Het gevolg van de Ruiter op het witte paard

Het Lam heeft het boek met de zeven zegels genomen, en begint terstond daarna de zegels een voor een te verbreken. Het eerste zegel werd verbroken, en Johannes heeft aanschouwd de Ruiter op het witte paard. Wanneer het Lam het tweede, derde en vierde zegel verbreekt, treden paarden naar voren met rode, zwarte en vale kleur. En op deze paarden zitten ruiters die grote rampen over de wereld uitstorten.

De ruiter op het rode paard ontvangt de macht de vrede weg te nemen van de aarde. Er ontstaat een bloedige slachting. Een groot zwaard wordt gehanteerd. Hier wordt gesymboliseerd de oorlog met alle ellende daaraan verbonden.

De ruiter op het zwarte paard heeft een weegschaal in de hand. Er klinkt een stem: een maatje tarwe voor een penning, en drie maatjes gerst voor een penning; en beschadig de olie en de wijn niet. Dit betekent dat het voedsel duur is. Zelfs de gerst, het voedsel van de mindere man, dat ook wel als voer voor de paarden werd gebruikt, is hoog in prijs. Tarwe en gerst zijn dus hoog in prijs gestegen, omdat er gebrek aan is. De weegschaal moet worden gebruik om ieder zijn rantsoen te geven. En met de olie en de wijn, onmisbare artikelen voor de zuiderlingen, is het niet veel beter. Ze mogen niet beschadigd worden. Dat wil zeggen: laat men toch zuinig zijn met deze noodzakelijke levensmiddelen. Op aangrijpende wijze worden hier het gebrek en de hongersnood getekend.

De vierde ruiter zit op een paard dat vaal wordt genoemd. Het is een ongewone, afzichtelijke kleur voor een paard. De naam van de ruiter is de dood. De hel volgt hem na. De betekenis daarvan is dat waar deze ruiter verschijnt er massa’s doden vallen. Aan de dood en de hel wordt macht gegeven te doden met het zwaard, de honger, de dood en de wilde dieren. Te doden met de dood doelt niet op oorlog. Dat kan doelen op overvallen, op terrorisme, op abortus, op euthanasie, op pest, cholera, kanker, aids, hartinfarcten en dergelijke. Dat oorlog en honger weer worden vermeld, is geen matte herhaling van hetgeen bij de tweede en derde ruiter ? gezien, maar deze plagen vormen hier met de twee andere het vreselijke viertal, dat de mensen bij massa’s velt, tot het vierde deel van de mensheid toe.

Nu kunt u de vraag stellen: is er niet altijd oorlog, honger en dood geweest? De geschiedenis is toch één lange aaneenschakeling van oorlogen, van hongersnood en van dood? Ja, maar hier wordt gezegd, dat de oorlog een intensiteit, een gruwelijkheid en een algemeenheid zal verkrijgen, dat al het voorbijgegane er door in de schaduw gesteld wordt. De vrede wordt van de aarde weggenomen, dat wil zeggen: de oorlog zal zich uitbreiden tot de verste gewesten, tot de meest afgelegen eilanden. Er zal nergens op de wereld een plekje zijn waar vrede heerst. “En dat zij elkander zouden slachten”. De oorlog zal ontaarden tot een massale vernietiging, zó hevig, zó verschrikkelijk, dat alle vroegere oorlogen er bij in het niet verzinken.

Bij het blikken in de toekomst kan op dit moment vrees en schrik overweldigen. Anderen kunnen boos worden. Is er geen ontspanning tussen oost en west? Hebben we niet lang genoeg in de vrees verkeerd van een verschrikkelijke oorlog? Moeten we in onze rust vandaag zo wreed verstoord worden? Stil maar-, want ik denk geenszins aan de toekomst. Ik denk dat we al verder zijn dan wij denken.

Allereerst zeg ik: die drie paarden galopperen ook vandaag nog over de aarde. Dat is de realiteit, ondanks afbraak van vernietigingswapens. Waarom? Omdat de Ruiter op het witte paard nog over de aarde galoppeert. Daar kom ik zo nog op terug.

Wat de oorlog betreft zou ik achterom willen zien. Hebben wij niet twee wereldoorlogen gehad? En die laatste was die niet het meest verschrikkelijk? Toen de legers van het zuiden aanstormden tegen die van het noorden. Miljoenen soldaten waren er op de been, en zestig miljoen mensen zijn omgekomen. Ik bedoel: we moeten niet altoos denken alsof de dingen, die in de Bijbel voorzegd zijn, nog geschieden moeten. Ze kunnen reeds geschied zijn zonder dat we het weten. Dat betekent dat de grote dag ons onverhoeds zou kunnen overvallen, en dat zou dan het meest rampzalig zijn, het allerverschrikkelijkste. Zo waakt dan en bidt, want gijlieden weet niet de ure, waarin de Zoon des mensen wederkomt.

Over het verband tussen het tweede, derde en vierde paard hoeven we niet te spreken. Dat is genoeg duidelijk. Maar is er nu ook verband tussen het eerste en de drie volgende? Ja, echter dat verband wordt wel heel verschillend gezien.

Dit kunnen we ervan zeggen daarbij denkend aan de woorden van de Heere Jezus “Ik ben gekomen om vuur op de aarde te werpen” en “Meent gij, dat Ik gekomen ben om vrede te geven op de aarde? Neen, zeg Ik u, maar veeleer verdeeldheid. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard”: het witte paard met zijn Ruiter wordt als vanzelf gevolgd door het rode paard. De oorlogen zijn niet terug te brengen tot aardse tegenstellingen, maar tot de tegenstelling van boven en van beneden - het koninkrijk Gods en het rijk van de duisternis, het Lam Gods en de satan ????????? net verband hebben met de opening van het vijfde zegel dat ons spreekt van martelaren.

U moet geenszins het eerste paard gaan stellen tegenover de andere drie of omgekeerd. De laatste drie volgen het eerste. Nooit gaan ze voorop. Ze volgen slechts het eerste. Dat wil zeggen: ze staan uiteindelijk in dienst van het eerste. Ze moeten uiteindelijk medewerken om het koninkrijk Gods te doen triomferen, om het Lam Gods te doen zegepralen.

De weg van de Kerk is heel de geschiedenis door geweest een weg van bloed, tranen en lijden. Denkt u aan de tijd van Nero, de tijd van de inquisitie, de tijd van Stalin. Daarbij hoeft u niet te denken aan een wrede oorlog.

’t Is vandaag nog precies zo. Als de Ruiter op het witte paard er is, als Hij overwint, als Hij u maakt van onderdaan van satan tot onderdaan van Hem, dan komt er oorlog, dan breekt de hel los.

Dus als de Ruiter op het witte paard op kerkelijk terrein er is, dan volgt als vanzelf dat rode paard. Wees dan niet verbaasd en ontzet u niet. Openbaring 6 is duidelijk genoeg. Misschien is er oorlog gekomen in uw gezin, op uw werk. Wat een tranen, wat een lijden kan er zijn. Wees toch getroost. De Ruiter op het witte paard gaat altoos voorop, en Hij triomfeert.

Nog meer persoonlijk. Kent u de strijd van de oude en de nieuwe mens, van vlees en Geest? Die is altijd het gevolg daarvan dat de Ruiter op het witte paard een pijl van Zijn boog op u heeft afgeschoten en u daarmee heeft doorschoten. Een waar teken dat u u niet bedriegt voor de eeuwigheid. Wat van geen enkele andere ruiter gezegd wordt, is gezegd van de Eerste: overwinnende en om te overwinnen. De anderen behoren slechts tot Zijn gevolg. Hij de Overwinnaar gaat altoos voorop.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen