Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een vertroosting bij het gevoel van onwaardigheid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een vertroosting bij het gevoel van onwaardigheid

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wanneer we ziek zijn worden we vaak ernstig gedrukt door een diep besef van onze onwaardigheid. We zien onszelf als zeer slecht, veel slechter dan we gewoon waren over onszelf te denken, en dat drukt ons zeer zwaar. We geraken geestelijk met onszelf aan de grond.

We hebben nu meer tijd om te denken. Vele dingen worden ontdaan van de valse kleuren die zij droegen, van de verontschuldigingen die we er voor maakten. We zien ze zoals ze zijn en onszelf als die er schuldig aan staan en we worden zeer ter neer geworpen.

Nu, dat is niet om een troosteloze toestand te worden. Geen toestand, behalve dat we leven in onboetvaardigheid en zonde en ver van God, is om volkomen troosteloos te zijn. En dat is niet uw toestand. Het is er ver vandaan, dat het uw toestand is, niets drukt u meer dan de zonde en dat u een zondaar is geweest, en dat u er nu een is en dit is een toestand die God geschikt rekent om u er vertroosting in te geven. Hoe meer u de vertroosting in uzelf onwaardig is, des te meer zult u ih overeenstemming daarmee door God worden getroost.

Verheug u, zieke, bij het gevoel van onwaardigheid.

Dank God voor het gevoel van onwaardigheid.

Verwacht zegen en vertroosting, als behorende tot onwaardigheid die gevoeld wordt. Bedenk allereerst, dat dit juist de zaak is die God wil dat gij gevoelt. Nooit heeft Hij een kind gehad dan dat Hij daaromtrent had onderwezen. Hij deed Job zeggen: “Daarom verfoei ik mij en ik heb berouw in stof en as” (42 : 6). Hij bracht Ezra op zijn knieën om te zeggen: “ O mijn God, ik ben beschaamd en schaamrood om mijn aangezicht tot U op te heffen, mijn God; want onze ongerechtigheden zijn vermenigvuldigd tot boven ons hoofd en onze schuld is groot geworden tot aan de hemel” (Ezra 9 : 6). Hij deed de heilige Daniël zeggen: “U, o Heere, is de gerechtigheid maar bij ons is de beschaamdheid der aangezichten” (Daniël 9 : 7). Jacob zeide: ’Tk ben geringer dan al deze weldadigheden en dan al deze trouw, die Gij aan Uw knecht gedaan hebt” (Gen. 32 : 10). De verloren zoon zei, dat hij niet meer waardig was de zoon van zijn vader genoemd te worden (Lukas 15 : 19). Wat David betreft, de Psalmen zijn vol van gevoelens van onwaardigheid, en als er geen andere belijdenissen ervan waren dan zou de 51e psalm alleen genoeg zijn.

U bent daarom in gezelschap van David en Job en Ezra en Daniël en Jeremia en Jesaja en Hosea en in werkelijkheid al de heiligen van God, die Hij door de Geest bearbeid heeft. Het pad om onwaardigheid te gevoelen moet voor u het rechte zijn, wanneer het betreden is door al deze heilige mannen.

Maak daarom uzelf niet ontroostbaar, omdat u zich onwaardig gevoelt. Dit is het beste ding om te gevoelen, denk eraan, wat God verlangt dat u gevoelt. U bent nu in Gods weg; verlang niet iets te gevoelen wat verschilt van wat u gevoelt; u is op de rechte weg; hoe verder u op deze weg voort reist des te beter. Stellig is het een grote vertroosting op zichzelf er zeker van te zijn op de rechte weg te zijn.

Dit is een gevoel van overeenstemming met de waarheid. Waar ook de waarheid is, daar is gezondheid en stilheid en de zaak zal goed verlopen. Wat u hebt te zoeken is waarheid wat betreft de gezondheid van uw ziel en de aangelegenheden van uw ziel, en u kunt er zeker van zijn dat u die hier hebt. Houdt u niet bezig met het gevoel. Begeer niet het te verdraaien of te veranderen. Laat niet toe dat een stem tot u zegt: “O, u zou ooit zoveel te meer vertroost worden, als u slechts van uzelf enige waardigheid kon gevoelen, of wanneer u iets kon doen om u een beetje waardig te maken”. Dat is al een fout. U zou op deze wijze onmiddellijk in een gebied van valsheid komen en de leugen zou God tegen u verheffen, evenals Hij nu voor u is. En de leugen zou beginnen allerlei boosheden uit te werken, want God wederstaat de hoovaardige. Het is de hongerige die Hij met goederen vervult; maar u zou dan niet langer de hongerige zijn, maar de rijke man, en we weten wat er met hem gebeurt, hij wordt ledig weggezonden. Zeg: “ik gevoel en weet dat ik onwaardig ben en ik ben van plan aan dit gevoel vast te houden; ik begeer dat het meer en meer toeneemt, ik begeer te sterven met dit gevoel, ik begeer daarin voor God te verschijnen, ik begeer het door alle eeuwigheid te gevoelen”.

Een andere vertroosting die u voor uzelf uit dit gevoel van onwaardigheid hebt te trekken is reeds voorgesteld door die tekst: “Hij heeft de hongerige met goederen vervuld, maar de rijke heeft Hij ledig weggezonden”. Deze vertroosting is dat, wanneer onwaardigheid wordt gevoeld, deze plaats maakt voor zegen. God wil niet enig goed schenken in een valse maat of in wat het niet kan bevatten of waarin er geen plaats voor is.

Nu, is u niet in de juiste gesteldheid voor genade? U zegt, en gevoelt ook, voor God (en het hele punt van de zaak bestaat in het gevoel): “Helaas, ik ben vreselijk slecht, ik ben een schuldig schepsel en een gering iemand, en ik heb Hem niets aan te bieden”, en we weten hoe God antwoordt aan zo iemand: “Hij is ledig, dan is er plaats voor Mij en het Mijne, Ik zal hem vervullen”.

Ja, er is nu overvloedig plaats in u voor Christus. Christus wil u vervullen met Zichzelf en wanneer de Vader in u de Zoon ziet, geheel de Zoon, Zijn eigen geliefde Zoon, en helemaal niets van uw eigen gevallen ik, en uw eigen verwoestende dingen, het zal Hem welbehagelijk zijn.

En zo, u mag in uw armstoel zitten of neerliggen op uw bed als een vertroost mens, geheel on waardig in uzelf, maar geheel waardig in Christus, daar gij juist hebt wat God in u wenst te zien, zodat gij weet dat het Hem behaagt.

Het zou inderdaad treurig zijn als we moesten eindigen bij onze eigen onwaardigheid. Maar die te kennen is slechts een middel tot een doel: We behoeven niet te blijven in zo’n onaangename toestand. We moeten verder gaan, verder, en dan verblijd zijn en gevoelen en zeggen en zingen: “ik ben waardig in Christus. Ja, ik zelf ben waardig in Christus; God ziet op mij in Hem en rekent mij waardig in Hem; ik heb waardigheid, genoegzame waardigheid, Gods eigen waardigheid, genoeg voor het oordeel, genoeg voor de hemel; alles is van Christus, maar ook alles het mijne”.

En nu, wees ook vertroost bij de gedachte dat gij er voor zijt bewaard, te weten hoeveel kastijdingen, hoeveel harde bedelingen, hoeveel nederwerpingen nodig zijn, omdat vroeger of later, als gij behouden zult worden, de les van onwaardigheid moet worden geleerd. Het kan zijn, dat u op dit gebied nog veel hebt te leren. Werkelijk, we mogen er zeker van zijn dat, als we van de Heere zijn, we steeds meer en meer onze eigen onwaardigheid zullen leren.

Maar wees daaromtrent niet ontmoedigd. Er is hier ook een grote vertroosting voor u. U zult nooit iets slechts omtrent uzelf leren zonder enig daarmee overeenstemmend goed van Christus. U is niet slechter in werkelijkheid, wanneer u gewaar wordt dat u slechter is dan u dacht. Het is alleen dat meer licht in uw hart is gekomen en u meer ziet dan u tevoren deed. De dingen zijn werkelijk niet slechter, u weet er slechts meer van. God weet heel wat meer van u dan u ooit omtrent uzelf zult weten. En Hij heeft voorzorgen gemaakt in overeenstemming met Zijn wetenschap.

Daarom, wanneer u een nieuw ding omtrent uw slechte hart of uw slechte leven ontdekt, laat uw eerste gedachte zijn: “Daarin is voorzien in Christus”.

Verneder uzelf, hoe meer hoe beter, maar altijd met Christus vóór u. Nederigheid zonder Christus zal u zwak maken, met Hem zal ze u sterk maken. Onze eigen onwaardigheid zou ons kruisigen, wanneer zij niet hand in hand ging met de waardigheid in Hem.

En dus, neem de vertroosting tot u, die uw meest genadige God en vriendelijke Vader voor u heeft bereid en leef daarin in vrede.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 mei 1986

Bewaar het pand | 6 Pagina's

Een vertroosting bij het gevoel van onwaardigheid

Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 mei 1986

Bewaar het pand | 6 Pagina's