PSALTER 1980

We ontvingen dit boekje met een nieuwe berijming van de psalmen. De berijmingen zijn van Israël Abrahamson, J. Klein Fzn., drs. Joh. Luijkenaar Francken en Johan de Weve. De uitgave is van de Stichting ter verkrijging van een Schriftgetrouwe Psalmberijming in samenwerking met Buijten & Schipperheijn te Amsterdam. Het bestuur van de stichting bestaat uit tien personen, waaronder drie dames en drie predikanten, van wie Ds. J.H. Velema te Nunspeet er een is. Er is een comité van aanbeveling, bestaande uit vijf predikanten, onder wie Ds. J.C. Maris te Soest. Daaruit blijkt, dat we hier te maken hebben met een berijming waar ook Chr. Geref. predikanten achter staan. Het Ten geleide licht ons in. We lezen daarin: „In de jaren veertig ging een groep gereformeerde belijders, met bijzondere interesse voor psalmberijming, een werkverband aan, met het doel te komen tot een waardige vervanging van de goeddeels verouderde berijming 1773. Het verlangen ging uit naar een geheel nieuwe berijming, met inachtneming van de volgende richtlijnen:

a. vóór alles nauwe aansluiting bij de Bijbeltekst;

b. verantwoord hedendaags taalgebruik, waarbij Schriftgetrouwheid moet prevaleren boven overigens ook door ons gewaardeerde dichterlijke zegging;

c. goede zingbaarheid op de oude melodieën van de Geneefse reformatie, overeenkomstig hun oorspronkelijk ritme. Dit streven vond uiteindelijk vaste vorm in de opgerichte Stichting ter verkrijging van een Schriftgetrouwe Psalmberijming met als grondslag: „de Bijbel als het betrouwbare Woord Gods, als beleden in de drie formulieren van enigheid”.”

Tot zover het Ten geleide.

We worden voor de vraag gesteld of er werkelijk een dringende algemeen gevoelde behoefte is aan een nieuwe psalmberijming ter vervanging van die van 1773. Daarbij dient niet alleen gelet te worden op de vraag in hoeverre de berijming verouderd is - wat is verouderd ? de Statenvertaling van de Heilige Schrift soms ook ? - maar ook op de vraag of het mogelijk is een betere berijming te vervaardigen. Ook komt de vraag naar voren, welke gevolgen de invoering van zo’n berijming in kerken voor het kerkelijke leven zou hebben. De verwarring op dit gebied is al groot, ja heel groot. Er is een nieuwe bijbelvertaling, die al weer verouderd is en verdrongen wordt of is door Goed Nieuws voor u. Er zijn nieuwe redacties van de oude belijdenisgeschriften. Er zijn nieuwe liturgische formulieren. Zijn er ook vernieuwde harten ? Is het zichtbaar dat door al dergelijke vernieuwingen er meer zondaren van dood levend gemaakt worden ? Dat er meer geestelijk leven en een geestelijke gezindheid naar voren komt ? Het grote gevaar is juist dat door allerlei vernieuwingen de noodzaak van de vernieuwing van het hart hoe langer hoe meer op de achtergrond komt of helemaal de aandacht niet meer heeft. Het zou naar onze mening veel beter zijn geweest, wanneer men niet met al die vernieuwingen was gekomen. Met nieuwe bewoordingen geven we zo gemakkelijk wat van de inhoud prijs. Dat is wel gebleken bij de nieuwe bijbelvertaling. Welk een verdeeldheid is daaruit niet voortgekomen, ook al wordt dat niet altijd openbaar in kerkscheuringen enz. Op de achtergrond moeten we ook denken aan gebrek aan overeenstemming omtrent de wezenlijke dingen.

Maar nu de nieuwe berijming in Psalter 1980 op zichzelf. We kunnen slechts een voorlopige indruk weergeven. Om een diepgaande bespreking te kunnen leveren zou het noodzakelijk zijn om al de psalmen apart aan de overeenstemming met de Schrift te toetsen. Daarvoor ontbreekt de gelegenheid. We moesten volstaan met een steekproef. Daarbij viel al terstond op, dat in verschillende psalmen, waar wij nu zingen:welzalig........ of: zalig......... , staat: heil hem, zie b.v. Psalm 32. In Psalm 119 staat weer: welzalig en: zalig. In Psalm 1 : 1 lezen we eerst: heil hem en enkele regels verder: zalig. Is deze gelijkstelling van heil hem en zalig juist ? We menen van niet. Bij heil hem hebben we te maken met een wens, bij welzalig met een objectief feit. In de Schrift is er onderscheid tussen welgelukzalig en heil of zaligheid.

Aan de berijming van 1773 kleven gebreken. Dat behoeven we niet tegen te spreken. Maar is deze berijming nu beter ? mogelijk wel wat betreft de dichterlijke waarde en de moderner woordkeus. Mogelij k is er een nauwer aanpassing aan de woorden der Schrift. Maar ook hier vinden we toevoeging van woorden om de coupletten vol te maken. We vonden dit al in Psalm 1 : 1, waar in regel 4 het woord zalig werd ingevoegd, hoewel we dat woord in de Schrift op die plaats niet vinden. Sluiten de nieuwe psalmverzen beter aan bij het werk des Heeren in de harten der Zijnen ? Vinden zij daarin beter wat hun ziel troost en onderwijst dan in de oude berijming ? Men kan hierop antwoorden: dat moet groeien. Daar zit een waarheid in. Er zijn er die nog de voorkeur geven aan de berijming van Datheen en de Heere komt daardoor nog tot troost van Zijn kinderen. Anderen worden weer verkwikt door de berijming van 1773. De Heere kan ook een andere berijming gebruiken. Maar we komen hier weer bij de vraag naar de behoefte. Dan is er de vraag of de nieuw berijmde psalmen beter toespreken. We nemen hier ten voorbeeld het eerste vs. van Psalm 32 over:

Heil hem, wiens overtreding is vergeven, van wie bedekt is ’t kwaad, door hem bedreven.
Heil hem, die door de HEER bevrijd van schuld,
in hart en geest bedrog noch leugen duldt.
Zolang ik zweeg bleef mijn gebeente kwijnen,
ja, heel de dag schreeuwde ik het uit van pijnen;
want dag en nacht woog zwaar op mij uw hand;
mijn merg verdroogde als door zonnebrand.

In de berijming van 1773 zijn dit twee verzen. Ook andere psalmen hebben in deze berijming van 1980 minder verzen.

Hierbij willen we het laten. Nogmaals, we geven hier slechts een voorlopige indruk weer. De zaak zelf van het lied in de eredienst is meermalen in ons blad aan de orde geweest. Daar schreven anderen over. Het ging nu alleen over het Psalter 1980. De dichterlijke waarde kunnen we niet beoordelen.

We willen besluiten met Psalm 84 : 3:

Welzalig de mens die zijn kracht
en hulp alleen van U verwacht:
zijn hart is op de pelgrimswegen.
Gaan zij door ’t dor woestijndal voort,
zij maken dat tot bronnenoord;
ook valt daar mild de vroege regen,
die alles met nieuw leven vult
en dat in rijke zegen hult.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen