PASEN !

Het Paasfeest begint op het kerkhof! Dáár, bij het graf van Jezus, spannen alle machten samen om Hem, die Zichzelf het Leven noemde, in de dood te houden. De kerkelijke wereld (het Sanhedrin) heeft het kerkelijk zegel aan het graf gehangen en wie zou dat durven schenden? Jezus, Die eindelijk dood is, moet dood blijven! De wereld macht van de Romeinen heeft haar soldaten afgestaan om de grafspelonk te bewaken - Jezus moet in het graf blijven! En de Nieuw-Testamentische kerk, de vrienden van Jezus, maken zich in de vroege morgen op, om Jezus lichaarn. definitief te balsemen - Jezus moet in Zijn rust blijven! En achter dat alles is de onrustige bedrijvigheid van de hel om Jezus in het graf te houden.

Maar het wordt toch Pasen! Het kan niet anders! Want het heeft vanaf Golgotha geklonken uit de mond van de stervende Borg:„ Het is volbracht!” De schuld is betaald! De rekening is vereffend! De zonde is verzoend! God is bevredigd! En nu kan de dood Hem niet meer houden. Nu moet het graf zijn prooi loslaten. De Vader zendt Zijn engel. Want Hij lacht om het kerkelijk zegel en Hij spot met de wereldmacht. Het zegel gaat aan stukken en de soldaten vluchten in dodelijke angst. Het rijk van satan beeft op zijn grondvesten. Het is waar: Jezus verzenen waren vermorzeld en satan juichte, toen Jezus het hoofd boog en de geest gaf. Maar toch: satan juichte te vroeg. Want het wordt Pasen! En nu wordt satans kop vermorzeld. Hij, Die het Leven is en blijft, staat op als Overwinnaar van zonde, satan, dood en hel! Vreest ’s Heeren macht en dient Zijn majesteit; juicht, bevend op ’t gezicht van Zijn vermogen, en kust den Zoon! Valt deze Overwinnaar te voet. Levert uw wapenen van vijandschap, die ge van nature tegen Hem hanteert, in! Eer u zijn toorn verdelg’ voor aller ogen!

Maar diezelfde Paasvorst spreekt tot Zijn liefhebbers: „vreest gijlieden niet!”

Vreest niet! Wat een heerlijk woord. We lezen het nogal eens in de Bijbel. Wanneer Abraham terugkeert van het verslaan van de koningen, die Lot hadden meegevoerd, dan zegt de Heere: „Abraham, vrees niet, Ik ben uw Schild, uw Loon, zeer groot!”

Als Izaak vreest, wanneer de Filistijnen de putten van zijn vader Abraham hebben toegestopt, dan verschijnt hem de Heere, die zegt: „Vrees niet, want Ik ben met u en Ik zal u zegenen.” Als Israël staat bij de Rode Zee, en ze horen achter zich de wagens van Farati, dan worden ze bang en ze vrezen zeer. Maar hoor: „Vreest niet; weest stil en ziet het heil des Heeren.” En bij Jesaja: Zeg tot de vreesachtigen van hart:„Vreest niet!”

Hoort ge het, vreesachtigen? Vreest niet, want Ik ben met u!

O, vang dit woord op, als ge u verlaten gevoelt van Hem, die ge niet missen kunt, Wiens tegenwoordigheid uw leven is. Hij verbergt Zich slechts, maar Hij is er wel!

Ge weet niet, hoe ge ooit de moeilijkheden zult te boven komen. De Heere heeft in het verleden misschien al dikwijls uitgeholpen. Maar deze keer... het kan niet! Ge ziet geen uitkomst! Och, is er dan geen God in Israël. Vreest niet, Ik help u, ook ondersteun Ik u. Even dikwijls als wij lezen van het vrezen van Gods kinderen in allerlei omstandigheden, zegt de Heere: „Vrees niet!”

Toen de boden van Jairus tot Jezus kwamen, zei Hij: „Vrees niet, geloof alleenlijk!”

Als ge vreest, dat uw zonden te groot zijn en uw schuld te zwaar: vrees niet!

Vreest niet degenen, die het lichaam kunnen doden, doch vreest veelmeer Hem, Die, nadat Hij gedood heeft, kan verderven in de hel!

Vreest niet, gij gaat vele musjes te boven! Ik zorg voor u! Aanmerkt de leliën des velds!

Maar wij keren nog even terug naar het Paasevangelie! Vreest gijlieden niet, zegt de engel tot de vrouwen, die gekomen zijn om het lichaam van hun gekruisigde Meester te balsemen. Door hun ongeloof hebben ook deze vrouwen toch eigenlijk Jezus beledigd. En in zichzelf aangemerkt hadden ook deze vrouwen reden om te vrezen. Maar nee: Christus heeft hun zonde verzoend, en Pasen predikt hun, dat hun schuld betaald, dat de zonde van hun ongeloof vergeven is. En daarom: vreest gijlieden niet!

Deze vrouwen zochten Jezus, die gekruisigd was. Maar ze ontmoeten een opgestane, een levende Jezus. Wat een eeuwige meevaller. Nee, het is geen wonder, dat die vrouwen vrezen. Het is alles ook zo vreemd, zo wonderlijk, zo onbegrijpelijk. Een gekruisigde, een dode Jezus zoeken en dan een levende, een triumferende Jezus te ontmoeten. Wie zou niet vrezen?

Maar hoor dan het evangelie, gij allen, die God zoekt in al uw zielsverdriet: „vreest gijlieden niet!” En wanneer de Paasvorst zo het bedroefde hart toespreekt, dan vergaat de vrees en de vrede groeit. Vreest gijlieden niet; Ik ben wel dood geweest, maar zie, Ik leef!En Ik wil en Ik zal u doen delen in Mijn overwinning op alle doodsmachten!

Vreest gijlieden niet! Dat zegt de engel tot die vrouwen. En Hij voegt er nog aan toe: „want ik weet,dat gij zoekt Jezus, Die gekruisigd was. Hij is hier niet, want Hij is opgestaan, gelijk Hij gezegd heeft.”

Ik weet, dat gij zoekt Jezus! Geldt dat al van ons? Weet de Heere het van ons: U zoekt mijn hart? Want buiten U kan mijn ziel niet leven! Hoort dan het evangelie van Pasen, hoort het in geloof: vreest niet! Want Ik leef, en gij zult leven!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen