IN 1979 WEER NAAR CANADA 7 A

We waren dus bij de familie Van Saane. Uiteraard maakte ik kennis met dat gezin. Ik zei: u komt zeker uit de Zaanstreek. Dat was geen raden, maar een begrijpelijke veron derstelling. Vele jaren heb ik in Zaandam gewoond. Daar en in andere Zaangemeenten - nu Zaanstad geheten - wonen vele mensen met de naam Van Saane of Van Zanen of nog anders geschreven.

Mr. Van Saane antwoordde bevestigend. Toen vertelde ik, dat ik een zekere Coba op den Velde gekend had, die later met een Van Saane trouwde en in Oostzaan ging wonen. Mr. Van Saane zei: dat was een tante van mij. Zij was getrouwd met een broer van zijn vader. Zij woonden eerst ook in Zaandam en verhuisden later naar Middelburg. Toen hadden we aanknopingspunten voor een gesprek.

Coba was een jong meisje, toen we haar leerden kennen. Zij was een tante van Ds. P. Op den Velde, die al weer enkele jaren geleden overleden is. De ouders hoorden bij de Chr. Geref. kerk van Zaandam. Zodoende kwam ik met de oude Pieter Op den Velde en zijn vrouw Pietje Boekestein in aanraking. Het waren zeer eenvoudige mensen. Zij wist nog van haar ouders te vertellen hoe die tot bekering waren gekomen. Haar vader Pieter Boekestein moet in zijn dagen een helder Christen zijn geweest. Moeder Op den Velde vertelde ook van haar dochter, die toen al bij de Gereformeerde Gemeente behoorde.

Na enige tijd kwam ik met Coba in aanraking. Van haarzelf en van anderen hoorde ik een treffend verhaal. De gemeente van Zaandam was indertijd vacant. Het was in 1920. Er werd een tweetal gemaakt met o.a. Ds. J. Riekel te Veenendaal er op. Coba bad tot de Heere en smeekte of Ds. Riekel mocht worden beroepen, of deze het beroep mocht aannemen en of hij het middel tot haar bekering mocht zijn. Dat gebed heeft de Heere verhoord. Ds. Riekel werd beroepen en moest het beroep aannemen. De Heere nam zijn hart in met de woorden: Ik heb veel volk in deze stad. Ds. Riekel kwam en was voor verschillende mensen tot eeuwige zegen. Ook voor Coba. Toen we haar leerden kennen was dat al weer enkele jaren geleden. Toen stond Ds. Riekel niet meer in Zaandam. We kunnen niet precies navertellen hoe het met Coba is gegaan, maar wel dat de Heere door Zijn Woord en Geest bearbeidde en bracht tot de kennis van Christus tot zaligheid. In die tijd was of werd zij ernstig ziek. Zij dacht dat ze zou sterven. Dat vertelde ze aan Ds. Riekel, die haar op haar ziekbed bezocht. Deze ging naar huis, maar keerde terug en zei tot de zieke, dat ze beter zou worden en de daden des Heeren zou gaan vertellen. Dat is gebeurd.

Coba werd beter, trouwde met Willem van Saane en ging wonen in Oostzaan, zoals we al schreven. Daar heeft ze lief en leed meegemaakt. Als ik het wel heb heeft ze eerst een paar heel kleine kinderen verloren. En ze waren naar de wereld niet rijk. Later heeft ze twee jongens van 9 en 11 jaar moeten missen. Ik was er juist enkele weken tevoren geweest. De jongens zaten aan tafel aandachtig te luisteren, toen moeder aan het vertellen was van de wegen des Heeren. De jongens kregen diphtherie en stierven kort na elkaar. Coba was zo vol van de liefde Gods, dat ze bij de kisten van haar gestorven kinderen wel had kunnen zingen, maar ze liet het om de buren. Die zouden dat niet kunnen begrijpen. Zo heeft ze haar jongens naar het graf gebracht. Later heeft ze deze kinderen verloren in Gods recht, zoals dat uitgedrukt werd. En toen mocht zij zien, dat de beide jongens juichten voor Gods troon. Ze waren jong verlost en eeuwig bij de Heere. We verhuisden uit de Zaanstreek naar Meerkerk en ontmoetten Coba niet veel meer. Ja, enige jaren later moesten we eens een spreekbeurt vervullen in Amsterdam-Noora, in het kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente. Coba was onder de hoorders. We hebben haar toen nog even gesproken. Dat is de laatste keer geweest. We kregen misschien een jaar later het bericht van haar overlijden. Ze werd 62 jaar oud en is nu al jaren volkomen verlost.

Coba was een vrouw die in haar leven openbaarde, wie de Heere voor haar was. In haar jeugd had ze al indrukken van de noodzakelijkheid van de bekering tot God en de Heere heeft in Zijn gunst op haar neergezien. In onze dagen worden er, is te vrezen, niet velen onder de jeugdigen gevonden, die zo bezig zijn met de geestelijke en eeuwige dingen. Moge het bovenstaande een opwekking zijn om de Heere in de jeugd te zoeken en tot bemoediging van hen, die Hem zoeken in hun zielsverdriet.

Mr. Van Saane wist van dit levensverhaal van Coba af. Hij heeft haar gekend. Zijn ouders woonden immers vroeger ook in Oostzaan. Toen kerkten zij in Amsterdam-Noord. Hij wist namen te noemen van verschillende mensen, die ik wel ontmoet of gekend heb: Kraan, Luthart, Molenaar, Pret enz. Deze namen zullen sommige lezers van ons blad aanspreken, vandaar dat we ze noemen. De kerk van Amsterdam-Noord was niet ver van Zaandam. We hebben daar verschillende keren onder het gehoor gezeten. Het noemen van namen roept het verleden weer in herinnering en dat kan goed doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen