuwige honger en kommer, namelijk de zonden, weggenomen. Hier is de bemoediging van Jozef: „Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.” God de Vader zegt: „Gaat tot Jezus”. Jozef zegt zelf: „Gelijkerwijs Mij de levende Vader gezonden heeft en Ik leef door de Vader, alzo die Mij eet, dezelve zal leven door Mij”. De Vader zeide: „Deze is Mijn geliefde Zoon in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb, hoort Hem. „Koop bij hem in het geloof. De Vader vertrouwt Hem! Daar komt het op aan, of gij geestelijk honger hebt, oprecht geloof bezit, dat naar Hem uitdrijft. Doet wat Hij zegt. Verkoop al het uwe, en koop van Hem koren zonder geld. Het kwam bij de Egyptenaren zover, dat zij hun vee verkochten om koren. Wij moeten als gans ontledigenden, als niets bezittenden tot Hem komen. Laat u door Hem bedienen. Hier is niets door u zelf te nemen. Roep het dan in uw nood voor Hem uit. „Jozef, ik verga van honger, als Gij mij niet voedt.„ Met Hem komt gij nooit beschaamd uit. Leeft gij in de jaren des overvloeds, in zieleweelde, of in magere jaren des hongers? Geniet het goede ten dage des voorspoeds. Doch, denk ook aan de jaren des hongers. Gij beminden des Heeren, hoe ziet gij zo mager? Gaat gij niet tot Jozef? Ja, de Heere kon wel eens goed voor u keuren de dagen van honger, opdat gij Hem weer en meer nodig moogt hebben, om in kinderlijke geloofsafhankelijkheid van Hem te leven. Hij geeft vandaag geen genadebrood voor morgen of overmorgen, niet voor weken of maanden, doch voor elke dag. Gij behoeft niet van oud brood te leven. Hij wil u elke dag aan zijn troon hebben. Er is óók voor het heden genade bij Hem, al is uw nood nog zo groot. Kent gij hier iets van? Hebt gij geestelijk honger? Kent gij Jozef al? Heeft God u geleerd dat gij in het land des hongers leeft, en gezegd: „Gaat tot Jozef? Doe het dan ook in 1972. Hij is en blijft gisteren en heden Dezelfde tot in eeuwigheid.” Hij, die tot hier toe voor u zorgde, zal het blijven doen. Hij zal u nimmer om doen komen, in dure tijd of hongersnood. Deed Hij dit wél, dan verloor Hij meer dan u; gij wel uw heil en zaligheid, doch de grote Jozef Zijn eer. Dan was Hij niet getrouw in het werk, waartoe de Vader Hem gesteld had. Doch neen, was Jozef getrouw. Heeft hij naarstig voedsel opgelegd en voor billijke prijzen verkocht. Hoe getrouw is Jezus in Zijn werk, tot eer des Vaders, tot heil vóór Zijn volk. Getrouw was Hij in het verwerven, doch óók in het uitwerken en toepassen. Die veel ontvangt, houdt niet over, en die minder ontvangt, komt niet tekort. En nu dit wonder, dat Hij het „om-niet” geeft. De Heere lere het u bij de aanvang en bij de voortgang: „Gaat tot Jozef” Die mild en overvloedig bedient als de grote Zafnath - Paàneah, de behouder voor eeuwig. U zal niets ontbreken in leven en sterven.

Doornspijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen