De losser gegeven

Er is blijdschap in het huis van Boaz en Ruth te Bethlehem. Grote blijdschap is er, omdat er een kind geboren is in dit huwelijk, dat op zo wonderlijke wijze door een werk van Israels God tot stand gekomen is. Langs deze weg is Ruth ingelijfd in Israel en is de genade van Israels God aan haar bevestigd. En dit pasgeboren kind is een teken van Gods gunst. Zou er geen blijdschap zijn? Niet alleen om het geschenk van dit kind, maar ook omdat er zo’n bijzondere sprake van dit kind uitgaat. Bethlehem deelt in de blijdschap. Verschillende vrouwen zijn gekomen op het verheugend bericht en zij spreken hun blijdschap uit. Zij brengen hun zegengroet. En die groet is gericht aan het adres van Naomi, de schoonmoeder van Ruth. Niet dat zij geen geluk te wensen hebben aan Boaz en Ruth. Maar zij hebben gedeeld in de rouw en het verdriet van Naomi. En nu zien zij, dat God door het geschenk van dit kind de weg van Naomi ten goede heeft gekeerd. Daarom is hun gelukwens ook gericht op deze oudere vrouw. Zij maken God groot over de zegening, die Naomi ontvangen heeft: “Geloofd zij de Heere, Die niet heeft nagelaten u heden een losser te geven . . . . ”

Versta dit toch goed. Een losser had een grote betekenis in Israel. Door de wet der lossing gaf de Heere in Zijn Goddelijke barmhartigheid uitzicht op het terugverkrijgen van het verloren erfdeel in Israel. Het kon gebeuren, dat iemand door armoede gedwongen was zijn erfdeel te gelde te maken. Behalve door het Jubeljaar kon dan het erfdeel door een losser weer teruggebracht worden. Zo’n losser, zo’n goël behoorde tot de familie en zette zijn persoon in met zijn geld om het eigendom weer terug te brengen aan zijn verarmd familielid. De laatste was dan weer rechtens in het bezit van zijn erfdeel gesteld. Het uitzicht op lossing werd vaak door middel van een huwelijk gekregen.

En nu . . . Naomi had het eigendom van haar Elimelech verloren. Boaz had gelost. Zonder kind betekende die lossing voor de toekomst niet veel. En daarom is dit kind van zo grote betekenis. Hij zal de naam over het erfdeel voortzetten. De Heere heeft door dit kind een weg voor Naomi ontsloten. Hij is haar als een behouder des levens, die haar verkwikt in haar ouderdom. Eens heeft Naomi zichzelf Mara genoemd, bitterheid, maar nu is de bitterheid weggenomen en verwisseld in blijdschap.

Obed heet dit kind. De vrouwen van Bethlehem hebben hem door Gods voorzienigheid deze naam gegeven. Obed betekent knecht, iemand die dient! Wèl, hij dient Naomi. De trouw en goedheid Gods in het geschenk van dit kind mogen wel geprezen worden.

Hier is vervuld verwachten. Een vervuld verwachten dat spreekt van de grote Losser, de grote Goël, Die gegeven is in de kribbe van Bethlehem. De vrouwen van Bethlehem zingen ervan, dat de Heere niet nagelaten heeft een losser te geven. In de woorden “niet nagelaten” zit opgesloten, dat de Heere niet opgehouden heeft in het midden van Israel lossing te geven. Het is het wonder van Gods trouw, dat Hij de draad van Zijn barmhartigheid niet heeft doorgesneden. God werkt door de vervulde verwachting in dit huis van Boaz en Ruth naar de vervulde verwachting in de komst van de van God geschonken Verlosser.

Kerstfeest betekent: de Goël is gegeven. Hij is gegeven in de stal en de kribbe van Bethlehem. Alles sprak van armoede, toen Hij is neergedaald. En waarom? Omdat Hij de grote Goël is van Zijn kerk, van een arm zondaarsvolk.

Alleen door in te gaan in hun armoede en schuld kan Hij verlossing verwerven.

Wij zijn het erfdeel kwijtgeraakt. Door moedwillige ongehoorzaamheid hebben wij al de schatten verloren, die God gegeven had. En daarmee het uitzicht op het eeuwige leven. Alleen door betaling van de schuld kan rechtens wat verloren is weer terugkeren, kan het erfdeel verkregen worden.

Een goël in Israel moest een bloedvriend zijn en gewillig om te lossen. Welnu, het Kind van Bethlehem is neergedaald in het geslacht van zondaren, heeft vlees en bloed aangenomen uit de maagd Maria. Hij is gewillig om Zijn leven te geven als een losprijs voor Zijn kerk. Als de grote Losser neemt Hij de vloek op Zich om de schuld te voldoen, die niet betaald kan worden.

Wat een bijzonder Evangelie klinkt dan uit de kribbe van Bethlehem. De Heere heeft niet nagelaten een Losser te geven. En dat uit Zijn oneindig ontfermen en uit Zijn eeuwige barmhartigheid.

Wij zijn genaderd tot dicht bij het feest van de geboorte van Christus. In allerlei tonen zal het ons verkondigd worden, wat God gedaan heeft in het geven van Zijn Zoon. Dieper kon Hij niet neerdalen in de mateloze ellende; meer kon God niet schenken. Hoe vaak hebt ge die boodschap al gehoord? Hoe lang zijt ge al niet onder deze klanken? En hebt ge nu al persoonlijk deze van God gegeven Goël nodig gekregen?

Gods Woord predikt uw schuld, uw armoede. Het feest van de geschonken Verlosser in de kribbe is niet voor wie over zijn schuld heen leeft en van zijn armoede niets beleeft voor God. Die kan het zo gemakkelijk buiten God stellen, al kan hij zich vergenoegen met klanken, die deze dagen zoveel gehoord worden. Wij zijn het erfdeel kwijt en buiten deze Verlosser zullen we alleen erven wat we zelf gezocht hebben, namelijk de rampzaligheid. De Heere laat in uw schuld nog dit Evangelie klinken. Bedenk het dan, wat de Heere gedaan heeft om heden uit te gaan tot Hem. De poorten van Bethlehem staan open voor een arm zondaar, die zijn schuld belijdt en de Heere leert verwachten vanuit de armoede van zijn hart.

Dan gaat de kerk de grondtoon van het Kerstfeest verstaan: “Geloofd zij de Heere, Die niet nagelaten heeft een Losser te geven”. Daar heeft Zacharias van gezongen nog vóór de datum: “Geloofd zij de Heere, de God Israels, want Hij heeft bezocht en verlossing teweeggebracht”. En Simeon en Anna stemmen in met dat lied. Zij hebben de verlossing verwacht en in de omhelzing door het geloof van deze Losser Gods trouw vermeld.

En die grondtoon wordt verstaan door Gods kerk in de omhelzing ook nu van wat God gegeven heeft in Bethlehem. Dat is het rijkste feest voor een arme zondaar in zichzelf. Rijker dan wat de wereld en het naam-christendom van Kerstfeest maken.

Daarin trilt het wonder: de Heere heeft niet nagelaten mij een Losser te geven. Daarin gaat het eeuwig erfdeel open om het recht, dat Hij borgtochtelijk verwerft en door Zijn Geest langs de weg des geloofs schenkt. Dat is het feest van de gegeven Goël tot eer van Gods deugden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen