Middelharnis - Urk (Maranathakerk)

De gemeente Middelharnis is weer zonder eigen predikant. De vacature zal niet lang duren, want ds. A. Baars van Dundas heeft het beroep van Middelharnis aangenomen en hoopt binnenkort zich aan Middelharnis te verbinden. Ds. P. den Butter preekte op 11 september j.l. zijn afscheid. We hadden geen gelegenheid daarbij tegenwoordig te zijn. Daarom verscheen er van het afscheid geen verslag in ons blad. Het moet voor ds. Den Butter en zijn beide dochters wel een dag zijn geweest, waarop weer sterk naar voren moest komen het heengaan van mevrouw Den Butter nog niet zo heel lang geleden. De familie Den Butter laat haar in Middelharnis achter. Dat kan als de Heere daar kracht toe verleent, namelijk wanneer we die bij Hem mogen leren zoeken. Het is Israëls God Die krachten geeft, van Wien het volk zijn sterkte heeft.

Op vrijdag 23 september j.l. deed ds. Den Butter zijn intrede te Urk in ”De Schuilplaats”, een nieuw kerkgebouw, dat enige tijd geleden in gebruik is genomen. Op dezelfde plaats stond een houten noodkerk, die afbrandde. We zijn bij de bevestiging en intrede tegenwoordig geweest. Urk trekt nog altijd. Op 1 maart 1916 kwamen mijn ouders op Urk wonen. Het was toen nog een eiland, dat 81 ha. groot was. Er woonden toen tussen de twee- en drieduizend mensen. De huizen stonden op de Berg. Het grootste gedeelte van het eiland overstroomde nogal eens. Er was een Hervormde kerk, het kerkje aan de zee, een grote Gereformeerde kerk en een klein christelijk karkie. De laatste gemeente was klein. Meestal stond er geen predikant. Er werden preken gelezen voor het voorle-zersbordje. Een diaken was voorganger, een orgel was er niet. In de winter was het er erg koud, een kachel was er niet. Wel was er, zoals ook nu nog in alle Urker kerkgebouwen een vissers-scheepje, verkleind model.

In de loop der jaren is er veel veranderd. We laten de geschiedenis rusten. We constateren alleen, dat er nu ongeveer 3400 Chr. Gereformeerden wonen op een bevolking van twaalfduizend zielen. Die vormen twee gemeenten, die samen drie kerkgebouwen hebben en vier predikanten.

Het was druk op de weg toen we naar Urk gingen. We hadden veel oponthoud. Toch kwamen we nog bijna op tijd. De gemeente zong al Ps. 100 : 1 en 2. De Urkers kunnen goed zingen, dat is bekend. Een ouderling las 2 Timotheüs 2:1-19 en daarna van de Dordtse Leerregels, hoofstuk I, par. 1-3. Hierna ging ds. B. de Romph, een zwager van ds. Den Butter, voorin gebed. We zongen Ps. 111:1, 3 en 6. De dienaar preekte over 2 Timotheüs 2 : 15. We geven de volgende samenvatting. Het is vandaag een vreugdevolle dag. De gemeente heeft nu drie predikanten. Daarin komt Gods goedheid uit. De Heere heeft hier nog werk te doen. Het gaat in de tekst om de plaats van de rechte dienaar. Hij heeft te letten op zichzelf, op de Heere en op de gemeente. Een dienaar kan tot zegen zijn, maar ook schade aanrichten. Hij heeft grote verantwoordelijkheid. Timotheüs bevindt zich te Efeze. Daar heeft hij het moeilijk. Er is veel werk te doen. Hij kan het niet alleen aan. Paulus heeft ervan gehoord en schrijft dat Timotheüs moet omzien naar getrouwe arbeiders en dat hij moet blijven bij de leer. De helpers laten zich meevoeren door dwalingen. Paulus ziet het gevaar. Er wordt schade aangericht door twistgesprekken. Paulus schrijft: Benaarstig u...... Hij moet de gaven goed gebruiken. Hij moet het evangelie verkondigen. De dienaar moet zich beproefd voorstellen. Het gaat er niet om wat mensen ervan denken, maar hoe de Heere alles beoordeelt. De Heere beproeft Zijn knechten in een weg van druk. Zo zijn ze anderen ten voorbeeld. Ze moeten standvastig en getrouw zijn. Ook ds. Den Butter kwam in de smeltkroes. Zo maakt de Heere Zijn knechten geschikt. Ze kunnen niet tevreden zijn over zichzelf. Ze moeten op de Heere zien. Een arbeider, die niet beschaamd wordt, die zich niet behoeft te schamen. De Heere brengt alles in het gericht. De Heere wil Zich bedienen van mensen. Er is er Eén geweest, Wiens werk volkomen was. Hij is beproefd gebleken. Aan Zijn arbeid kleeft geen enkel gebrek. God ziet Zijn knechten aan in Hem, De dienaar moet ook op de gemeente letten. God is al van het paradijs af Zijn kerk aan het vergaderen. Daarom moet het Woord bediend worden. De dienaar gaat met zielen om. Daarom is de arbeid zeer verantwoordelijk. De volle raad Gods moet worden verkondigd. Alles tot verheerlijking van God de Vader. We zingen Ps. 119 : 8.

Ds. J. Brons gaat tot de bevestiging over. Hij leest het daarvoor bestemde formulier en stelt de vragen, waarop ds. Den Butter duidelijk antwoordt: ja ik, van ganser harte. Ds. Brons spreekt de bevestigingsformule uit en leest het vervolg van het formulier. Hij richt zich eerst tot ds. Den Butter en daarna tot de gemeente. Hij laat ons de bevestigde dienaar staande toezingen Ps. 119:9, even gewijzigd. Hij eindigt met het dankgebed en laat zingen Ps. 135 : 1, 2 en 12. Intussen wordt er gecollecteerd.

Ds. Den Butter leest zijn tekst voor de intrede, namelijk 2 Timotheüs 2 : 19. Hij gaat voor in gebed. We zingen Ps. 147 : 2 en 3. We geven de volgende samenvatting van de preek van ds. Den Butter. Het is een moeilijke zaak om te weten wat je wel of niet moet zeggen. Hij kan niet alles in één keer zeggen. Dat hoeft ook niet. Het gaat er om de volle raad Gods te verkondigen. Dat kan zelfs niet in een heel leven. Vanavond te zien als een agenda. Evenwel......Timotheüs kampt metmoeilijkheden, dwaalleer enz. Tot bemoediging van Timotheüs schijft Paulus: Evenwel.....Hij doet aan de moeilijkheden niets af, maar richt de aandacht op een andere werkelijkheid. Er is een fundament dat vast is, dat God Zelf gelegd heeft. Dat fundament staat. Het ziet op Christus en Zijn volbrachte werk. Daar rust de hele geestelijke tempel op, wat Hij gedaan heeft en nog doet. Dat fundament is vast. De Vader heeft het werk van de Zoon goedgekeurd. Het staat vast, hoe er ook aan gerukt wordt. We kunnen er alleen door getroost zijn, wanneer we zelf op dat fundament staan. Er zijn er onder de kerkmensen die onbekeerd zijn. Die de Zoon heeft heeft het leven. Die de Zoon niet heeft, de toorn Gods blijft op hem. Er zijn er die op een ander fundament bouwen, eigengerechtigheid enz. Dat alles ligt in de mens. We moeten op het fundament staan. Er staan twee spreuken op. De Heere kent de Zijnen. Hij heeft hen verkoren in Christus. Hij kent hen in Zijn liefde, als Zijn eigendom, Hij heeft hen aangenomen. Christus heeft voor hen alles volbracht. Hij kent hen door en door in alle strijd, enz. Daar zit troost in. Hij zal hen nooit verloochenen. De Heere kende Israël in Egypte. Hij bevrijdde het uit Egypte en bracht hen in Kanaan. Wat een zegen voor iemand wanneer hij dat verstaat. Al is er nog zoveel strijd, toch: de Heere kent de Zijnen. Hij weet wat maaksel ze zijn. Tot velen zal de Heere zeggen: Ik heb u nooit gekend. Die de

Naam des Heer en noemt..... Dat is- Zijn

Naam dragen. Die moet van harte neen zeggen tot alle ongerechtigheid. Als we de Naam van Christus noemen mag er niets van de zonde achterblijven. Dan moeten we met Christus buiten de de legerplaats gaan. De inscriptie wijst op de noodzaak van heiligmaking. We verontschuldigen ons gemakkelijk, maar zonder heiligmaking zal niemand God zien. Is het gemakkelijk aller zonden vijand te zijn? Het gaat om het kruisigen van van het vlees. De zonde vervreemdt van God. De zonde is er de oorzaak van dat Christus moest kruipen in het stof. Drie dingen zijn van ds. Den Butter te wachten. 1. Christus het fundament als de enige grond, 2. God de Vader als de grond van de zaligheid, 3. De noodzaak van de waarachtige bekering, het werk der bekering door de Heilige Geest, de Toepasser. Ds. Den Butter vraagt het gebed van de gemeente.

We zingen Ps. 93 : 4. Ds. Den Butter gaat voor in dankgebed. Daarna zingen we het Gebed des Heeren: 3. Ds. Den Butter spreekt de zegen uit. Er volgen toespraken van ds. G. Bouw, die in de Eben-Haëzerkerk te Urk staat, de burgemeester van Urk, en ds. C. Bos, voorzitter van de kerkeraad. Ds. Den Butter spreekt nog woorden van dank. Ten slotte wordt er staande gezongen Ps. 100 : 4. Velen maken van de gelegenheid gebruik om ds. Den Butter en zijn familie de hand te drukken. We ontmoeten er nog vele vrienden en bekenden. Het was ons goed op Urk te zijn. We kregen nog wat tongetjes mee. Dat was een verrassing. Hartelijk dank. We waren ongeveer 1 uur in de nacht weer thuis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen