Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ananias gezonden tot Paulus

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ananias gezonden tot Paulus

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

„En Ananias ging heen en kwam in het huis, en de handen op hem leggende, zeide hij: Saul, broeder! de Heere heeft mij gezonden .... opdat gij weder ziende en met de Heilige Geest vervuld zoudt worden!”

De deur van een vertrek in de Rechtestraat te Damaskus gaat open. In dat vertrek is Saul. Al drie dagen. Hij at en dronk niet. Dit ene deed hij slechts: bidden. Veel, veel heeft hij de farizeër gebeden, maar nu bidt hij toch voor het eerst. Nu bidt hij met het hart van een tollenaar, met een gebroken hart. Van zulk een bidden weet de hemel. Dat gaat blijken.

Ananias komt binnen. Hij is een discipel van de Heere. Dat betekent: hij is nog niet uitgestudeerd. Dat raken Gods kinderen hier ook nooit. Dit te menen is wijsheid van het vlees en niet van de Geest. Ananias moet elke dag nog leren. Ook als hij die kamer binnengaat: hoe groot de kr ht is van Hem, Die de Opstanding en het Leven is, van Hem, Die machtig is om op een moment vijanden van Hem te maken tot beminnaars van de Heere en verbreiders van Zijn eer.

Ananias komt niet uit eigen beweging. Trouwens .... als het aan hem had gelegen, zou hij nooit zijn gekomen. Hij sputterde al genoeg tegen; hij had er helemaal geen zin in; en dat is ook te begrijpen. Immers - wie waagt zich in het hol van de leeuw? Je blijft mens; je kent vrees; je hebt soms ook het zweet in de handen staan, je vraagt je soms ook af: wat moet ik daar nu doen?

Ananias zegt het bij zijn binnenkomen heel duidelijk: de Heere heeft mij gezonden. Niet een mens heeft gezegd: Ananias, ga daar eens om het hoekje kijken. Neen - de Heere! Dat is Jezus Christus, Die geleden heeft en gestorven is aan Golgotha’s kruispaal, Die is op gestaan uit de dood, Die ten hemel is gevaren, en zit aan de rechterhand van Zijn Vader. De Heere, dat is de Kurios, Die gevaren is boven alle macht en kracht, Die alle macht heeft in de hemel en op de aarde, de Gebieder, de Koning der koningen, Die mensen tot Zijn dienstknechten roept, en ze zendt waarheen en tot wie Hij wil.

Deze Heere heeft Ananias gezonden. Hij heeft hem geroepen, en Hij heeft hem de opdracht gegeven: sta op en ga naar Saulus van Tarsen; en Ananias buigt zich onder de last van zijn Zender. Als gevolmachtigde vertegenwoordiger van Jezus treedt hij net vertrek binnen.

Voor Paulus staat daar maar niet een zeker mens, maar een gezondene van de Heere, een gezant van Christus’ wege, die handelt en spreekt naar wat hem is opgedragen, die handelt en spreekt namens Christus. Feitelijk komt dus Christus Zelf. Alsof Hij tot u sprake ....

De vraag komt tot ons: verstaan wij deze dingen vandaag nog wel? Wanneer de gezondene van de Heere, de ambtsdrager tot ons komt in de kerk, op huisbezoek of op ziekebezoek, hoe reageren we dan? Elke ambtsdrager kan nu een hele lijst van reacties geven. De tranen van verdriet springen je in de ogen. Dit willen we onthouden: in de gezondene komt Jezus de Zaligmaker, de Zaligmaker van arme zondaren, Zelf tot u!

Zal het Saul niet wonderlijk zijn geweest die aanspraak: Saul, broeder! Voor hem was dat geenszins vanzelfsprekend, zoals dat vandaag voor velen is. Hij, een broeder, zo’n mens, zo’n verdorven mens, zo’n zondaar, en dan nu een broeder niet slechts van Ananias, maar van de Heere Jezus Zelf? Maar de Heere Zelf zegt het door Ananias; en dan is het zo!

Ni is Ananias gezonden met een bepaald doel: opdat Saulus weder ziende en met de Heilige Geest vervuld zou worden. Ananias is dus gezonden tot Paulus eeuwig behoud. Mensen verwachten soms te veel van een dienstknecht. Als de een teleurstelt, lopen ze een ander achterna. Soms word je gezien als een roomse pastoor. Soms als een bedienaar van het laatste oliesel. Eind goed al goed. Maar kunnen zij die door de Heere gezonden worden, de ogen openen en vervullen met de Heilige Geest? Neen toch! Zij zijn mensen als ieder ander. De Heere doet dat alleen, door middel van hun dienst. Zij hebben te spreken wat hun opgedragen is. De woorden Gods; het wel en het wee; wet en evangelie; Jezus Christus en Die gekruisigd. God, de drieënige God, de God van volkomen zaligheid, uit Wie, door Wie en tot Wie alle dingen zijn. Toch blijft het wel staan: gezonden tot uw behoud, gezonden met dat ene doel: opdat u weder ziende en met de Heilige Geest vervuld zou worden.

Wat zijn we van nature blind; wat zijn we van nature zonder de Geest, alleen maar vlees. Blind is ’s hemelswegen, vleselijk en verkocht onder de zonde. We zien niet onze verlorenheid, de nood waarin we verkeren; straks sterven en dan een heilig en rechtvaardig God ontmoeten, dan niet kunnen bestaan, dan voor eeuwig verloren. Want vlees en bloed kunnen het Koninkrijk Gods niet beërven.

God zou geen onrecht doen, indien Hij niet naar u omzag. Doch Hij zendt goedertierenlijk gezanten. Och - heb toch geen harde gedachten van de Heere. Zie toch Zijn bewogenheid; zie toch Zijn onuitsprekelijke liefde. Hij zendt opdat u weder ziende en met de Heilige Geest vervuld zou worden. Het gaat om uw behoud, uw eeuwig behoud!

Misschien als Paulus de schuldbrief thuis gekregen, de voornaamste der zondaren geworden, al Gods geboden zwaar en menigmaal overtreden en geen van die gehouden. U zegt: het is te groot, hoe zou dat nu kunnen voor zo een als ik ben. Maar als Christus u zegt: Ik ben voor u de dood ingegaan; Ik heb uw vloek gedragen; Ik ben voor u naar de hel geweest ....

Hier is het wonder; hier is genade alleen. De boodschap van de vrije gunst die eeuwig Hem bewoog!

Daarom kan Paulus diezelfde dag alleen maar Christus prediken.

Welk een vreugde voor Ananias, voor gezondenen van de Heere -, als er vrucht is op hun zending, als het doel bereikt wordt.

Daar worden ze alleen maar klein onder. De Heere heeft willen gebruiken als een middel, en het is hun vreugde dat hun Zender door weer een mond tot in alle eeuwigheid wordt grootgemaakt. De eer van God ligt de ware gezondene nu eenmaal na aan het hart.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 augustus 1982

Bewaar het pand | 6 Pagina's

Ananias gezonden tot Paulus

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 augustus 1982

Bewaar het pand | 6 Pagina's