Barendrecht

Verslag ingebruikneming van het nieuwe kerkgebouw van de Chr. Ger. Kerk Eben Haëzer.

De eindredakteur Ds. G. Blom, die normaal verslagen geeft van kerkelijke gebeurtenissen, kon tot zijn spijt bij hét feestelijk gebeuren van de ingebruikneming van het nieuwe kerkgebouw van de Christelijke Gereformeerde kerk te Barendrecht, niet aanwezig zijn. Hij verzocht daarom ons de verslaggeving te verzorgen. We hebben dit gaarne aangenomen en wel om de volgende redenen: Wanneer u het nog niet zoudt weten, delen wij u mede dat Barendrecht, een van ouds boerendorp, gelegen ten zuiden van Rotterdam, onze geboorteplaats is. Wanneer we daarom de naam Barendrecht horen noemen, begint ons hart altijd een beetje warm te worden. We denken dan nog al eens aan de regel van een oud schoolversje, dat wij vroeger zongen: O dierbaar plekje grond, Waar ook mijn wieg eens stond......Voor zo ver ik mij kan herinneren, heb ik nooit in een wieg gelegen, want de tijd waarin wij geboren werden, was een andere, dan waarin wij nu leven. Doch dat heeft mijn groei niet tegengehouden, zoals de meeste van onze lezers wel bekend zal zijn.

De Christelijke Gereformeerde Kerk te Barendrecht bestaat sinds 23 dec. 1898. Het eerste kerkje waarin men samen kwam, was maar klein. Week aan week preeklezen, was de meest gewone kerkelijke zaak. Men hongerde naar de waarheid, en die werd daar verkondigd. De eerste dominee die daar gestaan heeft, was Ds. J.P. Meijering. Hij kwam in 1918 als student naar Barendrecht. Daar ik zelf 4 okt. 1918 geboren ben, was ik de eerste die hij heeft mogen dopen. Al heb ik dat zelf bewust niet meegemaakt, moet ik daar toch nog wel eens aan denken. In Barendrecht ben ik opgegroeid, heb daar in het kleine kerkje op de zondagsschool gezeten. En nu ga ik geen levensbeschrijving geven, want dit zou een hele artikelenserie kunnen worden. Ik wil u wel meedelen dat ik in mijn gehele jeugd, tot op 26 jarige leeftijdjn Barendrecht heb doorgebracht. Ik was aktief bij het verenigingsleven betrokken, heb er de katechisa-ties gevolgd en ook heb ik daar belijdenis gedaan. Vanuit Barendrecht zijn we ook naar de theologische school gegaan. Ook zijn we daar getrouwd. Maar dat gebeurde niet meer in dat kleine kerkje. Want er was inmiddels, onder de gezegende bediening van nu wijlen Ds. J.W. v. Ree, in 1929 een nieuwe kerk in gebruik genomen. In dat kerkgebouw heeft 57 jaren lang het Woord van God geklonken. Menigmaal hebben wij er met zegen onder mogen verkeren.

U begrijpt dat Barendrecht ons altijd nog iets meer zegt, dan welke andere plaats ook.

Nadat de in 1929 in gebruik genomen kerk 57 jaren dienst had gedaan, was de gemeente zodanig gegroeid, dat de kerk te klein werd en haar staat gevaarlijk, vanwege haar leeftijd. Na lang wikken en wegen werd besloten over te gaan tot het bouwen van een nieuwe kerk. Een bouwcommissie en een financiële commissie werd benoemd. Als voorzitter daarvan werd benoemd br. diaken Boer. Vanwege zijn dagelijks beroep mag hij ook een financieel deskundige worden genoemd. Vóór de ingebruikneming werden we als gasten in de zalen ontvangen, zodat we al dadelijk een indruk konden krijgen van datgene wat door mensenhoofden was uitgedacht en door mensenhanden was tot stand gebracht. Het was in één woord af. Een kwartier voor de dienst werden we het kerkgebouw ingebracht. De kerk telt 940 zitplaatsen, doch vanwege de grote belangstelling, moesten er voor die avond al stoelen worden bijgezet.

De voorzitter van de bouw- en financiële commissie had tot taak om het kerkgebouw aan de kerkeraad over te dragen. Hij begon met te zeggen: Eben Haëzer (tot hiertoe heeft de Heere ons geholpen); daarom: Soli Deo Gloria (aan God alleen de eer).

Hij liet zingen Ps. 89 : 3, 4. Dit klonk plechtig, massaal, zoals we het gaarne hebben in onze kringen. Hij gaf vervolgens een overzicht van de gang van zaken, die tot het resultaat van deze avond hebben geleid. Veel was er vergaderd. Altijd in een goede sfeer. Veel is er geofferd, met een milddadig hart. Want het geheel kostte ƒ 3.600.000,-. En voor klein burgerlijke begrippen haast een niet uit te spreken bedrag. Doch ongeveer de helft van dit enorme bedrag was al door de gemeente bijeen gebracht. Dit geeft moed voor de toekomst. Men hoopt het restant in 15 jaren af te kunnen lossen. Doch als men op dezelfde manier doorgaat als men begonnen is, kan het ook wel in vijfjaar gebeuren. Het oordeel daarover staat verder aan ons niet te geven, al weten we uit de praktijk van het leven, dat bij God alle dingen mogelijk zijn.

Aan het einde van zijn inleidend woord - het waren wélgekozen woorden - werd aan de voorzitter Ds. J. Veenendaal de sleutel van de kerk overhandigd, waarmee symbolisch de kerk voor “geopend” werd verklaard.

Ds. J. Veenendaal beklom daarna de kansel. Gezongen werd Ps. 119 : 65. Bij het zingen van de derde regel “Want de opening van Uw

woorden zal gewis......” werd de kanselbijbel geopend.

Hierna sprak hij votum en zegen uit en liet zingen Ps. 84 : 1, 2.

De voorlezer br. Kooiman mocht daarna zijn werk doen. Hij las de opgegeven belijdenis - 12 art. - en Psalm 115. Gezongen werd Ps. 79 : 4. Alle mensenarbeid is met zonde bevlekt, en daarom was ook dit vers in het geheel van de dienst gepast: Gedenk niet meer aan ’t kwaad dat wij bedreven......

De tekst voor deze avond werd voorgelezen. Psalm 115 :1, 2: “Niet ons, o HEERE! niet ons, maar Uwen Naam geef eer, om Uwer goedertierenheid, om Uwer waarheid wil. Waarom zouden de heidenen zeggen; Waar is hun God?“

Het gebed volgde. Daar was veel stof om te danken en ook om te bidden voor het welzijn van de kerk, uiterlijk en innerlijk.

Tijdens het zingen van Ps. 115 : 1, 2, 5, 6, 7 werd gekollekteerd. Naar gewoonte werd de kollekte niet extra aanbevolen. Dat is natuurlijk ook een manier, te meer als dit gezegd wordt. De zak die bij mij langs kwam, was erg licht, terwijl we tot de laatsten behoorden die hun gaven konden geven. Zware zakken zijn in deze welvarende tijd over het algemeen geen best teken. Na het beëindigen van de dienst der offeranden, begon de prediking.

Ds. V. zeide het een bijzondere ure te vinden nu de kerk geopend was. Want het is Gods huis. Het is een Gode waardig huis. Toch is het gebouw op zich niet het voornaamste. Het voornaamste is Zijn Woord. Dat moet ook deze avond centraal staan. Dat deze kerk daarom zal mogen dienen als plaats waar dit Woord verkondigd wordt, naar de zin en de mening van de Heilige Geest, tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk. Het thema van de

preek was

De eer des Heereit

Komt openbaar

A. In een ootmoedig belijden.

B. In een prijzen van Zijn deugden.

C. In de beschaming van Gods vijanden. Volgens verschillende schriftverklaarders staat deze tekst in het raam van het feit dat God Zijn aangezicht verborgen had, in verband met de stagnatie van de bouw van de tempel. De kern van het volk, de ware bundelingen, smeekte de Heere of Hij zou willen wederkeren. Dit ging met ootmoedigheid gepaard. Dat paste het volk en dat behaagde de Heere.

Al kan niet in alle opzichten een is-gelijk-teken gezet worden tussen de tijd van toen en nu, niettemin past ons ook in een ure als deze ootmoedigheid. Want op verdiensten van de mens kan niet worden gepleit, daar deze gene zijn. God heeft ons dit kerkgebouw gegeven. Dat mocht Ds. V. vast geloven. Veel strijd was er aan verbonden. Doch de Heere beschaamde niet. En dat is het wonder. Van nature zijn we eerrovers Gods. Dat komt zelfs tot openbaring in de arbeid in Gods koninkrijk. Daarom zou het een voorrecht zijn als we waarlijk in het dal van de ootmoed zouden mogen verkeren. Want van zichzelf zal een mens ook daar nog niet komen. Doch als God het werkt, wie zal het dan keren. De Heere heeft in gunst op mij (ons) willen neerzien. Dit moet gezegd tot verheerlijking van Zijn deugden.

B. In het prijzen van Zijn deugden.

Twee deugden worden met name genoemd. De deugd van Zijn goedertierenheid en waarheid. God kan goedertieren zijn ter wille van het offer. In het O.T. werd dit veelvuldig gebracht. Doch brandofferen, noch offers voor schuld voldeden aan Gods eis, noch eer. Daar moesteen ander Offer voor komen. Het ware Lam Gods, dat de zonden der wereld wegnemen zou. Dat was in de eeuwigheid uitverkoren om Lam te zijn. Het is reeds in de moeder belofte in het paradijs beloofd, Gen. 3 : 15, en het is in de tijd gekomen. De deugd van Gods recht is door Hem tot zijn recht gekomen. In Hem zien we het priesterambt en het offer in één samen komen. Hij is beide. Alles wijst heen naar die ene Christus. De beleving hiervan door het geloof, breekt het hart.

Ook wat deze kerk betreft komt de goedertierenheid des Heeren tot openbaring. Hij heeft Zijn waarheid bevestigd. In dit verband werd genoemd Haggaï 1 en 2, wat van grote betekenis is geweest in het tot stand komen van dit kerkgebouw. Het is niet zonder strijd gegaan. Doch alles wat God doet, wordt bestreden. Doch uit oorzaak van de eer Zijns Naams is het werk, aan en in de kerk, tot een goed einde gekomen. En dat is

C. Tot beschaming van Gods vijanden.

De vijanden geloofden niet. En dat doen ze nog niet. In het ongeloof komt de vijandschap juist openbaar. Want het ongeloof houdt God verdacht. Zij gaan spotten, van binnen en van buiten, zeggende: Waar is de Heere? Waar is God op Wien gij bouwdet? Doch daar De Eer Des Heeren er mee gemoeid is, kan God niet achterblijven. God betoonde God te zijn, de eeuwen door. Hij doet dat ook nu nog temidden van Zijn volk. Hij zal dat ook bij de voortduur blijven betonen. Dat moet ons echter wel op de knieën doen leven. Elia werd hier tot een voorbeeld gesteld. Ook toen heeft de Heere willen betonen dat Hij God in Israël is. Dan is er geen roem aan de zijde van het schepsel.

Gememoreerd werd nog een brief van wij len Ds. F. Bakker, die ook een nieuwe kerk in gebruik had willen nemen, doch door Gods voorzienig beleid, vanwege zijn ongeneselijke ziekte dit niet heeft kunnen doen. Hij wist zich een aarden vat, doch dat was gevuld met genade. En nu mag het vat breken, doch de genade blijft. Alle vaten breken, waarin genade verheerlijkt is. Doch de genade zelf blijft. Daar staat God voor in. Het gaat uiteindelijk allemaal om de eer Zijns Naams. Met het zingen van Ps. 32 : 6: “Rechtvaardig volk, verhef uw blijde klanken......’’ werd de dienst besloten. Amen was het laatste woord van de preek.

Aan het einde van de dienst werden nog verschillende dankwoorden gesproken aan verenigingen en personen die geschenken hadden gegeven. Dat waren o.a. een bijbel voor de lezenaar, bloembakken voor de verenigingslokalen, een doopvont, een prachtig wandkleed, een lijst met psalm 51, een klok voor de consistorie, een brandkast, de trap naar het orgel. Ook degenen die belangeloos zoveel werk hadden verzet. De rehoboth school werd bedankt voor de afgestane vergaderruimte, waar men tijdens de bouw kerke-raad houden kon. De geref. Bethel kerk met haar koster was men ook veel dank verschuldigd. Niet in het minst ook de bouw- en financiële commissie enz., enz., enz.

Drie sprekers spraken nog goede wensen uit. N.l. burg. J. v.d. Brink, en de architect de heer Maat, en namens de Classis Ds. P. Beekhuis, die ook als consulent sprak in plaats van Ds. P. de Butter, die vanwege de ernstige ziekte van zijn vrouw niet aanwezig kon zijn.

Ps. 43 :4 werd intussen ook nog gezongen. Na het uitspreken van de zegen en gebed werd Ps. 138 : 1 nog gezongen en kon de gemeente huiswaarts keren. De genodigden werden nog op koffie met koek getrakteerd. Vele bekenden ontmoetten elkaar nog in de ruime vergaderruimte, wisselden gesprekken en informeerden naar eikaars welstand. Zo gaat het bij zulke gelegenheden. Dankbaar kon de gemeente naar huis gaan, en de genodigden daarna ook.

Binnen was het licht en warm. Buiten donker en nat.

Al is het een lange reis geweest, we zijn toch blij dit gebeuren te hebben mogen meemaken. We feliciteren de gemeente Barendrecht hartelijk met dit schone kerkgebouw en hopen er D.V. ook nog wel eens een keer te mogen preken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen