Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wel of niet naar de kerk? 1.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wel of niet naar de kerk? 1.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Hebr. 10 : 25 richt de schrijver van de Hebreënbrief onze aandacht op de “onderlinge bijeenkomst”. Daaronder verstaat hij volgens onze geleerde kanttekenaren: de christelijke vergaderingen die tot het gehoor van Gods Woord, de algemene gebeden en het gebruik van de Heilige Sacramenten aangericht zijn. Ook wij mogen onze christelijke vergaderingen nog hebben. Dat is een heerlijk voorrecht.

Want:

1e: wordt door de prediking van Gods Woord het zaligmakende geloof gewerkt: het geloof dat een verloren zondaar of zondares voor eeuwig zalig maakt. Hoevelen heeft de Heere naar Zijn rechtvaardig oordeel niet overgegeven aan het oordeel van de verharding. Ze hebben zich aan het Woord onttrokken en daarmee aan het van God gegeven middel om van de dood over te gaan in het leven.

2e: is in de weg van de algemene gebeden een persoonlijke en gemeenschappelijke zegen te verwachten. Een krachtig gebed van één rechtvaardige vermag veel. Hoeveel te meer zegen is er niet te verwachten als twee of drie, in Zijn Naam vergaderd, de Heere in gemeenschappelijke gebeden aanroepen. Laten we daar niet klein van denken.

3e: wordt door het gebruik van de Heilige Sacramenten de belofte van het Evangelie beter verstaan voor het persoonlijke geestelijke leven: nl. dat God, om het enige slachtoffer van Christus aan het kruis volbracht, vergeving van zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt.

Zijn we bevreesd om van die Sacramenten gebruik te maken? Vrezen we een Goddelijk recht te missen? Waar heeft die vrees ons dan gebracht? Heeft ze ons ooit uitgedreven naar de genadetroon? De Heere geeft toch genade voor genade.

Laat ons onze onderlinge bijeenkomsten niet nalaten. Het geloof is een persoonlijke zaak maar geen privé-zaak.

De gelovigen zijn lid van de gemeente, een gemeenschap. Hun feitelijk welzijn wordt geschaad indien zij zich aan die gemeenschap onttrekken. Ik las van een Schotse predikant die een bezoek bracht aan een ontrouwe kerkganger. Hij bezocht hem aan huis, en nam plaats bij een open haard. Vervolgens nam hij met een ijzeren tang die aan de schouw was opgehangen een kool uit het vuur. Hij sprak geen woord maar bleef onophoudelijk kijken naar die vurige kool.

Het gemeentelid keek verbaasd van de predikant naar de kool en van de kool naar de predikant. Na verloop van tijd doofde de kool uit. Toen zei de predikant: “Zo zal het met u ook gaan, wanneer u zich aan de onderlinge bijeenkomst onttrekt”. Zich onttrekken is een gevaarlijk en geestdodend werk.

Laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten. Dat is een apostolische vermaning. In Hebr. 10 : 19 begint het vermanende gedeelte van de Hebreeënbrief. Na de heerlijkheid van de ambten van Christus geschilderd te hebben, komt de schrijver nu als het ware tot de praktische toepassing. Het begint met een drietal zeer belangrijke aansporingen. Ten eerste een aansporing tot een vrijmoedig en gelovig toegaan tot de genadetroon, een gelovig gebruik makende van het bloed van Jezus. Hij wekt de wankelende gelovigen op tot geloof, vers 22. Maar ook tot hoop, vers 24. En tenslotte vers 24 tot liefdebetoon. Laat ons op elkander acht nemen tot opscherping der liefde. Die liefde nu krijgt gestalte in het onderhouden van de onderlinge bijeenkomst.

De vermaning was noodzakelijk. Er dreigde verslapping onder deze joden christenen in de wereldstad Rome, in de tweede helft van onze jaartelling.

Er dreigde afval van de dienst van de levende God. Men was het zicht kwijt op de persoon en het werk van de Middelaar Jezus Christus. Zijn hogepriesterlijke heerlijkheid bekoorde hen nauwelijks meer. Men dreigde terug te vallen in de schaduwendienst van Tempel en synagoge. Dit ging zich openbaren in een nalaten van de onderlinge bijeenkomst.

Vandaar de opwekking: Verzuim de eigen bijeenkomsten niet. Niet nalaten. Letterlijk: niet vérlaten. Dat wijst op ontrouw. Waar liefde is daar is ook trouw. Waar liefde ontbreekt daar wordt men ook in kerkelijke aangelegenheden ontrouw. Daar waarschuwt de apostel hen en ons allen voor.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 oktober 1987

Bewaar het pand | 8 Pagina's

Wel of niet naar de kerk? 1.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 oktober 1987

Bewaar het pand | 8 Pagina's