Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Misverstanden 1.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Misverstanden 1.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ds. Van Pagee en de verkiezing

De christelijke gereformeerde dominee R.J. Van Pagee (1916) was geestelijk verzorger in het leger en evangelist in Amsterdam. Door de zogenaamde Diensten met belangstellenden is hij landelijk bekend geworden. Zelf maakte ik ook eens een dienst mee. Het ging over Elia onder de jeneverboom.

Vorig jaar verscheen van hem bij Kok in Kampen een boekje onder de titel De uitverkiezing, pastorale overwegingen bij enkele misverstanden. Na het lezen van dit uitgesproken oppervlakkige boekje, heb ik de neiging de ondertitel te wijzigen in: Misverstanden bij enkele pastorale overwegingen. Het is gewoon een boekje vol vergissingen. Ik zal dat in het vervolg proberen aan te tonen.

Van Pagee blijkt niet alleen maar moeite te hebben met de leer van de prediking, zoals deze beleden wordt in de Dordtse Leerregels, maar neemt daarvan ook radicaal afstand. In D.L. I, 6 wordt beleden: dat God sommigen in de tijd begiftigt met het geloof, sommigen niet begiftigt, komt voort van Zijn eeuwig besluit. Dat gaat volgens Van Pagee te ver. Wat blijft er nu voor de mens en zijn verantwoordelijkheid over? Niets. En dat kunnen we volgens Van Pagee niet maken. Mensen worden hier woedend of moedeloos van. Het maakt de evangelieverkondiging onmogelijk: ”De vriendelijkste uitnodigingen lopen stuk op de drempel van het verkiezingsdogma, zoals dat in de Dordtse Leerregels wordt getrakteerd”. Het is duidelijk, dat Van Pagee de “traktaties” van de Dordtse Leerregels niet slikt en nooit gelust heeft.

De problemen met de Dordtse verkiezingsleer dateren al vanuit zijn jeugd. Hij kwam al vroeg tot de ontdekking, dat hij door zijn predikanten en andere “geestelijke leiders”, die van een vrije wil niets moesten hebben, op het verkeerde been gezet werd, maar de uitkomst van hun denken leidde intussen wel tot “eindeloze pastorale problemen”. Vandaar de woede van Van Pagee “omdat we zo slecht voorgelicht zijn”.

De problemen met de verkiezing kent de auteur dus van binnenuit. Als kind was het hem al duidelijk, dat dit zo niet kon. Dat God zo als een willekeurig tiran te werk ging. ’Tk begreep, dat wij moesten geloven, dat God een aantal mensen van eeuwigheid had uitverkoren om zalig te worden en dat de rest naar de hel ging na hun dood. Die uitverkiezing nu vond ik onrechtvaardig van God. Want ik meende, dat mensen die niet uitverkoren waren er dan ook niets aan konden doen, dat ze niet bekeerd werden”.

Natuurlijk willen wij deze moeite van de auteur voluit ernstig nemen. Wie van Gods kinderen is nooit eens aangevochten met de leer van de uitverkiezing? Wij weten van Luther en Bunyan, dat het erom kan spannen. Velen van Gods volk hebben voor deze afgrond gestaan en die nooit kunnen peilen. Maar dat dit onherroepelijk moet leiden tot troosteloosheid en zelfmoord, zoals Van Pagee stelt, is niet waar. De soevereine liefde Gods in Christus is steeds weer voor velen een bron van geestelijke blijdschap geworden. Hun zaligheid ligt immers niet vast in het antwoorden van de mens op Gods roeping, zoals Van Pagee veronderstelt, maar in de onbezweken trouw van de verkiezende God.

Gereformeerde orthodoxie

Voor de problemen, waarmee de auteur in zijn jeugd al, maar ook in zijn evangelisatiepraktijk geconfronteerd werd, zoekt Van Pagee een verklaring in de gereformeerde orthodoxie zoals die geformuleerd is in de Dordtse Leerregels. Maar om tot de bron van alle pastorale ellende te komen, moeten wij toch nog verder terug. ”J. Calvijn” zat er al naast. Reeds hij heeft zich schuldig gemaakt aan de verkondiging, dat God van tevoren besloten heeft, wat de toekomst van de mens zou zijn. En nu zitten we nog altijd met de nasleep van de gereformeerde orthodoxie: onzekerheid en vreugdeloosheid in het leven van hen die God zoeken. Een afstotende werking voor degenen die met het Evangelie in aanraking komen. En niet in het minst: de kerkverlating. Moderne mensen accepteren dit niet. Van Pagee verwijst naar de kritiek van Aleid Schilder, waarin hij zijn eigen problemen blijkbaar herkent. Ook in dit opzicht wil Van Pagee met zijn tijd mee. Kritiek op de vrijmachtige verkiezing van God in Christus is in. De Dordtse Leerregels hebben hun tijd gehad.

Wordt vervolgd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 augustus 1990

Bewaar het pand | 6 Pagina's

Misverstanden 1.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 augustus 1990

Bewaar het pand | 6 Pagina's