De Tabernakel Zestiende les

A. De ark (2)

In onze Heidelberger lezen we in het antwoord op de vraag „Waaruit weet ge dat?” „Uit het heilig Evangelie .... en door de offeranden en andere ceremoniën der Wet laten voorbeelden”. En dus ook tot onderwijzing.

Ja, wat ligt er dan een kostelijk onderwijs opgesloten in de diensten en in al de voorwerpen van de Tabernakel! Bijzonder ook in het HEILIGE DER HEILIGEN, waarin alleen de ark stond.

Wij vragen thans uw aandacht voor het GOUDEN VERZOENDEKSEL, in het Hebreeuws de „kapporet”, waarvan de betekenis wijst op „verzoenen” en wel met de grondbetekenis van: „bedekken” en „uitwissen”.

„Bedekken” vanzelf niet in die zin, zoals wij doen, namelijk: onze zonden willen bedekken. O, neen! De Heere bedekt degenen „Die met hun zonden en ellenden tot Hem zich ter genezing wenden” met het dierbare bloed van Christus, dat reinigt van alle zonden.

En daartoe ontdekt de Heilige Geest aan de zonde als ongerechtigheid voor God. Hij haalt ze voor de dag, maar niet om de zondaar te verderven, maar juist, om die niet alleen te bedekken met het bloed van Christus, maar ook om die „uit te wissen” in dat bloed.

Dit „bedekken” en „uitwissen” gaat ook allèèn van GOD uit en niet van de mens. We merken dit op, omdat hier sprake is van een verzoening als een tot elkander brengen van 2 personen, die tegenover elkander staan, namelijk Eén (God Zelf) als de beledigde partij en de andere als overtreder en vijand.

Welnu, van welk een grote en onuitsprekelijke betekenis is dat VERZOENDEKSEL boven de Ark!

Maar laten we eerst bezien hoe het gemaakt was. Dat lezen we in Exod. 25 : 17 vv.

We weten, dat God bijzondere wijsheid en gaven had gegeven aan Bezaleël en Aholiab om de tabernakel te bouwen en dat precies naar het voorbeeld, dat God gegeven had aan Mozes op de berg Sinaï.

We lezen dan, dat het verzoendeksel gemaakt werd van „louter goud”. En de Cherubs erboven van „dicht goud”. Dat was „rondgeslagen” goud, waarmede het verzoendeksel als een gouden plaat op de ark overtrokken was en aangebracht tussen de lijst van de ark.

Verder lezen we in Exodus 25 : 18 vv, dat er 2 cherubs gemaakt werden, welke geplaatst werden aan de beide einden van het verzoendeksel, zich omhoog heffend vanuit die zijden, maar zó, dat zij met het verzoendeksel één geheel vormden.

Zij stonden ook zò gesteld, dat hun aangezichten waren gericht naar het verzoendeksel, zoals we op de afbeelding, die we hier nog eens plaatsen, kunnen zien.

We lezen in I Petr. 1:12c: „In welke dingen de engelen begerig zijn in te zien.” Waarom? Wel, zij konden niet begrijpen, hoe een rechtvaardig God te doen kan hebben met een zondig schepsel, toen het God naar Zijn troon en kroon gestaan heeft.

Daarom stonden er bij de ingang van het gesloten paradijs 2 cherubs met een „uitgetrokken zwaard” om te bewaren de weg naar de boom des levens.

Maar hier op het verzoendeksel stonden zij .. zònder een zwaard. Ja, want het zwaard van de voltrekkende gerechtigheid Gods is op Golgotha neergekomen op Christus. Daarom konden de cherubim op het gouden verzoendeksel afgebeeld staan zonder zwaard. Eenmaal per jaar, op de grote Verzoendag, besprengde de hogepriester het verzoendeksel met het bloed van de geslachte bok.

Zo stonden de cherubim met hun vleugels uitgespreid over het verzoendeksel.

Daarin lag de gedachte opgesloten van „overdekken”, van „beveiliging”. Bestond er dan gevaar? En in welke zin? Wij weten, dat de Heere ten strengste verboden had, in te zien in de ark. Denk aan de inwoners van Beth-Semes, toen de ark terecht was gekomen in de handen van de Filistijnen. Zij zagen in de ark en werden gestraft met de doodstraf.

Ook bij het vervoer van de ark door de woestijn moest de ark zelf bedekt zijn, en wel met een kleed van dassenvellen. Zie Numeri 4 vs. 25. Ja, Gods wakend oog rust ten zeerste op de heilige dingen. Daarmee neemt de heilige God het zeer nauw!

Zo is er dan ook een „toezicht-houden” door de engelen. We menen, dat daarop de tekst wijst van I Korinthe 11 : 10 en wel de woorden: „Om der engelen wil.”

Wat wordt er over ’t algemeen weinig rekening gehouden onder ons met deze dienst der engelen! Denkt u er wel eens aan o.a. hoe men in het huis des Heeren moet verkeren? Hoe men preekt? Hoe men gekleed is? Hoe men luistert? Hoe men het erkgebouw verlaat? Men zou zeggen: hou op met deze dingen! Neen, ze zijn van belang. Hoort, wat de Heere zegt in Lukas 8 : 18a: „Ziet dan, hoe gij hoort.”

Van de Ark met haar gouden „verzoendeksel” ging er wel een geweldige prediking uit! En dat was het wonen Gods onder Zijn volk.

Daarheen wees ook de „wolk” boven het verzoendeksel, de „SCHÈCHINA”. Dat was de „HEERLIJKHEID des HEEREN”, de „KABOD” van Jehovah. Dat lezen we in Exodus 40 : 34, namelijk: „Toen bedekte de wolk de tent der samenkomst, en de heerlijkheid des Heeren vervulde de tabernakel.”

In het midden van deze wolk was „een gedaante des vuurs van de avond tot aan de morgen”, zo lezen we in Numeri 9 : 15.

Men meent, dat deze vuurglans het eigenlijke teken was van de tegenwoordigheid Gods, als wonend onder Zijn volk.

Deze tegenwoordigheids-openbaring geschiedde meermalen onder zulk een vuur-teken. Denk aan de openbaring Gods aan Mozes bij de brandende braambos; aan de „vurige fakkel”, die bij de verbondssluiting des Heeren met Abraham tussen de stukken doorging.

En in het Nieuwe Testament zien we bij de Uitstorting van de Heilige Geest op de hoofden der discipelen „verdeelde tongen als van vuur.”

Nu dienen we hier wel te onderscheiden en deze wolk boven het „verzoendeksel” niet te vereenzelvigen met de „Wolk- en vuurkolom”, welke meeging ten geleide van Israël door heel de woestijn.

Welnu, zo woonde de Heere onder Zijn volk en zo sprak Hij met Zijn volk. Dat lezen we in Exodus 25 : 22:

„En aldaar zal Ik bij u komen en Ik zal met u spreken van boven het Verzoendeksel af, van tussen de twee cherubim, die op de ark der getuigenis zijn zullen.”

Zo sprak de Heere ook tot Mozes, toen Mozes in de Tent der samenkomst ging om met de Heere te spreken, neen, niet in het „Heilige der heiligen”, want daar mocht alleen de Hogepriester komen, op de „grote verzoendag”, dus éénmaal per jaar, waarbij hij „het bloed” zevenmaal sprengde òp het verzoendeksel en vòòr het verzoendeksel. Leviticus 16 : 15.

„En Ik zal met u spreken van boven het verzoendeksel”. Vandaar dat er dan ook sprake was van een „Aanspraakplaats”. In psalm 28 smeekt David in vers 2: „Hoor de stem mijner smekingen, als ik tot U roep; als ik mijn handen ophef naar de aanspraakplaats Uwer heiligheid.”

En zo was het wonen Gods boven het verzoendeksel als op Zijn troon, een troon der genade.

Luther noemde die een „genade-stoel”. En dit was een genade, in recht verheerlijkt en dat alleen door het bloed van Christus!

Want zo alleen kon de heilige God gemeenschap oefenen met een schuldig volk. Want de heilige WET Gods lag .... in de ark .... onder het „verzoendeksel!” Maar daarover D.V. in een volgende les, waarin we nog willen bespreken, wat er in de ark lag, namelijk: de 2 tafels van de WET, de kruik met manna en de staf van Aäron.

Dr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen