Onze ontmoetingsdag te Sliedrecht- centrum op 1 april 1989 2.

In het vorige artikel kwamen we tot het ogenblik, waarop we mochten gaan luisteren naar de rede van ds. Baars. We kunnen verwijzen naar de weergave, die we van de hand van de spreker mochten ontvangen. Dat geeft altijd zuiverder het gesprokene weer dan wanneer een verslaggever daarvoor moet zorgen. Ds. Baars begon met het lezen van 2 Corinthe 7 : 4 tot 11 en sprak over vers 10, over de droefheid naar God.

De spreker liet aan het einde van zijn rede zingen Ps. 72 : 6 en 7. Tijdens het zingen werd er gecollecteerd.

Daarna sprak ds. A. van Heteren van Werkendam een slotwoord. Hij las eerst Mattheüs 12 : 38 tot 42. We geven de volgende samenvatting van het slotwoord.

Jona kwam in het ingewand van de vis, werd niet meer terugverwacht. De Heere verricht echter een wonder. Dit krijgt zijn vervulling in de opstanding van Christus. En ziet, meer dan Jona is hier. Hij kwam in het hart van de aarde, werd niet terugverwacht, maar Hij heeft Zijn macht bewezen.

Jona had zich aan zijn opdracht willen onttrekken. In Adam zijn wij allen ongehoorzaam aan God geworden. We zijn in dienst van de leugen. Jona was ongehoorzaam, maar is toch door God in Ninevé gebruikt. Christus is op aarde gekomen om het evangelie van vrije genade te doen uitgaan. Op volmaakte wijze heeft Hij gepredikt. Hij weent over Jeruzalem. Anders dan Jona.

De opgestane Levensvorst gaat niet alleen als Profeet, maar ook als Priester Jona ver te boven. Hij wilde komen om te lijden en te sterven. Hij wilde Zijn leven geven en is nu Voorbidder aan de rechterhand Zijns Vaders. Jona bad niet voor Ninevé. Christus doet als Hogepriester in vele zegeningen delen. Hij geeft Zijn bloed. Hij is opgestaan, niet om hier te blijven, maar om op Gods tijd de hemel in te gaan, opdat het welbehagen des Vaders zou voortgaan.

Ook als Koning is Hij geheel anders werkzaam dan Jona. Hij is de Levensvorst, Die het leven werkt. Hij zorgt er voor dat allen die Hij bearbeidt zullen komen in de eeuwige gelukzaligheid.

We zingen Ps. 45 : 1. Ds. van Heteren gaat voor in dankgebed en vraagt een zegen voor de maaltijd. De pauze is aangebroken.

We hebben in ons vorige artikel daar al een en ander over geschreven. Daarom gaan we nu aan de pauze voorbij. Alleen willen we nog opmerken, dat het ons persoonlijk goed deed vele vrienden te mogen ontmoeten en als was het kort met hen van gedachten te wisselen. De middagsamenkomst begon zoals gebruikelijk om 2 uur. De opening had plaats door ds. M. van der Sluys van Kerkwerve. Hij liet zingen Ps. 42 : 3 en 4 en ging voor in gebed. Daarna las hij Jesaja 38:10 tot 20. Daarin gaat Het over het gebed en de lofzang van Hizkia na zijn genezing van een ernstige ziekte. Hizkia begint met zijn ziekte en zegt: vanwege de afsnijding mijner dagen zal ik tot de poorten des grafs heengaan.

Ds. van der Sluys zegt dat hij wilde spreken over het Schriftgedeelte uit Lukas 13, dat bij de opening van de morgensamenkomst gelezen werd en de aandacht vroeg. Daarin ging het ook over een poort. In Jesaja gaat het over een andere poort. Ook in Mattheüs 7 wordt over een poort gesproken. We komen allen voor de poort der eeuwigheid. We kunnen vanwege de zonde niets van onszelf meenemen. Spreker wijst op de Christen- en Christinnereis. De personen die daarin beschreven worden zijn niet op dezelfde wijze getrokken, maar ze zijn allen wel voor de poort gekomen. Daar geldt: wie klopt dien zal worden opengedaan.

Er is nog een andere poort, namelijk die waardoor men ingaat in het eeuwige leven. Hizkia was wel al door die eerste poort gegaan. Dat blijkt duidelijk uit zijn woorden. Hij had vele gebedsverhoringen enz. Toch kon Hizkia niet sterven, toen Jesaja met de boodschap kwam dat hij zou sterven en niet leven. Hizkia spreekt van zijn strijd, van de bitterheid. Hij heeft echter de Heere gezocht en Hij heeft hem verhoord. Hizkia heeft vrede met God verkregen. De Heere had zijn schuld weggenomen. Op Gods tijd geeft de Heere licht. Jesaja spreekt ervan dat de Heere het gebed van Hizkia gehoord heeft. De Heere wil wonen bij een verbrijzelde geest. Hij spreekt van blijde troost en vreê. Die Hem zoekt zal Hem vinden.

We zingen Ps. 43 : 3.

Ds. P. van Zonneveld spreekt vervolgens over de heilige vermaking van de ware Christen. We willen hiervoor verwijzen naar het verslag van de spreker zelf, dat in ons blad wordt opgenomen.

Op verzoek van ds. Van Zonneveld wordt gezongen Ps. 73 :13 en 14. Er wordt evenals in de morgensamenkomst tijdens het zingen gecollecteerd.

Ds. M.C. Tanis van Sliedrecht-centrum spreekt een slotwoord over 2 Timotheüs 3 : 15: En dat gij van kindsaf de heilige Schriften geweten hebt.....

Jeugdherinneringen, wie heeft die niet? Velen kunnen ervan vertellen, ouderen ook over de crisisjaren enz. Ook jongeren weten wel het een en ander te vertellen. Grootouders vertellen soms aan hun kleinkinderen over de wegen die de Heere met hen gehouden heeft. Kortgeleden was spreker op bezoek bij een kind in het ziekenhuis. Daar lag ook een ander kind, dat niet wist wat een Bijbel was. Wat zijn wij dan bevoorrecht. De Heere werkt immers door Woord en Geest. Spreker hoopt dat het Woord dat gehoord is mag worden doorgegeven en dat erover mag worden nagedacht.

Er zijn er die zeggen: we leven niet meer in 1930, we worden nu anders bekeerd. Maar het Woord des Heeren verandert niet. Het spreekt van een Drieënig God voor en in ons. Het leven begint met de trekking naar God. Dan trekt de zondag en de prediking. Daarin ligt het leven. Hoe lieflijk hoe vol heilge-

42 not.... Jacobs God leeft nog.

Grootmoeder en moeder spreken met Timotheüs, bidden met en voor hem. De Schriften kunne u wijs maken tot zaligheid, Paulus zegt dat in de tegenwoordige tijd. Je kunt leren hoe en door Wie je zalig kunt worden. Spreker noemt een beeld. Een pasgeboren kind is afhankelijk van de moedermelk. Het kind wordt daardoor gevoed. Gods kinderen worden gevoed door het geloof in Christus. Dan gaan we aan Hem hangen, hebben we Hem nodig als Profeet, Priester en Koning, van dag tot dag. Dan laat de Heere Zich niet onbetuigd in ons leven. Dan wordt het: buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.

Hoe lang mogen we al omgaan met het Woord? Leven onder de prediking?

Ds. Tanis wekt allen, in het bijzonder de jeugdigen, ernstig op om de Heere te zoeken. Hij eindigt met dankgebed en smeekt de Heere om Zijn zegen en Zijn veilig geleide op de weg naar huis. Daarna zingen we nog Ps. 119 : 40 en 53.

De samenkomst wordt tenslotte op de gebruikelijke wijze gesloten.

Hiermee behoort ook deze ontmoetingsdag tot het verleden. Velen blijven nog wat napraten, maar na een poos zijn alle bezoekers vertrokken. Er blijft nog veel werk over, vooral voor de koster en zijn medewerksters. Een woord van dank is wel op zijn plaats. De medewerking die we ondervinden is spontaan en met liefde en dat doet goed. Aan het einde van dit verslag nemen we afscheid van de ontmoetingsdag, maar we hopen van harte, dat het gesprokene mag worden bewaard en overdacht in de harten van allen die het gehoord hebben.

Tenslotte wijzen we er op, dat de volgende ontmoetingsdag D.V. weer te Kampen zal worden gehouden en wel op zaterdag 26 augustus a.s. Men notere deze datum!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen