Generale Synode 1992 (2)

Werkzaamheden

In de weken dat de Generale Synode niet in openbare vergadering bijeen is buigen de afgevaardigden zich in de tussenliggende dagen in zeven groepjes over alle stukken die behandeld moeten worden. Het moderamen heeft alle synodeleden verdeeld over zeven commissies, die de vragen die er leven doorspreken. Er zijn 33 rapporten van de verschillende deputaat-schappen te bespreken, waarin zij verslag doen van de werkzaamheden van de achterliggende driejaar.

Daarnaast zijn er zes instructies, 29 ingekomen stukken en enkele bezwaarschriften.

Wanneer de commissie heeft gesproken met deputaten en haar oordeel heeft gevormd over de besproken stukken schrijft de rapporteur een commissierapport.

Op deze manier behoeven vele vragen in de plenaire vergadering niet meer gesteld te worden.

Kleine rapporten

Enkele rapporten konden op 11 september nog behandeld worden. Het Rapport van het moderamen van de Generale Synode 1989 vermeldde hoe zij de besluiten en de correspondentie heeft uitgevoerd. Genoemd wordt het besluitenboekje en de acta.

Er is grote waardering voor de accuratesse in het schrijven van de 333 bladzijden tellende acta door ds. J.C.L. Starreveld.

Deputaten voor de Vertegenwoordiging van de kerken

In de achterliggende drie jaar hebben de leden van het vorige moderamen van verschillende instanties correspondentie ontvangen.

Op een verzoek van het Nederlands Bijbelgenootschap om ons standpunt kenbaar te maken voor een nieuwe Bijbelvertaling in samenwerking met de Rooms Katholieke kerk zal nog worden teruggekomen tijdens deze synode. Vermeld wordt ook dat ds.

M.C. Tanis telken jare onze kerken vertegenwoordigde op de Nieuwjaarsreceptie bij Hare Majesteit de Koningin in het paleis te Amsterdam.

Jaarboek

Jaarlijks worden er ruim 6.000 exemplaren van het kerkelijk jaarboek verkocht. Wanneer de wijzigingen aan ds. H.J.Th. Velema worden doorgegeven, dan zorgt hij voor de opname van de correcties in de Wekker. Het jaarboek 1992 draagt een bijzonder karakter. Verschillende artikelen gaan in op de motieven en ontwikkelingen van het 100-jarig voortbestaan van onze kerken.

Uitgave Kerkorde

Omdat de kerkorde die in 1984 verscheen al geruime tijd uitverkocht is werd besloten om na deze Generale Synode een nieuwe editie te verzorgen.

Theologische Universiteit

Veel tijd werd besteed aan het bespreken van de arbeid en de opvolging aan onze opleiding van Dienaren des Woords.

Met dankbaarheid werd kennis genomen dat het corps van hoogleraren en docenten de krachten ontving om hun dienst te verrichten.

Lang is gesproken over de noodzakelijkheid van de praktisch-geestelijke toerusting van de admissiale studenten.

Hoe wordt omgegaan met de zaken van het persoonlijke geloofsleven? Op welke wijze wordt daarmee omgegaan in prediking en pastoraat?

Hoe staat het met de toerusting op de maatschappelijke problematiek?

De commissie werd opgedragen om zich op de praktische godgeleerdheid nader te bezinnen en nog tijdens deze synode daar rapport over uit te brengen. Daarbij moet ook het volgende betrokken worden.

Over de inhoud van de herstructurering van het onderwijs werd ook breed gesproken. Voorgesteld wordt per 1-10-1992 het doctoraal examen verplicht te stellen zodat de studieduur wordt verlengd van 4½ tot 6 jaar. Het huidige kandidaatsdiploma heet dan voortaan D-l. Ieder die nu dit diploma kan behalen wordt geacht om de capaciteiten te bezitten om vervolgens de specialisatie D-2 met goed gevolg af te ronden.

Bij hen die als predikant beroepbaar gesteld begeren te worden zal de stage-periode als bijvak beoordeeld worden. Gedurende deze maanden zal er zowel in de praktijk van een gemeente als uit een aantal praktisch-theologische boeken geleerd moeten worden.

Hoe hier gedacht wordt aan onder meer literatuur uit de Nadere Reformatie zal straks nog uit het nadere commissierapport moeten blijken. In deze lijn staan onze kerken uit de Afscheiding.

Een bijzonder ogenblik brak aan toen prof. dr. J. v. Genderen op de meest eervolle wijze emeritaat werd verleend. Vanaf 1947 is hij verbonden als lector aan onze Universiteit. In 1954 werd hij als opvolger van prof. J.J. v.d. Schuit bevestigd tot hoogleraar door ds. W.F. Laman met Joh. 15:5b: Zonder Mij kunt gij niets doen. Gesproken werd toen over de aanvang, het functioneren en resultaat van de gemeenschap met Christus. Woorden van dankbaarheid jegens de Heere werden gesproken door de praeses, president-curator en de rector. Gememoreerd werd de diepe eerbied voor het Woord en het respect voor mensen. Menigmaal werd het door hem in liefde voor studenten opgenomen.

In zijn dankwoord zegt hij dat de dogmatiek die hij doceerde niet het makkelijkste vak was. Maar het is als een landkaart waarop men de verbindingslijnen ziet zodat men de weg weet te gaan. Geciteerd wordt Witsius als theoloog van de Nadere Reformatie: De ware theoloog is een nederig leerling van de Schriften.

Over hem schreef hij in 1953 een dissertatie. Hij was een man die de praktijk der godzaligheid zeer ter harte ging.

Van Genderen noemt de reformator Calvijn de theoloog van wie hij het meeste heeft geleerd.

Benoemingen

Kan iedere predikant in aanmerking komen om professor te worden aan onze opleiding? Nee. Zie acta 1986 artikel 65.

Daarom is eerst gesproken over de opvolging van de hoogleraar voor het O.T. in de plaats van prof. dr. B.J. Oosterhoff.

Omdat men in 1986 geen gedoctoreerde predikant in onze kerken had die voor een benoeming in aanmerking kon komen heeft men toen tot wetenschappelijk hoofdmedewerker benoemd drs. H.G.L. Peels. In de achterliggende zes jaar heeft hij de gelegenheid gehad om zijn proefschrift te schrijven.

Als eerste promoveerde hij te Apeldoorn over de wraak van God met het predicaat cum laude.

Na een middag beraadslaging van de Generale Synode in comité wordt door de praeses meegedeeld dat de inmiddels gearriveerde dr. H.G.L. Peels benoemd is tot hoogleraar in de O.T.-vakken, het Bijbelse Hebreeuws en de Bijbelse Oudheidkunde.

Hij heeft geen bedenktijd nodig maar wil met een direct jawoord zijn benoeming aanvaarden. Hij hoopt het vertrouwen niet te beschamen. Hij gewaagt van vreugde, nuchterheid, bezorgdheid en dankbaarheid.

In de diverse toespraken wordt om de voorbede van kerken gevraagd opdat deze jonge hoogleraar dienstbaar mag zijn aan de kerk in de lijn van de Apeldoornse traditie waarin hij geschoold is.

De volgende dag is beraadslaagd om een hoogleraar in de dogmatische vakken en enkele vakken uit de pro-paedeuse te kunnen benoemen. Aan het eind van de middagvergadering kan de voorzitter meedelen dat de tweede promovendus te Apeldoorn dr. J.W. Maris verkozen is.

Wanneer de praeses hem dat aan het begin van de avondvergadering meedeelt, memoreert hij hoe Christus Zijn discipelen riep na een nacht in gebed geweest te zijn. Elk van de discipelen heeft het niet gemakkelijk gehad. Men stond op plaatsen van strijd, vervolging en eenzaamheid.

Dr. Maris is bijzonder dankbaar voor het vertrouwen. Hij wil het graag in handen van de Heere geven en vraagt daarom enige dagen van beraad om biddend er mee bezig te zijn.

In de loop van de vrijdagmorgen kan hij na beraad voor Gods aangezicht meedelen de benoeming te aanvaarden. De praeses spreekt in hartelijke woorden de wens uit dat zijn leer tot leven mag worden voor totaal verdorven mensen. We hebben theologen nodig die niet alleen een goed verstand hebben, maar die ook van God Zelf geleerd zijn.

Na de president-curator heet de rector de nieuwe collega hartelijk welkom in de kring van de hoogleraren. Hij wijst er op dat de band tussen de school en de kerken nauw luistert. Het vertrouwen moet men winnen van de kerken, ofschoon in zijn verkiezing het vertrouwen verkregen is.

Wanneer we na deze benoemingen vooruit zien, dan is duidelijk dat in de komende jaren ook andere hoogleraren vervangen moeten worden. Zullen er dan gedoctoreerde broeders zijn die het toevertrouwde pand ook zullen doorgeven aan nieuwe dienaren des Woords? Wanneer we begeren dat ook het nageslacht de prediking mag horen die u thans begeert te beluisteren, bidt en werkt opdat de Heere des oogstens mannen in de komende jaren bekwamen wil om dat werk te gaan verrichten.

Laten we bidden dat de huidige hoogleraren en studenten wetenschap en vroomheid zullen mogen verbinden. Wanneer predikers met vrome wetenschap het kerkvolk onderwijzen, dan zullen onze gemeenten daar wel bij varen.

Buitenlandse kerken

Verschillende buitenlandse gasten maakten gebruik van de uitnodiging om de synode toe te spreken.

Ds. L. Bilkes vertelde dat het goed gaat in de Free Reformed Church of North America. Hoewel veel jongeren niet meer de nederlandse kerkbladen kunnen lezen, bestuderen zij wel de werken uit de Nadere Reformatie. Wederkerig wordt hem de zegen van de getrouwe Koning toegebeden. Het voorgeslacht is wel uit ons gegaan, maar niet van ons.

De afgevaardigden van de Free Church of Scotland en van de Reformed Presbyterian Church of Ireland spreken in het Engels de synode toe. Gewezen wordt om waakzaam te zijn en vast te houden aan de belijdenis. Dat bewaart voor dwaling. In de beantwoording wordt gezegd dat in deze tijden van afval we nodig hebben dat we voor elkaar bidden voor bewaring. Niet alleen voor terreur zoals die in Ierland het kerkgebouw van hun synode verwoestte. Maar opdat we ook onze kinderen mogen bewaren en onderwijzen in de erfenis.

Ds. Greydanus van de Christian Reformed Church of North America sprak in het Nederlands tot de synode. Ieder kon horen hoe in de CRC over schepping en evolutie wordt gedacht. Enerzijds wordt tegenover het liberalisme gezegd dat er volgens de Schrift geen plaats is voor de evolutietheorie. Anderzijds vreest men voor het fundamentalisme als men leest wat er staat nl. dat God in zes dagen de hemel en aarde geschapen heeft.

Breedvoerig wordt door hem het besluit verdedigd dat de kerken aan-gemoedigd worden de gaven van de vrouwen zoveel mogelijk in de plaatselijke gemeenten te gebruiken, zodat zij worden toegestaan om te onderwijzen, het Woord van God uit te leggen en pastorale zorg te verrichten, onder het opzicht van de ouderlingen”. Tegenover deze Amerikaanse gedachte die zich laat bepalen door een eigentijdse spreken antwoord prof. Van ‘t Spijker dat wij niet denken dat het spreken van de Schrift alleen iets was van die tijd. Wij willen het antwoord op vragen gestalte geven door het gezag van Gods Woord. Als wij niet meer zullen spreken, dan blijft het Woord dat ons zal richten.

Later in de vergadering sprak de synode ten aanzien van deze kerk uit dat deputaten onze zorg over de voortgaande verontrustende ontwikkelingen en besluitvorming met de CRC zo mogelijk grondig zou bespreken. De volgende Generale Synode zal dan bezien of en hoe de relatie met hen zal worden voortgezet.

Na de toespraak van twee predikanten van de Toraja Kerk op 11 september, brachten op woensdag 30 september ook twee predikanten van de GSKA in Vendaland (Synode Southpansberg) een boodschap om te groeien in langdurige en totale gemeenschap. Wederkerig wordt hen toegezegd om in broederlijke liefde hen te willen helpen.

En hen wordt toegebeden om de problemen in eigen land te kunnen weerstaan, opdat zij mogen groeien in diepte, genade en aantal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen