Onze 26e ontmoetingsdag 1.

We zijn weer als vrienden en vriendinnen van Bewaar het Pand bijeen geweest. Sliedrecht trekt op de zaterdag na Pasen velen naar zich toe. Op de laatste zaterdag in augustus is het Kampen, dat ons nodigt om samen te komen in het kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente, dat nu al jaren aaneen ter beschikking wordt gesteld, waarvoor we de kerkeraad van die gemeente dankbaar zijn. Kampen ligt gunstig voor de mensen uit het noorden en is ook nog bereikbaar voor bezoekers die uit de zuidelijke provincies van ons land komen. Vermoedelijk waren er bezoekers uit alle provincies, uitgezonderd wellicht Limburg, waar niet veel Calvinisten wonen.

We spraken met verschillende bezoekers uit het noorden. Zij zouden willen, dat er ook eens een ontmoetingsdag, bij voorbeeld, in Friesland werd belegd. Dan zouden er meer bezoekers uit het noorden kunnen komen. Of dit te realiseren is, is nog de vraag. Men zou onderling contact met elkaar kunnen zoeken om te overwegen welke mogelijkheden er zijn en daarna zich met het bestuur van Bewaar het Pand in verbinding kunnen stellen. Door middel van een berichtje in ons blad zou voor contact met anderen kunnen worden gezorgd, die niet benaderd zijn. Dat we dit schrijven houdt natuurlijk niet in, dat bij voorbaat vaststaat, dat er op gerekend kan worden, dat er volgend jaar D.V. stellig in het noorden een ontmoetingsdag zal zijn. De belangen moeten tegen elkaar worden afgewogen. Het mag niet gaan ten koste van het bezoek aan de ontmoetingsdagen te Sliedrecht en te Kampen.

Het was zaterdag 27 augustus j.l. een mooie dag. We gingen zelf met stralend weer van huis. Later betrok de lucht. Er viel wat regen, maar het is overwegend droog gebleven. De zon kwam nog even door de wolken heen. Het was nog warm in de natuur, maar de ergste warmte leek wel voorbij, hoewel er sprekers waren, aan wie te zien was, dat ze last van de warmte hadden.

Aanvankelijk was de accommodatie in Sliedrecht-centrum niet helemaal ideaal, maar de laatste jaren is er veel veranderd. Nu is er een schitterende gelegenheid voor onze bezoekers om vóór en tussen en na de samenkomsten iets te gebruiken en zich aan de boekentafel van lektuur te voorzien. En niet te vergeten, om met elkaar samen te spreken. In Kampen moesten we ons voor deze keer nog behelpen. Maar het is alle keren toch goed gegaan omdat we meestal gunstig weer hadden en de bezoekers een zeker aanpassingsvermogen bleken te hebben. In de openlucht kon men koffie en andere verfrissingen krijgen. Buiten stond ook de boekentafel opgesteld, gelukkig onder een afdak, want anders zouden de boeken wel beschadigd hebben kunnen worden. Men kon rustig buiten zitten en met elkander een praatje maken. Natuurlijk kon men elkaar ook in het kerkgebouw zelf ontmoeten. We hebben jaren aaneen in Kampen vergaderd bij een betrekkelijk onvoldoende accommodatie, maar dat is nooit als een bezwaar gevoeld. Het deed ons echter wel goed te horen, dat de situatie volgend jaar D.V. helemaal veranderd zal zijn. Er is al een bouwvergunning verkregen. De gebouwen achter het kerkgebouw gaan tegen de vlakte en er zal een gebouw verrijzen met mooie vergaderzalen, keuken, toiletten enz. Het zal onze lezers verblijden dit te horen. Dan kan volgend jaar D.V. de situatie zijn zoals die nu al enkele jaren in Sliedrecht-centrum is. Ik hoorde het bedrag noemen, dat met deze bouw gemoeid is. Je schrikt van zo’n hoog bedrag, maar we mogen aannemen, dat zij die tot een beslissing moesten komen eerst de kosten overrekend te hebben.

We ontmoetten al voor de aanvang van de morgensamenkomst vele vrienden en bekenden. Anderen waren er voor de eerste keer. Altijd komt de vraag op: hoe zal de opkomst zijn? Nu, het bleek bij de opening van de ontmoetingsdag dat er in elk geval niet minder bezoekers waren dan het vorige jaar. Het kerkgebouw was beneden geheel bezet. Dat was niet met de galerijen het geval. Maar ’s middags waren ook deze zeer goed bezet. Er was een gevoel van saamhorigheid. We hebben geen wanklank gehoord. Er werd eerbiedig gezongen. Het orgelspel was geheel in overeenstemming met het doel van deze dag. Wat de sprekers naar voren brachten was gegrond op Gods Woord. Zo bindt de waarheid. Het doet daarom altijd weer bijzonder goed zoveel mensen te zien die van heinde en ver gekomen waren voor dezelfde beginselen. De oude beginselen blijken nog te leven. Er zijn iedere keer weer bezoekers, die om de een of andere reden niet meer tot onze kerken behoren en toch regelmatig op onze ontmoetingsdagen komen, omdat zij zich een met ons gevoelen. Dat is bemoedigend en dat geeft hoop, dat de Heere ook in de toekomst nog wil arbeiden tot behoud van zondaren.

Het was goed half 11, toen we de morgensamenkomst openden. We zongen samen Ps. 118 : 1 en 7. We lazen Psalm 138 en gingen voor in gebed. We betreurden het dat Ds. Van der Ent door ziekte deze dag niet kon bij wonen en sluiten. In zijn plaats zou Ds. Van Zonneveld dat doen.

Uiteraard heetten we allen van harte welkom, de ouderen en de jongeren en we spraken de hoop uit, dat de Heere ons een goede dag zou willen schenken.

Slechts kort konden we de aandacht voor de voorgelezen Psalm vragen. David getuigt ervan wie de Heere voor hem is geweest. Dat ziet hij nu hij in het heiligdom is. Buiten het heiligdom zag hij dat niet en koos hij eigen wegen. In het heiligdom spreekt de Heere en daar laat Hij zien wie Hij is voor Zijn volk, in welke weg Hij gemeenschap kan oefenen met de Zijnen en hoe Hij Zijn vergevende liefde en trouw kan betonen. Dat doet David spreken van Gods goedertierenheid. Dat geldt voor de kerk van alle tijden en voor al Gods kinderen. David wekt op om met hem in te stemmen. Hij spreekt door de Geest van Christus. Hij spreekt zoals de Heere het de Zijnen leert spreken.

Alle wegen des Heeren zijn goedertierenheid. Deze gaat over de trouwe zorg des Heeren. Deze duurt van eeuwigheid tot eeuwigheid. Dat geeft ook voor de toekomst verwachting. Dan zal de Heere het ook verder met de kerk wel maken. Dan zal Hij al de Zijnen Zijn zorgende liefde betonen. We moeten in het heiligdom verkeren om dat te zien, want daar geeft de Heere onderwijs en daar maakt Hij het wel. Dan zeggen we het David na, dat de Heere het ook in de toekomst wel zal maken. Dan is er verwachting, dat het werk des Heeren doorgaat. Dan is er ook hoop, dat Hij Zijn werk zal voleinden. Dan is er de gebondenheid in het gebed aan de troon der genade.

We zouden hier nog aan hebben kunnen toevoegen wat iemand kortgeleden bij een bezoek zei. Ze was al jarenlang beproefd, maar mocht in alles de goedertierenheid des Heeren ervaren en ze wees op Psalm 136, waar in elk vers staat: Want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. Niet één keer te veel! Zo sprak ze. En in hun leven leert de Heere het Zijn kinderen te beamen. Het is alles goedertierenheid.

Na het zingen van Ps. 138 : 8 beklom Ds. Slagboom de kansel. Hij las voor artikel 15 van Hoofdstuk 5 van de Dordtse Leerregels en sprak over Een schat van een onwaardeerbare prijs. In dit nummer staat het eerste gedeelte van deze rede, waarnaar we dus kunnen verwijzen. Er werd met veel aandacht geluisterd.

We zongen Ps. 138 : 2 en 4. Er werd gecollecteerd.

Ds. P.J. Boiten sprak een slotwoord. Hij las Openbaring 4 : 1-6 en sprak over een geopende deur in de hemel. Hij nam de t.v. als voorbeeld. Daardoor kan men veel zien wat aan de aarde eigen is. Dat voorbeeld diende natuurlijk niet om het gebruik van de t.v. goed te praten. Er kan niet genoeg tegen de gevaren ervan gewaarschuwd worden. Velen worden er door ten verderve gevoerd. De tegenstelling is groot: Er is een volk, dat leeft bij een ander gezicht. Johannes zag omhoog. Er was een deur in de hemel geopend. Johannes mocht in de hemel zien de verborgenheden van Gods raad.

De apostel vraagt de aandacht voor de geopende deur in de hemel. Als die deur voor Johannes gesloten was gebleven, dan was het werk des Heeren afgelopen. Dan was Johannes in troosteloosheid gestorven. De geopende deur is de gave Gods in de eindtijd voor de kerk. De Heere heeft de deur geopend, niet Johannes. De Heere laat met een oog des geloofs zien dat het werk des Heeren voltooid zal worden. Dat is te danken aan het Middelaarswerk van Christus. Door die deur werd het Johannes vergund in de hemel te zien. De heerschappij des Heeren staat vast. In de hemel staat de troon. Er zit er Eén op de troon. Johannes kan Hem niet beschrijven, maar zegt er iets van. Hij regeert tot in alle eeuwigheid. Het is een voorrecht het leven te ontvangen dat blijft. Ds. Boiten zegt ter verklaring van dit Schriftgedeelte nog een en ander, over de regenboog, over de vier en twintig tronen en de ouderlingen op die tronen, over de vier dieren enz. Alles spreekt ervan dat er wel oordelen zijn, dat het wel zwaar voor de kerk is, maar Johannes ziet aan het einde toch de troon. Dan gaat de Heere spreken: Ik maak alle dingen nieuw. Het is een troostvol vergezicht. Voor de wereld is het verborgen, maar het is een wonder van genade aan wie het geopenbaard wordt.

Ds. Boiten spreekt de jongelui aan en eindigt met woorden van opwekking en troost. De deur is nog geopend, door het kruis van Golgotha. Christus kwam voor een gesloten deur. Daardoor is er een ingang door de geopende deur. Dit is de Poort des Heeren. Hierna gaat Ds. Boiten voor in dankgebed. Hij vraagt een zegen voor de maaltijd. We zingen Ps. 89 : 7 en 8.

De pauze is aangebroken.

We hopen in het volgende nummer een verslag van het verdere gedeelte van deze ontmoetingsdag te geven.

Voor we dit artikel besluiten willen we nog een enkele opmerking maken. We vinden het natuurlijk fijn, dat er in de pers aandacht aan onze ontmoetingsdagen wordt geschonken, maar we merken wel eens, dat het voor verslaggevers moeilijk is om de hoofdzaken juist weer te geven en te schrijven in de geest van hen die samenkomen en van hen die de ontmoetingsdagen organiseren. Het trof ons deze keer pijnlijk hoe in een bevriend blad verwoord werd welke aandacht aan de generale synode werd geschonken. Wij brengen niets nieuws, vormen geen groep, zoeken handhaving van de oude beginselen van Gods Woord, staan midden in het kerkelijke leven. Daaraan zijn ook onze ontmoetingsdagen te danken. Het is dan toch te begrijpen, dat in deze tijd de noden van de kerk voor de Heere worden neergelegd, dat gebeden wordt voor de theologische hogeschool, voor de hoogleraren en studenten, voor de generale synode, voor het moderamen en voor de voorzitter. Ik hoop dat dit duidelijk genoeg is om alle misverstand te voorkomen.

We willen hieraan nog toevoegen, dat het wel een grote zegen van de Heere zou zijn, wanneer allerwege in rechte verootmoediging gebeden mocht worden voor land en volk, ons vorstelijk huis en onze regering en ook voor de kerk, tot heil van zondaren en tot verheerlijking van Gods Naam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen